Στράνωμα

Στράνωμα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Στράνωμα
  4. 44
  5. Στρανώμης
  6. Ναυπακτίας
  7. Αιτωλοακαρνανίας
  8. Δεν υπάρχει
  9. Όχι
  10. Δεν υπάρχουν οικογένειες προερχόμενες από τις παραπάνω ομάδες.
  11. Μόνο τα "Μπολιάρικα"
  12. Υπήρχαν επτά (7) εκκλησίες και η πρώτη κτίστηκε το έτος 1845 ή το 1850
  13. Ανήκαν στους κατοίκους και δεν ήταν οικογενειακές
  14. Ένα
  15. Το 1907
  16. Γεωργία και κτηνοτροφία
  17. Σιτάρι και καλαμπόκι
  18. Όλα για αυτοκατανάλωση.
  19. Τα σιτηρά, καλαμπόκι. Νέες καλλιέργειες ο καπνός και άρχισε να καλλιεργείτε από το 1963.
  20. Βακούφι
  21. Οι υποχρεώσεις των καλλιεργητών απέναντι στο μοναστήρι ήταν από 20-30 οκάδες στο στρέμμα.
  22. Όχι
  23. Από 30 στρέμματα και πάνω
  24. Δέκα (10) οικογένειες.
  25. Πενήντα (50) στρέμματα
  26. Υπήρχε
  27. Από το έτος 1958
  28. Δεν υπήρχαν
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Προ του 1914 η οργάνωση των κοινοτήτων ήταν σε δήμους και από του 1914 σε κοινότητες. Οι δήμοι αποτελούνταν από 5-8 χωριά. Η κοινότητά μας ανήκε στο δήμο Πυλλήνης με έδρα την κοινότητα Σίμο Ναυπακτίας
  32. Φόρος βοσκής, φόρος αγρών, φόρος σφαγής ζώων. Τους πλήρωναν στα Δημόσια Ταμεία
  33. Σε φτωχούς και πλουσίους και η διάκριση γινόταν από την ενδυμασία και γενικά από τον τρόπο ζωής τους.
  34. Υπήρχε η συνήθεια της προσφοράς εργασίας χωρίς αμοιβή
  35. Ήταν εθελοντική, αλλά συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες στα κοινωφελή έργα
  36. Δεν υπήρχε τιμωρία, αλλά απλώς τον περιφρονούσαν
  37. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο μεταξύ των οικογενειών και γινόταν στις γεωργικές εργασίες.
  38. Ίσχυε στην περίπτωση του χτισίματος ενός σπιτιού
  39. Υπήρχε αλληλοβοήθεια και στις γυναίκες κυρίως στον αργαλειό.
  40. Από 8-10 μέλη
  41. Πατέρα-μάνα
  42. Παπούλη
  43. Βάβα.
  44. Παπούλη
  45. Βάβα.
  46. Με το όνομά τους
  47. Με το όνομά τους
  48. Με το όνομά τους
  49. Με το όνομά τους
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Με το όνομα
  53. Μπάρμπα
  54. Θειά
  55. Μπάρμπα-θειά
  56. Με το όνομά τους
  57. Παιδί-τσιούπα.
  58. Είχαν πάντα το όνομα του παππού και της γιαγιάς και δεν υπήρχαν ειδικά ονόματα
  59. Προγόνι
  60. Διπλάρικα.
  61. Συμπέθέρους
  62. Πατέρα
  63. Μάνα
  64. Κουνιάδο-κουνιάδα
  65. Πεθερέ ή γέρο
  66. Πεθερά ή γερόντισσα ή γριά
  67. Κουνιάδο-κουνιάδα
  68. Γαμπρέ.
  69. Γαμπρέ
  70. Γαμπρέ
  71. Νύφη
  72. Νύφη
  73. Μωρή-Ωρέ. Σπάνια γινόταν προφώνηση με το όνομα.
  74. Στο αγόρι από τον παππού του πατέρα. Στο κορίτσι από την γιαγιά του πατέρα. Στα υπόλοιπα έδιναν τα ονόματα των γονιών της μητέρας-Σε καμιά περίπτωση ο νονός δεν μπορούσε να δώσει όνομα δικό του
  75. Οι γυναίκες εκτός των εργασιών του σπιτιού ασχολούνταν και με άλλες εργασίες εκτός αυτού π.χ. γεωργία και κτηνοτροφία.
  76. Γενικά όλες τις δουλειές
  77. Γενικά όλες τις δουλειές
  78. Δεν υπήρχαν
  79. