Άγιες Παρασκιές

Άγιες Παρασκιές

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Άγιες Παρασκιές
  4. 611
  5. Αγιών Παρασκιών
  6. Πεδιάδoς
  7. Ηρακλείου
  8. Άγιες Παρασκιές: Πάνω Χωριό με 174 κατοίκους, Κάτω Χωριό με 122 κατοίκους.
  9. Όχι. Ο συνοικισμός Κελλιά ναι.
  10. Ο παρακείμενος συνοικισμός της κοινότητας Αγιών Παρασκιών Κελλιά είναι Μικρασιάτες που ήρθαν το 1920 - 22. Περίπου 22 οικογένειες.
  11. Όχι. Σχεδόν στα σπίτια που ζούν και σήμερα.
  12. Τα ελληνικά με ανάμιξη αρχαίων ελληνικών και πολλών τούρκικων λέξεων.
  13. Κάτω Χωριό 2: ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ, ΠΑΝΑΓΙΑ. Πάνω Χωριό 5, Ξωκλήσια 7: Το Άγιο Πνεύμα στο Νεκροταφείο χτίστηκε το 1873.
  14. Άγνωστο
  15. 2. Πάνω χωριό 1. Κάτω χωριό 1.
  16. Στην περίοδο των Γενιτσάρων. Επίσημα το 1880. Το πρώτο κτίριο 1885 κτίστηκε.
  17. Γεωργικές και οικόσιτη κτηνοτροφία (κατσίκες, πρόβατα, βόδια).
  18. Καλλιεργούσαν σιτηρά, κηπευτικά, αμπέλια, ελιές.
  19. Τα σιτηρά και τα κηπευτικά σχεδόν προορίζοταν για αυτοκατανάλωση, ενώ το λάδι, το κρασί και σταφύλια για το εμπόριο.
  20. Εξακολουθούν: η ελαιοκαλλιέργεια και η αμπελοκαλλιέργεια. Σήμερα έχουν εκλεκτά επιτραπέζια σταφύλια, σταφίδες, κρασιά, λάδι.
  21. Όχι: ένα μέρος άνηκε στο Μοναστήρι Αγκαράθου και στο Τούρκο Μπέη Αφεντάκι.
  22. Τα καλλιεργούσαν οι κάτοικοι του χωριού, εργάτες, και έδιναν τα μισά σε αυτούς που άνηκαν τα κτήματα.
  23. Όχι
  24. Από 50 περίπου στρέμματα και άνω.
  25. Γύρω στις επτά οικογένειες.
  26. Περίπου τα 30 στρέμματα.
  27. Ναι μέχρι το 1922
  28. Υπήρχε πάντοτε και υπάρχει ακόμα αλλά σε μικρότερο αριθμό.
  29. Όχι: ούτε υπήρχαν ούτε υπάρχουν.
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Όχι
  33. Το χωριό Αγιές Παρασκιές αποτελούσε την πρωτεύουσα του Δήμου Αγιών Παρασκιών μέχρι το έτος 1911. Στο Δήμο Αγιών Παρασκιών περιελαμβάνοντο 17 χωριά. Μετά που καταργήθηκαν οι Δήμοι έγινε κοινότητα και υπάρχει μέχρι σήμερα.
  34. Τη Δεκάτη όπως την έλεγαν στην Τούρκικη Εφορεία.
  35. Σε πλούσιους και φτωχούς, εργάτες. Διακρίνονταν από την εμφάνιση, ενδυμασία - διατροφή.
  36. Ναι: πρόθυμα πρόσφεραν την εργασία τους όπου υπήρχε ανάγκη.
  37. Ναι για τους άνδρες από 18 περίπου χρονών. Οι γυναίκες συμμετείχαν προαιρετικά.
  38. Ναι: με χρηματική καταβολή.
  39. Ναι: κυρίως στο θέρος, στο αλώνισμα, στον τρύγο και στις ελιές.
  40. Ναι: μεταξύ των ανδρών.
  41. Όχι: το ίδιο με τους άνδρες.
