- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Μιαμού
- 625
- Μιαμούς
- Καινουργίου Ηρακλέιου
- Ηρακλείου
- Ανήκαν στην κοινότητα
- Ένα (1)
- Γεωργία - κτηνοτροφία - μελισσοκομία
- Δημητριακά - ελιές - αμπέλια
- Όλα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση. Σε ελάχιστες περιπτώσεις λίγο λάδι προορίζονταν για εμπόριο.
- Πρώϊμα κηπευτικά (ντομάτα - καρπούζι). Είναι περίπου 20 χρόνια που άρχισαν αυτές οι καλλιέργειες. Οι παλιές καλιέργειες εξακολουθούν με εξαίρεση τα δημητριακά.
- Ήταν το κεφαλοχώρι των Αστερουσίων.
- Εθεωρείτο μεγάλος ο κλήρος αν ήταν από 100 στρέμματα και πάνω.
- Οι περισσότεροι είχαν μεγάλους κλήρους.
- 50 στρέμματα
- Ναι
- Ανέκαθεν
- Υπήρχαν 2 τώρα δεν υπάρχουν.
- Ναι. Σ' ένα οικισμό (Πέντας) που υπάγεται στην κοινότητα Μιαμούς οι περισσότεροι.
- Όχι
- Παλαιότερα όλα τα γύρω χωριά (Αντισκάρι, Άγιος Κύριλλος - Κρότος- Απεζανές) αποτελούσαν μια κοινότητα με πρωτεύουσα τη Μιαμού.
- Πλήρωναν στην κοινότητα και αυτός ο φόρος ονομαζόταν "μουκατάς" κατ' άλλους "εμειρί".
- Ναι. Έκανε τουλάχιστον ο κάθε ένας άνδρας 10 ημερομίσθια το χρόνο από 16 ετών μέχρι 60.
- Ναι ήταν υποχρεωτική. Από 20 χρονών εως 70 οι γυναίκες συμμετείχαν.
- Ναι με χρηματικό πρόστιμο το οποίο πλήρωνε στο ταμείο της περιοχής.
- Ναι. Ήταν η αλληλοβοήθεια πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Έκαναν "ορτακλίκια" δηλαδή δυό ή τρείς οικογένειες από κοινού τρυγίζουν ή θερίζουν κάθε μέρα ενός. Αυτό γινόταν ώσπου να τελειώσουν.
- Βοηθούσαν όλοι για το χτίσιμο ενός σπιτιού.
- Στον υφαντά (προετοιμασίες δηλαδή να διαστούν)
- Τον πατέρα έλεγαν "πατέρα, αφεντάκι, και κύρη" τη μητέρα "μάνα, μήτέρα, μα"
- Παπού
- Γιαγιά - μεγάλη - κέρά
- Το ίδιο
- Το ίδιο
- Με το όνομα το βαφτιστικό
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με τα ονόματά τους
- Ο θείος - ο μπαρμπας
- Θεία ή θειά
- Θείος θεία
- Με το όνομά τους ή ανήψο
- Το στεροβύζι - το ψυμάκι, στερνοπούλι.
- Ατζιμπραγά
- Συμπεθέρα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο - κουνιάδα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιαδό - κουνιάδα
- Ο γαμπρός μου
- Με το βαφτισιτκό του
- Κουνιάδο
- Κουνιάδα
- Κουνιάδα
- Με το όνομά της
- Το πρώτο αγόρι, έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα. Το πρώτο κορίτσι της μητέρας του πατέρα. Έπειτα τα ονόματα της μητέρας (παπού, γιαγιά) Όταν είχαν βγάλει όλα τα ονόματα που ήθελαν ήταν ο νονός ελεύθερος να δώσει δικό του όνομα.
- Οι δουλειές δεν μοιράζονταν. Παράλληλα με την ανατροφή των παιδιών, οι γυναίκες ήταν υποχρεωμένες και μέσα στο σπίτι και έξω από το σπίτι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
- Όλες γενικώς. Μάζευαν ελιές - θέριζαν πήγαιναν στον περιβόλι, κουβαλούσαν ξύλα. Το βράδυ έφευγε πρώτη, να προφθάσει να ετοιμάσει στο σπίτι τα υπόλοιπα, φαγητό πλύσιμο κτλ.
- Ολες γενικώς. Και τα πρόβατα φύλαγαν, όταν έπρεπε να απουσιάσουν οι άνδρες και έφτιαχναν το γάλα. Δηλαδή τυρί και όλα τα άλλα τυροκομικά προϊόντα όπως τα έλεγαν.
- Διόρθωναν τα δίχτυα - ράψιμο - και βοηθούσαν να ξεκαθαρίσουν δηλαδή να ξεμπλέξουν τα ψάρια από τα δίχτυα.
- Ο φούρνος - τα ξύλα - το όργωμα των χωραφιών - η φύλαξη των ζώων
- Από πολύ μικρ. Από 8 χρονών ή και πιο μικρά, ανάλογα με τις ανάγκες της οικογένειας. Τα αγόρια συνήθως έκαναν τις δουλειές που ήταν για τους άνδρες και τα κορίτσια στο σπίτι μαζί με τις μητέρες.
- Οι γάμοι γίνονταν με συνοικέσιο (προξενιό). Αυτό ήταν ανάλογα με τις σκέψεις των γονιών. Άλλοι είχαν την απαίτηση να παντρευτούν όλα τα κορίτσια μετά τα αγόρια, άλλοι ανάλογα με την ηλικία.
