- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Καραϊσκάκη
- 21
- Βόνιτσας και Ξηρομέρου
- Αιτωλοακαρνανίας
- Το παλαιότερο όνομα του χωριού είναι Δραγαμέστο.
- Όχι
- Όχι
- Οχτώ. Δεν ξέρουμε πότε χτίστηκε η πρώτη.
- Ανήκαν στην Κοινότητα
- Ένα
- Λειτούργησε από πριν το 1900
- Οι κυριότερες ασχολίες ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.
- Καλλιεργούντο κυρίως ο καπνός, το καλαμπόκι, σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, αμπέλια, ελιές.
- Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν το καλαμπόκι, σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, ελιές(λάδι), κρασί. Για το εμπόριο ο καπνός
- Καλλιεργούνται ο καπνός, το σιτάρι κριθάρι, βρώμη, καλαμπόκι, αμπέλια, ελιές, τριφύλλι. Νέα καλλιέργεια είναι το τριφύλλι που άρχισε από το 1978.
- Όχι
- Όχι
- Από 50 στρέμματ και πάνω
- 10 περίπου οικογένειες
- Περίπου 10 στρέμματα
- Ναι
- Η οικόσιτη κτηνοτροφία άρχισε από το 1978.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Μέχρι το 1915 υπήρχαν στο χωριό πάρεδροι που διορίζονταν από το Δήμαρχο Αστακού. Στη συνέχεια εκλέγονταν Κοινοτικά Συμβούλια
- Πλήρωναν φόρους για τα ζώα που είχαν και για τα προϊόντα που παρήγαγαν. Το πλήρωναν στο Δημόσιο Ταμείο για λογαριασμό του κράτους.
- Ναι
- Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από την ηλικία των 18 ετών. Γυναίκες δε συμμετείχαν.
- Με πρόστιμο που πλήρωνε στο Δημόσιο Ταμείο.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φιανόμενο νάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες
- Για το χτίσιμο σπιτιών, κατασκευή πρόχειρων γεφυριών.
- Ναι. Για την κατασκευή της προίκας των κοριτσιών(ρουχισμός).
- Περίπου 10 άτομα.
- Σε μικρή ηλικία τάτα τον πατέρα και τη μητέρα μάνα
- Παππούλη
- Βάβα ή Βάβω
- Παππούλη
- Βάβα ή Βάβω
- Με το βαφτιστικό τους όνομα
- Με το βαφτιστικό τους όνομα
- Λάλα
- Γιάγια
- Όχι-
- Με το βαφτιστικό τους όνομα
- Μπάρπα
- Θείτσα
- Μπάρπα και Θείτσα
- Με το όνομα τους ή ανιψιέ
- Το αγόρι παιδί και το κορίτσι κοπέλλα
- Όχι-
- Δεν υπήρχε ιδιαίτερη ονομασία
- Διπλάρικα
- Συμπέθεροι
- Πατέρα
- Μάνα
- Κουνιάδο και κουνιάδα
- Πατέρα
- Μάνα
- Κουνιάδο και κουνιάδα
- Γαμπρό
- Γαμπρό
- Γαμπρό
- Νύφη
- Νύφη
- Γυναίκα και η σύζυγος τον άνδρα με το όνομα του
- Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα και στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Σ'άλλες περιπτώσεις έδινε ο νουνός το όνομα.
- Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού έκαναν και όλες σχεδόν τις γεωργικές εργασίες εκτός του οργώματος, κουβαλούσαν ξύλα, νερό, βοηθούσαν στο άρμεγμα των ζώων.
- Από τις αγροτικές δουλειές οι γυναίκες έκαναν: Φύτεμα, μάζεμα αρμάθιασμα καπνού, θέρο, τρύγο μάζεμα ελιών, Βοτάνισμα.
- Από τις δουλειές που έχουν σχέση με την κτηνοτροφία οι γυναίκες βοηθούσαν στο φτιάξιμο των μαντριών στον κούρο, στο άρμεγμα των ζώων.
- Δεν υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ ανδρικών - γυναικείων δουλειών αλλά οι άνδρες δεν ασχολούνταν με δουλειές του σπιτιού.
- Τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν από την ηλικία των 6-7 χρονών.
- Έπρεπε να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας.
- Ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες θεωρούσαν μετά το 25 έτος και για τους άνδρες το 30. Χωρίς βέβαια να υπάρχουν και παρεκκλίσεις. Ήταν επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
- Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι απ΄το ίδιο χωριό.
- Κυρίως στο σπιτικό το πατρικό του γαμπρού.
- Ναι. Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω απ'την ίδια στέγη.
- Την κρατούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα αδιαίρετη.
- Χώριζαν όταν κυρίως γίνονταν πολλοί και για διάφορες άλλες οικογενειακές προστριβές. Διαφωνίες μεταξύ των νυφάδων, κουνιάδων και νυφάδων κ.α.
- Όποιο παιδί διάλεγαν οι γονείς.
- Όταν στην οικογένεια δεν υπήρχε αγόρι.
- Άνθρωποι που διέθεταν περιουσία πήγαιναν σώγαμπροι.
- Έπαιρναν σώγαμπρο για το μικρότερο κορίτσι.
- Ανάλογα με τη συμφωνία που γινόταν μεταξύ τους πριν το γάμο.
- Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους(του σώγαμπρου)
- Όταν ήταν πρώτα ξαδέρφια. -
- Υπήρχε κάποιο κώλυμα που με την πάροδο του χρόνου έπαψε.
- Όχι
- Υπήρξαν. Κυρίως για μοιχεία ή ασυμφωνία χαρακτήρων.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε αυτός που στεφάνωνε το ζευγάρι. Τα υπόλοιπα άλλοι κυρίως χωριανοί. Όχι.
- Προτιμούσαν κυρίως φίλους ή πλούσιους και κοινωνικά ανώτερους.
- Απαγορευόταν ο γάμος μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά.
- Όχι
- Σε περιπτώσεις που ήθελαν να έχουν συναναστροφή μεταξύ τους.
- Να έχουν αγάπη μεταξύ τους να αλληλοβοηθιούνται.
- Όχι, μόνο οι άντρες μεταξύ τους αλλά και γυναίκα με άντρα.
- Ναι υπήρχε ο θεσμός της προίκας.
- Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνα. Τα προικοσύμφωνα λέγονταν νότες.
- Όχι
- Ο ιερέας ή ο δάσκαλος τα συνέτασσαν και τα υπέγραφαν οι γονείς και δύο μάρτυρες.
- Ναι. Περίπου 5.000 δραχμές
- Ναι. Όχι
- Κυρίως στο χωριό
- Ναι. Ανάλογα με την κτηματική περιουσία του πεθερού.
- Δέντρα και ζώα
- Όχι δεν έπαιρναν την ίδια προίκα.
- Όχι
- Όχι
- Όχι. Συτό συνέβαινε στις περιτπώσεις θανάτου του πατέρα.
- Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα είχε δικαίωμα να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο.
- Επιστρεφόταν στην οικογένειά της ένα μερίδιο και ένα άλλο παρέμεινε στον άντρα της.
- Όχι
- Όταν αποφάσιζαν να δημιουργήσουν δικό τους σπίτι, να φύγουν από το πατρικό έπαιρναν και το μερίδιο που τους αναλογούσε.
- Όλα τα αγόρια κληρονομούσαν συνήθως ίσα μερίδια. Υπήρχαν περιπτώσεις που οι γονείς συμπαθούσαν περισσότερο κάπιο απ'τα αγόρια και του έδιναν μεγαλύτερο μερίδιο.
- Ανάλογα με τη διάθεση του πατέρα.
- Γινόταν συνήθως προφορικά
- Όχι. Σε καμμιά περίπτωση.
- Αν πέθαινε πρώτα ο σύζυγος η περιουσία περιερχόταν στη σύζυγο και στη σνέχεια μοιράζονταν στα παιδιά.
- Εκτός από τη γυναίκα είχαν κληρονομικά δικαιώματα και οι πλησιέστεροι συγγενείς.
- Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
- Εξαρτιόταν από τον αδελφό του πατέρα του ή τον αδελφό της μητέρας του
- Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Προτιμούσαν παιδιά κυρίως αδελφών και πλησιέστερων συγγενών.
- Τα ίδια κληρονομικά δικαιώματα με τα κανονικά παιδιά του ζευγαριού.