  42. Ο πατέρας, η μητέρα, τα παδιά. Ο πατέρας του άνδρα και η μητέρα αν δεν είχαν άλλα παιδιά. Το ίδιο και οι γονείς της γυναίκας. Ποτέ οι γονείς του άνδρα και της γυναίκας στο ίδιο σπίτι.
  43. Πατέρα - μάννα
  44. Παππού
  45. Γιαγιά
  46. Παππού
  47. Γιαγιά
  48. Εγγόνια: ο εγγονός μου, η εγγονή μου
  49. Εγγόνια: ο εγγονός μου, η εγγονή μου
  50. Ο αδερφός μου ή ο αδερφούλας μου
  51. Η αδερφή μου ή η αμπλά μου.
  52. Η γνώμη του μεγαλύτερου μετρούσε περισσότερο.
  53. Οχι
  54. Τα μικιά μας.
  55. Μπάρμπα ή θείο
  56. Η θεία μου
  57. Ο μπάρμπας μου ή ο θείος μου. Η θεία μου
  58. Ανηψιό ή ανήψι
  59. Ο γιός μου, η θυγατέρα μου.
  60. Το πρωτοπάιδι μου - το στρεοβύλι μου
  61. Πρόγονος - πρόγονη
  62. Συμπέθερε - συμπεθέρα
  63. Τζιμπραγά
  64. Πατέρα ή αφέντη
  65. Μάνα
  66. Κουνιάδε - κουνιάδα
  67. Πατέρα ή αφεντάκι
  68. Μάνακ
  69. Ουνιάδε - κουνιάδα
  70. Γαμπρό - γαμπρέ
  71. Γαμπρο - γαμπρε
  72. Κουνιάδο
  73. Κουνιάδα
  74. Κουνιάδα
  75. Μπρε και το όνομα π.χ. Μπρε Μαρία, μπρε Γιάννη. Στην συζήτηση έλεγαν "ο κύριος μου" "η κυρά μου"
  76. Του παππού από τον πατέρα. Της γιαγιάς από του πατέρα και ακολουθούσαν οι γονείς της μητέρας. Ο νονός έδινε το όνομα ύστερα από συμφωνία.
  77. Η γυναίκα το σπίτι, τα παιδία, το νερό, τα οικόσιτα ζώα. Οι άνδρες κουβαλούσαν τα ξύλα και όλες τις έξω δουλειές.
  78. Βοηθούσαν τους άνδρες στο θέρος, στο αλώνισμα, στον τρύγο, στις ελιές.
  79. Να βράσουν το γάλα, να κάμουνε τα τυριά. Να περιποιηθούν τα οικόσιτα ζώα.
  80. Δεν υπήρχε
  81. Δεν υπήρχαν
  82. Τα ξύλα, την τροφή των οικόσιτων ζώων, το όργωμα και ότι είχε σχέση με μεταφορές.
  83. Βοηθούσαν αγόρια και κορίτσια από τα 8 περίπου χρόνια τους όπου μπορούσαν.
  84. Αν υπήρχαν αγόρια και κορίτσια, πρώτα παντρευόταν το μεγαλύτερο κορίτσι, έπειτα το αγόρι και ακολουθούσαν εις περιτροπής.
  85. Πάνω από τα 20 και για τους άνδρες και για τις γυναίκες υπήρχαν και οι εξαιρέσεις. Συνηθισμένο δεν ήταν η γυναίκα μεγαλύτερη από τον άνδρα, αλλά και εδώ υπήρχαν πολλές περιπτώσεις και μεγάλη διαφορά ηλικίας.
  86. ΌΧΙ. Γειτονικά χωριά για να γνωρίζονται καλύτερα.
  87. Αν υπήρχε καινούριο σπίτι εκεί εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι. Αν στο πατρικό του γαμπρού δεν υπήρχε άλλο παιδί ή στο πατρικό της νύφης μπορούσε να μείνει το νέο ζευγάρι, αλλιώς νοίκιαζαν σπίτι.
  88. Όχι. Το κάθε παιδί που παντρευόταν άνοιγε δικό του σπιτικό.
  89. Το στεροβύζι: το τελευταίο αγόρι ή κορίτσι, αυτό παρέμενε με τους γονείς στο πατρικό σπίτι.
