Καστανούλα Αγρινίου

Καστανούλα Αγρινίου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Καστανούλα Αγρινίου
  4. 22
  5. Καστανούλα Αγρινίου
  6. Τριχωνίδος
  7. Αιτωλοακαρνανίας
  8. Το παλαιότερο όνομα του χωριού είναι Καστανιά
  9. Όχι. Το χωριό δεν κατοικείται από τέτοιες ομάδες.
  10. Καμμία οικογένεια
  11. Καμμία διάλεκτο.
  12. Τέσσερες(4). Πιθανή ημερομηνία που χτίστηκε το 1930. (η πρώτη)
  13. Ανήκαν στην ενορία της κοινότητας.
  14. Δύο (2) Νεκροταφεία.
  15. Το 1930
  16. Οι κυριότερες ασχολίες ήταν, η γεωργία και η κτηνοτροφία.
  17. Τριφύλλι, Σιτάρι, Καλαμπόκι.
  18. Τριφύλλι, Σιτάρι, καλαμπόκι για αυτοκατανάλωση. Για το εμπόριο κανένα
  19. Τριφύλλι, Καλαμπόκι, (Παλιές καλλιέργειες) Νέες καλλιέργειες ο καπνός. Η καλλιέργειά του έχει αρχίσει το 1965.
  20. Από πενήντα (50) στρέμματα και πάνω ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος.
  21. Πέντε (5) κάτοικοι είχαν μεγάλους κλήρους
  22. Το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου, είναι δέκα πέντε (15) στρέμματα
  23. Ναι
  24. Το 1950 περίπου
  25. Ναι υπήρχαν. Δέκα (10) τσελιγκάτα. Έχουν πάψει να υπάρχουν τα τσελιγκάτα.
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Πολλά χωριά αποτελούσαν ένα δήμο. Το κάθε χωριό δε είχε από ένα Πάρεδρο.
  30. Πλήρωναν τους λεγόμενους φόρους δεκατιές.
  31. Ναι, ήταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού, να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων, που ήταν αναγκαία στην κοινότητα.
  32. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική. Συμμετείχαν υποχρεωτικά και οι γυναίκες.
  33. Τον τιμωρούσαν με πρόστιμο που πλήρωνε στο Δημόσιο Ταμείο.
  34. Ναι η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο, σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες.
  35. Η αλληλοβοήθεια ίσχυε ακόμη για την μεταφορά υλικών για το χτίσιμο των σπιτιών, αποθηκών κ.λ.π.
  36. Οχι. Η ίδια περίπου αναπτυγμένη, όσο δηλαδή και μεταξύ των ανδρών.
  37. Την αποτελούσαν συνήθως επτά (7) μέλη (Ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του άνδρα, ο πατέρας της γυναίκας, η μητέρα της γυναίκας, ο αδελφός του άνδρα, ο αδελφός της γυναίκας, ο αδελφός του πατέρα).
  38. Πατέρα, Μάνα
  39. Παππού
  40. Βάβου
  41. Παππού
  42. Βάβου
  43. Εγγόνια
  44. Εγγόνια
  45. Με το όνομά τους
  46. Με το όνομά της
  47. Ναι
  48. Όχι
  49. Με το όνομά του
  50. Μπάρμπα
  51. Θειά
  52. Μπάρμπα-Θειά
  53. Με τα ονόματά τους
  54. Παιδί-τσούπρα
  55. Στα πρωτότοκα παιδιά έδιναν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς
  56. Διπλάρικα
  57. Συμπέθεροι
  58. Πατέρα
  59. Μάνα
  60. Αφέντη-Κυρά
  61. Πεθερό
  62. Πεθερά
  63. Μπατζανάκη-
  64. Γαμπρέ ή με το όνομά του
  65. Γαμπρέ ή με το όνομά του
  66. Γαμπρέ ή με το όνομά του
  67. Νύφη
  68. Νύφη
  69. Ο σύζυγος τη σύζυγο την προσφωνούσε γυναίκα και η σύζυγος τον σύζυγο άνδρα.
  70. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα, στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγια΄ς από τονπατέρα. Τα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών ήταν στη διάθεση του Νονού.
  71. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, έκαναν μαζί με τον άνδρα και άλλες δουλειές (κουβουλούσαν τα ξύλα, νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα κ.λ.π.)
  72. Σκάλισμα, θέρισμα, πότισμα
  73. Άρμεγμα των ζώων, πήξιμο του γάλατος για τυρί και κοπάνισμα του γάλατος για βούτυρο. Πλέξιμο του νήματος από το μαλλί για κατασκευή ρούχων ενδυμασίας και κουβερτών
  74. 1)Το όργωμα χωραφιών με τα ζώα. 2)Το χτίσιμο σπιτιών, αποθηκών κ.λ.π.
