Άγιος Ιωάννης Ηρακλείου

Άγιος Ιωάννης Ηρακλείου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Άγιος Ιωάννης Ηρακλείου
  4. 612
  5. Καμηλαρίου Πυργιωτίσσης
  6. Πυργιωτίσσης
  7. Ηρακλείου
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Καμία
  12. Τέσσερις (4)
  13. Του χωριού
  14. Ένα (1)
  15. Το 1943
  16. Καλλιέργια καπνού, ρύζι, ελιές, κηπευτικά
  17. Ελιές, ρύζι, καπνός, κηπευτικά.
  18. Αν περισεύανε τα πουλούσανε.
  19. Ελαιόδεντρα, καπνά και ρύζι τα σταμάτησαν, τα τελευταία δέκα χρόνια άρχισαν τα θερμοκήπεια (ντομάτες - αγγούρι - φασόλια)
  20. Καθένας είχε την περιουσία του. Όσα δούλευε ήταν δικά του.
  21. Όχι
  22. 50 στρέμματα
  23. 2 ως 3
  24. 15 στρέμματα
  25. Ναι
  26. Από παλιά καθένας στο σπίτι του είχε κατσίκες, πρόβατα και ένα ζευγάρι βόδια για χωράφι.
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Κάθε νοικοκυρά είχε τον αργαλειό στο σπίτι της και ύφαινε σεντόνια - κουβέρτες πετσέτες - ποδιές για τις ανάγκες τους & τις προίκες των κοριτσιών τους
  30. Σταμάτησαν διότι το χωριό ρίμαξε όλοι οι κάτοικοι φεύγουν από το χωριό για τις πόλεις το χωριό είναι γεροντοκομείο
  31. Κάθε χωριό έβγαζε τα προϊόντα του σε πλειοδοτικό δείγμα. Οι πλειοδότες ονομάζοταν μουκατάδες. Τα πλειοδοτούσαν π.χ. 10.000 δρχ πέρνανε από τον καθένα στάρι - λάδι ότι έβγαζε τα πουλάγανε πλήρωναν στο κράτος τα 10.000 τα υπόλοιπα αν μένανε τα πέρνανε οι μουκατάδες.
  32. Μια κοινωνική τάξη όλοι ήταν στην ίδια μοίρα.
  33. Ναι όλοι βοηθούσαν ευχαρίστως χωρίς αμοιβή.
  34. Πρόβλημα δεν υπήρχε διότι πήγαιναν όλοι, γυναίκες και παιδιά.
  35. Πλήρωνε πρόστιμο στο ταμείο.
  36. Μεταξύ συγγενών μόνο και συντέκνων. Στο τρύγος - στο θέρος στις ελιές - μια μέρα στον έναν, μια μέρα στον άλλον.
  37. Όταν έριχναν ταράτσα στην οροφή του σπιτιόυ, πήγαινε όλο το χωριό και βοηθούσε τότε τη ταράτσα, (το τσιμέντο) το μετέφεραν με κουβάδες. Στη γραμμή μπαίνανε χέρι με χέρι.
  38. Μόνο για να ετοιμάσουν το φασίδι του αργαλιού.
  39. Ο πατέρας η μητέρα και τα παιδιά τους, και λίγες φορές ο παπούς η γιαγία όταν δεν μπορούσαν και χρειαζόταν τη βοήθεια των παιδιών τους.
  40. Τον πατέρα αφεντάκι
  41. Παππού
  42. Κερά μου ή γιαγιά μου
  43. Παππού
  44. Κέρα μου ή γιαγιά μου
  45. Με τ' όνομά τους ή παιδί μου
  46. Με τ' όνομά του ή παιδί μου
  47. Τ' ονομά του
  48. Αμπλα
  49. Οχι
  50. Όχι
  51. Με τ' ονομά τους
  52. Θείο - μπάρμπα
  53. Θεία
  54. Μπάρμπα θείο - θεία
  55. Ανήψι
  56. Με τ' ονομά τους
  57. Το πρώτο αγόρι ή κορίτσι τ' όνομα του πατέρα της μητέρα του άνδρα τα δεύτερα της γυναίκας
  58. Ληγοπρόγνα ή προγόνια
  59. Δίδυμα
  60. Συμπεθέρους
  61. Πατέρα
  62. Μητέρα
  63. Κουνιάδο και κουνιάδα
  64. Πατέρα ή γέρο
  65. Μητέρα ή γριά
  66. Κουνιάδο και κουνιάδα
  67. Με τ' όνομά του
  68. Με τ' όνομά του
  69. Με τ' όνομά του ή γαμπρέ μου
  70. Η νύφη μας, με το όνομά της
  71. Με το όνομά της
  72. Μπρεσί Γιώργο κ.λ.π.
  73. Του παππού από τον πατέρα - από τη μητέρα του πατέρα. Εαν ήταν η νύφη ισχυρή έδιδε στη μάνα της τα δεύτερα τ' όνομα του πατέρα ή μητέρα της μάνας. Ο κουμπάρος έδιδε, όταν είχε πολλά παιδιά και δεν τον ένοιαζε.