  90. Μόνο όταν είχαν μια θυγατέρα και μόνο, έπαιρναν γαμπρό στο σπίτι αλλά διατηρούσε το δικό του επώνυμο πάντοτε, έτσι τον θεωρούσαν σύγαμπρο.
  91. Με τον παραπάνω τρόπο ναι .
  92. Όχι
  93. Μέχρι και δεύτερα εξαδέρφια. Υπήρξε στο χωριό περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων ξαδέρφων από πατέρα το 1908 αλλά έφυγαν αμέσως μακριά και δεν γύρισαν ποτέ.
  94. Ναι
  95. Το επώνυμο δεν εμπόδιζε. Η συγγένεια μέχρι και δεύτερα ξαδέρφια εμπόδιζε το γάμο.
  96. Ναι. Ασυμφωνία χαρακτήρων και κύριως οικογενιακοί λόγοι.
  97. Ο νονός του γαμπρού. Αν αυτός δεν ζούσε, ο νονός της νύφης.
  98. Όποιος στεφάνωνε το ζευγάρι βάφτιζε και το πρώτο παιδί. Τα υπόλοιπα παιδιά τα βάφτιζαν αυτοί που τους διάλεγε το ζευγάρι.
  99. Προτιμούσαν φίλους, πλούσιους και κοινωνικά ανώτερους για να αποχτήσουν σχέσεις και να κινούνται σε ένα καλύτερο και ανώτερο περιβάλλον.
  100. Απαγορευόταν ο γάμος.
  101. Όχι
  102. Ναι
  103. Προφορικά
  104. Αν υπήρχαν χρήματα έπαιρνε όσα της έδιναν.
  105. Αν υπήρχε ναι.
  106. Όπου υπήρχε αυτό.
  107. Ναι
  108. Δέντρα ή και ζώα ανάλογα.
  109. Όλα, εξ ίσου.
  110. Όχι
  111. Όχι
  112. Οι αδελφοί εφ όσον υπάρχει ο πατέρας προαιρετικά συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών.
  113. Αν είχαν συμφωνία, ναι.
  114. Η μισή στον άδρα και η άλλη μισή επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
  115. Όχι
  116. Όχι
  117. Ανάλογα με τις περιστάσεις. Τη στιγμή του γάμου έπαιρναν ένα μέρος για να μπορούν να ζήσουν εφ όσον υπήρχαν και άλλα παιδιά ανύπανδρα. Όταν παντρεύοταν όλα μοίραζαν την περιουσία και οι γονείς κρατούσαν ένα μέρος ή έπαιρναν όλη την περιουσία και έδιναν στους γονείς χρήματα και προϊόντα ή την κρατούσε ο πατέρας και τους μοίραζε ότι τους αναλογούσε. Υπήρχαν πολλές περιπτώσεις.
  118. Όλα τα παιδιά κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  119. Το μερίδιο ήταν πάντα ίσο ανάμεσα στα κορίτσια και τα αγόρια.
  120. Η μεταβίβαση γινόταν και προφορικά και με διαθήκη ανάλογα με την νοοτροπία της οικογένειας.
  121. Το μοίρασμα γινόταν και με λαχνό ανάμεσα στα αδέρφια. Χώριζαν την περιουσία σε τόσα κομμάτια όσα και τα αδέρφια. Έπειτα κλήρωναν τα κομμάτια και όποιο έπεφτε στον καθένα.
  122. Το 1/4 της περιουσίας του άνδρα αναλογούσε στην χήρα γυναίκα του.
  123. Οι γονείς του αν ζούσαν και τα αδέρφια του.
  124. Οι κόρες κληρονομούσαν.
  125. Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήσει το θείο του και από τον πατέρα και από τη μητέρα εφ όσον δεν θα είχε δικό του παιδί ή άλλους κληρονόμους.
  126. Το ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί μόνο όταν δεν είχαν δικό τους καθόλου.
  127. Ανάλογα, άλλοτε συγγενικά και άλλοτε ξένα, ορφανά κλπ.
  128. Τα ίδια δικαιώματα που είχε και ένα φυσικό παιδί.