  75. Σε ηλικία δέκα (10) χρονών περίπου άρχιζαν να βοηθούν στος δουλειές
  76. Τα παιδιά μιας οικογένειας δεν παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους, αλλά πρώτα έπρεπε να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
  77. Η κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες ήταν 25 χρόνων και άνω και για τους άνδρες 28 χρονών και άνω. Δεν ήταν επιτρεπτό ή συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  78. Όχι. Οι γαμπροί ήταν από την Καστανιά. Η νύφη ήταν από το Πεντάκορφο, Κερασιά, Καταβόθρα(κοντινά χωριά)
  79. Το νέο ζευγάρι μετά το γάμο έμεινε στο πατρικό του γαμπρού.
  80. Συνέβαινε πολλές φορές όλα τα αγόρια μιας οικογένειας να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους. Τότε ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν μαζί, έτρωγαν μαζί και κοιμόνταν κάτω από την ίδια στέγη
  81. Ναι την κρατούσαν αδιαίρετη.
  82. Τα αδέλφια χώριζαν όταν πέθαινε ο πατέρας.
  83. Στο πατρικό μαζί με τους γονείς έμεινε συνήθως ο μικρότερος γιός.
  84. Όταν η οικογένεια αυτή είχε μόνο ένα κορίτσι και δεν είχε άλλο κορίτσι ούτε αγόρι.
  85. Όχι.
  86. Για το μικρότερο κορίτσι πάντοτε έπαιρναν σώγαμπρο.
  87. Ναι ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του.
  88. Ο γαμπρός δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα. Π.χ. Ο Κ.Γρίβας Μιχαήλ από την Καταβόθρα ήλθε σώγαμπρος στην Καστανούλα στον κ. Ασημάκη Ελευθέριο. Διατήρησε το δικό του επώνυμο.
  89. Όταν ήταν πρώτα και δεύτερα εξαδέλφια. Όχι δεν υπήρξε ποτέ περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  90. Ναι, υπήρχε. Δεν δινόταν άδεια γάμου.
  91. Μπορούσαν να παντρευτούν αν είχαν κοινό επώνυμο.(Εκτός βέβαια αν ήταν πρώτα ή δεύτερα εξαδέλφια).
  92. Όχι δεν υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων.
  93. Το ζευγάρι συνήθως στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού.
  94. Ο Νονός του γαμπρού(το πρώτο). Τα υπόλοιπα στη διάθεση του ζευγαριού. Σπάνια όλα τα παιδιά μιας οικογένειας είχαν τον ίδιο νονό.
  95. Προτιμούσαν να είναι κάποιος φίλος και σε δεύτερη μοίρα να είναι κάποιος πλούσιος.
  96. Απαγορευόταν ο γάμος μεταξύ οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά
  97. Όχι
  98. Κυριότερη αμοιβαία υποχρέωση ήταν αλληλοβοήθεια.
  99. Αδελφοποιτοί μπορούσαν να γίνουν: α)άνδρας με άνδρα, β)γυναίκα με γυναίκα, γ)άνδρας με γυναίκα.
  100. Ναι
  101. Η προικοδοσία γινόταν προφορικά.
  102. Ναι
  103. Ζώα περίπου 20-30
  104. Όλα τα κορίτσια μιας οικογένειας έπαιρναν την ίδια προίκα.
  105. Όχι. Κανένα κορίτσι της οικογένειας δεν έπαιρνε προίκα ολόκληρη την πατρική περιουσία.
  106. Όχι η προίκα της μητέρας δεν μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της. Αν μια γυναίκα είχε μόνο γιούς, η προίκα μεταβιβαζόταν εξίσου σε όλους τους γιους.
  107. Οι αδελφοί είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας, μόνο μετά τον θάνατο του πατέρα.
  108. Όχι, δεν είχε δικαίωμα να ζητήσει και κληρονομικό μερίδιο.
  109. Όταν μια παντρεμένη γυναίκα πέθαινε άτεκνη, η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της
  110. Η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας γινόταν ύτσερα από το θάνατο του πατέρα.
  111. Όλα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν ίσα μερίδια της πατρικής περιουσίας.
  112. Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας ήταν μικρότερο από το μερίδιο που έπαιρναν τα αγόρια.
  113. Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν προφορικά.
  114. Το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό. Όταν πέθαινε ο πατέρας της οικογένειας. Μεταξύ των αδελφών, γινόταν το μοίρασμα
  115. Αν πέθαινε ο σύζυγος στην γυναίκα αναλογούσε μερίδιο εξίσου με τα παιδιά της.
  116. Δεν είχαν άλλοι κληρονομικά δικαιώματα, αλλά όλη η περιουσία έμενε στην γυναίκα.
  117. Τον κληρονομούσανοι κόρες του.
  118. Ναι μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, αλλά και τον αδελφό της μητέρας του.
  119. Όταν δεν είχε καθόλου παιδιά αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί.
  120. Προτιμούσαν προ πάντων παιδιά αδελφών.
  121. Μετά τον θάνατο του πατέρα κληρονομούσε όλη την περιουσία.