- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Βόνη
- 616
- Βόνης
- Πεδιάδος Ηρακλέιου
- Ηρακλείου
- Στο Καστροφύλακα το 1583 γράφεται Vogni με 278 κατοίκους.
- Όχι. Έγιναν όμως μετά μετακήσεις πολλές από το οροπέδιο Λασιθίου. Το 1834 κατοικούσαν μόνο Τούρκοι.
- Δεν υπάρχουν.
- Μιλούσαν τη δίαλεκτο της ανατολικής Κρήτης.
- Τέσσερις. Το πότε κτίστηκαν είναι άγνωστο.
- Ανήκαν σ' όλους τους Χριστιανούς. Δεν ήταν οικογενιακές.
- 1
- Το 1900
- Καλλιέργειες των: ελιών, αμπελιού, σιτηρών, καπνου εκτροφή κατοικίδιων ζώων.
- Λάδι, κρασί, σταφίδα, επιτραπέζια σταφύλια, δημητριακά και κηπευτικά.
- Μέρος πήγαινε στο εμπόριο και μέρος για αυτοκατανάλωση.
- Τα ίδια προϊόντα. Οι νέες καλλιέργειες άρχισαν πριν 2 χρόνια.
- Κατά την Τουρκοκρατία ήταν χωριό Δερβίσηδων.
- Είχε δωρηθεί από το Σουλτάνο για τη συντήρηση του Τεμέ στο σημερινό Ηράκλειο (Αμπελόκηποι).
- Όχι
- Ναι
- Από παλιά
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Ναι υπήρχε κοινωτική οργάνωση και κοινοτικοί σύμβουλοι.
- Πλήρωναν και είδος και χρήμα στους Τούρκους.
- Κοινωνικές τάξεις δεν υπήρχαν. Διάκριση υπήρχε μεταξύ ντόπιων και προσφύγων από το Λασίθι μόνο ως προς την διάλεκτο.
- Ναι για δρόμους σχολεία και εκκλησίες.
- Πάνω από 20. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες και προαιρετική για τις γυναίκες.
- Αν ήταν για εκκλησία όχι. Αν ήταν για κοινοτικό έργο ναι με το ανάλογο μεροκάματο.
- Ναι. Στις ελιές, στο τρύγο, στο θέρος.
- Στο χτίσιμο των σπιτιών. Στις κοινωνικές εκδηλώσεις γάμους, βαπτίσια κηδείες κλπ.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών στο θέρος στον τρύγο και στην προίκα.
- Αποτελούσαν οι γονείς και τα παιδιά, αλλά υπήρχαν και οικογένειες όπου είχαν παππού ή γιαγιά θείο ή θεία που ήταν μόνοι και ήθελαν κάποια φροντίδα.
- Πατέρα και μητέρα.
- Παππού.
- Γιαγιά.
- Παππού.
- Γιαγιά.
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Όχι
- Όχι
- Με τα ονόματά τους
- Θείε
- Θεία
- Θείε, θεία.
- Με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Για τα πρωτότοκα όχι. Για τα υστερότοκα υπήρχαν οι λέξεις στεροβύζι και ψιμάκι.
- Προγόνια
- Δίδυμα ή συμπραγά
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο, κουνιάδα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο, κουνιάδα
- Με το όνομά του
- Με το όνομά του
- Κουνιάδο
- Κουνιάδα
- Κουνιάδα
- Με το όνομα ή μπρεσύ
- Συνήθως έδιναν τα ονόματα των παππούδων και των γιαγιάδων. Όταν έβγαζαν τα ονόματα των παππούδων και γιαγιάδων ο νονός έδινε το όνομα που ήθελε.
- Οι γυναίκες δούλευαν και μέσα και έξω από το σπίτι π.χ. ζύμωναν ύφαιναν κεντούσαν φρόντιζαν τα ζώα και πήγαιναν και στα χωράφια.
- Θέριζαν, αλώνιζαν, τρυγούσαν και μάζευαν τις ελιές.
- Τυροκομούσαν, άρμεγαν και έγνεθαν και έπλεκαν τα μαλλιά.