- Η πιο κατάλληλη ηλικία ήταν 20 χρονών. Μετά από λίγο άρχισε να τους ενδιαφέρει το στρατιωτικό. Επομένως για τα κορίτσια ήταν 20 ετών και για τα αγόρια 24. Εάν ήταν επιθυμία του πατέρα και της μητέρας δεν του ενδιέφερε η ηλικία.
- Συνήθως ήθελαν να είναι από το ίδιο χωριό κι επικρατούσε (παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο). Διαφορετικά από τα τριγύρω χωριά οπωσδήποτε γνωστοί.
- Εάν ο γαμπρός δεν είχε δικό του σπίτι, τότε πήγαινε τη νύφη στο σπίτι του πατέρα του. Η νύφη δεν είχε υποχρέωση καμία να φροντίζει για σπίτι.
- Όχι. Αυτό δεν συνέβαινε σε καμία περίπτωση.
- Τα αδέλφια κρατούσαν την περιουσία αμοίραστη μέχρι το θάνατο του πατέρα.
- Τα αδέλφια χώριζαν ή με τον γάμο ή αν ήταν ανάγκη κάπου να εργαστούν.
- Στην περίπτωση που ο γαμπρός ήταν από άλλο χωριό και δεν διέθετε δική του περιουσία κάθιζε σώγαμπρο.
- Οχι, σε τέτοια περίπτωση ποτέ.
- Στην περίπτωση αυτή σώγαμπρος καθόταν ο άνδρας της πρώτης.
- Αν ο γαμπρός ήταν καλός κι έδιχνε καλή συμπεριφορά στον πεθερό και στην πεθερά τότε του έγραφε ένα μέρος της περιουσίας.
- Πάντοτε διατηρούσε το δικό του επώνυμο κι αυτός και τα παιδιά του.
- Παντρεύονταν άλλα χρειαζόταν η άδεια του επισκόπου.
- Παντρεύονταν
- Υπήρχαν τέτοιες περιπτώσεις αλλά σπάνιες. Οι ήταν απλοί. Ένα ελάττωμα του ενός ήταν αρκετό για να χωρίσουν.
- Δεν ήταν καθορισμένο εκ των πρωτέρων.
- Το πρώτο παιδί συνήθως το βάφτιζε ο κουμπάρος. Τα υπόλοιπα παιδιά τα βάφτιζε κάποιος εκλεκτός (πλούσιος) κάποιος που κατειχε μια θέση για να βοηθήσει το παιδί αργότερα.
- Ναι
- Επιτρεπόταν
- Όχι. Έλεγαν "καλιά τα αδέρφια τσι εκκλησιάς παρά τα αδέρφια τση' κοιλιάς".
- Τον καιρό της τουρκοκρατίας γινόταν αυτό ως εξής: Μέσα σ' ένα ποτήρι κρασί έρχιναν μια σταγόνα αίμα από το μικρό αριστερό δάκτυλο. Το έπιναν και γίνονταν αδεφλοποιτοί ή αδελφοκτοί. Τότε ήταν σαν αδέλφια ενάντια του εχθρού.
- Και οι δύο υποσχόταν ότι θα είναι πάντα πιστοί ο ένας στον άλλο και οι δύο μαζί κατά του εχθρού.
- Συνήθως άνδρες.
- Έπρεπε η νύφη να έχει προίκα (είδη ρουχισμού και έπιπλα).
- Παλαιά δεν έδιναν χρήματα.
- Όχι
- Ναι
- Ναι, ότι υπήρχε.
- Έπαιρνε η πρωτότοκη επειδή δεν είχε πολλά έξοδα τότε ο πατέαρς.
- Όχι
- Όχι το ίδιο σε όλα τα παιδιά.
- Μόνο στην περίπτωση που ήταν ο ίδιος παντρεμένος κι αν ήθελε έδινε κάτι στην αδελφή.
- Ναι
- Παρέμενε στον άνδρα της.
- Όχι
- Πολλοί γονείς μεταβίβαζαν την περιουσία τους στα παιδιά τους όταν τα πάντρευαν όλα. Μερικοί την κρατούσαν ως το θάνατό τους.
- Όλοι έπαιρναν ίδιο μερίδιο.
- Όλοι ίδιο μερίδιο.
- Άλλοι μεταβίβαζαν την περιουσία τους με διαθήκη, άλλοι προφορικά.
- Τα αδέλφια όταν επρόκειτο να μοιράσουν έπαιρναν ένα στενό συγγενή ή και κανένα ξένο. Με τη βοήθειά του έφτιαχναν ίσα μερίδια κι έρχιναν κλήρο.
- Στην περίπτωση αυτή η σύζυγος έπαιρνε το λεγόμενο αντρομοίρι το 1/4 της περιουσίας.
- Μετά το αντρομοίρι το υπόλοιπο έπαιρναν τα αδέλφια του πεθαμένου. Αν δεν υπήρχαν αδέλφια τα πρώτα ξαδέλφια.
- Οι κόρες του.
- Δεν μπορούσε. Μόνο σε περίπτωση που το ζητούσε ο ίδιος ο θείος.
- Και στις δύο περιπτώσεις.
- Συνήθως τα ανήψια από γυναίκες.
- Τα ίδια που είχε και ένα φυσικό παιδί.