  74. Οι γυναίκες έκαναν δουλειές και εκτός σπιτιόυ όλες εκτός χωράφι
  75. Ολες εκτός το να κάνουν χωράφι που ήταν με βόδια και ήταν λίγο ζόρικη
  76. Τα τάϊζαν και τα άρμεγαν κι όλας
  77. Σελίδα 9 παραγ. 24
  78. Να κάνει χωράφι με βόδια
  79. Από έξι χρονών να μεταδέσουν τα πρόβατα να ποτίσουν τον κήπο. Δεν υπήρχε διαφορά αγόρια από κοριτσία μέχρι 15 χρονών.
  80. Πρώτα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια, μετά σειρά ηλικίας.
  81. Η γυναίκα 18 χρονών ο άνδρας μετά από όταν απολυθεί από το στρατό και να φτιάξει το σπίτι. Ο άνδρας μεγαλύτερος πάντα.
  82. Εαν δεν έβρισκε από το ίδιο χωριό έπαιρνε από τα γύρω χωριά.
  83. Το σπίτι το έχτιζε ο γαμπρός πρίν να παντρευτεί
  84. Όχι
  85. Όχι
  86. Κανένα - εαν οι γονείς μπορούσαν να μαγειρεύουν και να πλένουν τα ρούχα τους έμεμαν στο σπίτι τους. Διαφορετικά τους έπαιρνε κάθε 15 μέρες για ένα μήνα κάθε παιδί.
  87. Όταν η κόρη ήταν μοναχοπαίδι ή όταν ο γαμπρός στο χωριό του δεν είχε περιουσία ούτε σπίτι, ήταν δηλαδή φτωχός
  88. Σπάνια
  89. Σ' όποιον ήθελη η τύχη, εαν τύχαινε
  90. Εξ ίσου, χωρίς διάκριση.
  91. Τα παιδιά έπαιρναν το όνομα του πατέρα τους.
  92. Μέχρι και δεύτερα ξαδέρφια δεν παντρεύονταν
  93. Υπήρχε. Σπάνια παντρευόντουσαν. Μόνο εαν ήθελαν να κλεφτούν.
  94. Όχι. Μόνο αν ήταν συγγενείς (πολυ) στενά.
  95. Για λόγους τιμής.
  96. Οποαινού ήθελε.
  97. Σε λίγες περιπτώσεις όποιος τους στεφάνωνε βάπτιζε το πρώτο παιδί. Συνήθως φίλοι ή βουλευτές ή μορφωμένοι ή πλούσιοι.
  98. Πρώτα φίλος, μετά μορφωμένος, πλούσιος ή για πολιτικά βουλευτής, κομματάρχης κλπ.
  99. Επιτρεπόταν σπάνια όμως.
  100. Όχι εαν το γνώριζαν
  101. Ναι, κάθε γονιός ετοιμαζότανε για να παντρέψει το κορίτσι του με καλό γαμπρό και στη πόλη για να μη δουλεύει.
  102. Τα περισσότερα γραπτά - συμβόλαιο.
  103. Όχι
  104. Οι πεθεροί ή ο προξενητής.
  105. Τα έπιπλα και χρήματα όσα συμφωνούσαν
  106. Όποια είχε
  107. Παντού. Ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες
  108. Ναι
  109. Ναι, ναι.
  110. Την ίδια.
  111. Όχι
  112. Όχι
  113. Όταν οι αδελφοί ήταν ανύπαντροι βοηθούσαν σαν τον πατέρα για τα κορίτσια.
  114. Τις δινόταν δεν το ζητούσε.
  115. Στον άνδρα της.
  116. Όχι
  117. Όταν παντρευόταν του έδιδε ο πατέρας ένα, δύο χωράφια για να ζήσει και όταν παντρεύονταν όλα τα παιδιά τα μοίραζαν εξ ίσου όλα. Και δίδανε του πατέρα όλα τα παιδιά τρόφιμα για να βγάλει το χρόνο. Εφ' όσον ο γέρος δεν κράταγε περιουσία
  118. Ίσα μερίδια.
  119. Η προίκα δεν είχε καμία δουλειά με το μοίρασμα. Εαν είχε πολλά ο πατέρας ικανοποιούσε εξ ίσου κατά εις δυνατόν τα παιδιά, είτε αγόρια, είτε κορίτσια. Διαφορετικα ζημιονόταν τα αγόρια που έμεναν τελευταία.
  120. Προφορικά.
  121. Με λαχνό, μεταξύ αδελφών.
  122. Έμπαινε σαν αδέρφι στο μοίρασμα.
  123. Τα αδέλφια του άνδρα.
  124. Οι κόρες του (τα παιδιά του)
  125. Όχι
  126. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά. Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ αγοριών και κοριτσιών.
  127. Εαν έβρισκαν συγγενών έπαιρναν. Διαφορετικά, ορφανά.
  128. Όλα τα περουσιακά του τα παίρνει το παιδί που υιοθετεί.