- Το σκάψιμο, το όργωμα, το κλάδεμα. Συνήθως τις βαριές εργασίες.
- Από ηλικία 7-8 ετών και πάνω. Στα κορίτσια περισσότερο δουλειές του σπιτιού και στα αγόρια εξωτερικές δουλειές. Σε πεοχές συγκομιδής έξω και ανάλογα.
- Ανάλογα με την ηλικία τους.
- Από 16 - 30 για τις γυναίκες και από 20 - 40 για τους άνδρες. Η γυναίκα θα έπρεπε να είναι μικρότερη ή ίση.
- Ναι. Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις όπου ο γαμπρός και η νύφη ήταν από τα γύρω χωρία χωρίς περιορισμούς.
- Συνήθως σε καινούργιο σπίτι που έχτιζε ο άνδρας αλλα και σε σπίτι που ήταν προίκα της νύφης.
- Όχι
- Όχι
- Όταν μεγάλωναν. Όταν πήγαιναν για τέχνη γράμματα ή ξενιτειά.
- Κανένας. Οι γονείς έμενα μόνοι μέχρι που μπορούσαν να αυτοσυντηρούνται. Μετά τους φρόντιζαν τα παιδιά τους στα σπίτια τους.
- Όταν ήταν πολύ φτωχός.
- Όχι
- Για το μικρότερο.
- Το μοίρασμα της περιουσίας ήταν εξ ίσου. Υπήρχαν όμως και εξαιρέσεις που γινότανε γραπτά.
- Παρέμενε με το επώνυμό του. Τα παιδιά έπαιρναν πάντα το επώνυμο του πατέρα.
- Κάτω από δεύτερα εξαδέλφια. Δεν υπήρχε περίπτωση γάμου πρώτων εξαδέλφων.
- Όχι αλλά δεν το έκαναν.
- Όχι. Υπάρχουν και σήμερα οικογένειες που γονείς έχουν το ίδιο επώνυμο αλλά δεν είναι συγγενείς.
- Ναι. Για λόγους μη συμφωνίας χαρακτήρων.
- Δεν υπήρχε περιορισμός. Άλλος βάπτιζε άλλος στεφάνωνε.
- Πότε πότε ο κουμπάρος. Συνήθως όμως άλλος. Κάθε παιδί είχε και ξεχωριστό νονό.
- Όλες οι περιπτωσεις γινότανε.
- Απαγορευόταν ο γάμος.
- Όχι
- Δεν υπήρξε τέτοια περίπτωση.
- Ναι. Όταν γινόταν γάμος με προξενειά, όχι όταν γινόταν με αίσθημα.
- Στα σίγουρα με προικοσύμφωνα. Λεγότανε γραπτά.
- Όχι
- Οι συμβολαιογράφοι
- Ναι. Το ποσό ήταν διάφορο.
- Ναι επιπλωμένο
- Όπου υπήρχε και όπου ζητούσε ο γαπρός.
- Ναι
- Ναι
- Ναι. Η πρωτότοκη έπαιρνε σε λίγες περιπτώσεις περισσότερη προίκα.
- Όχι
- Όχι
- Όλη η οικογένεοια δούλευε για την προίκα των κοριτσιών ακόμα και σε περίπτωσ θανάτου του πατέρα
- Ναι
- Άλλοτε την κρατούσαν και άλλοτε την επέστρεφαν.
- Όχι
- Συνήθως μετά την αποκατάσταση όλων των παιδιών και ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Όλοι κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
- Συνήθως ίσο. Υπήρχαν και περιπτώσεις που η προίκα ήτο κατι το παραπάνω.
- Και προφορικά και με διαθήκη.
- Γινόταν με λαχνό μεταξύ αδελφών και γονέων.
- Το 1/4 που λεγόταν ανδρομοίρι.
- Τα αδέλφια του συζύγου.
- Οι κόρες του
- Ναι και στις δύο περιπτώσεις.
- Αν δεν ειχε καθόλου παιδιά
- Ίσχυσαν όλες οι περιπτώσεις.
- Όλα όσα και το γνήσιο.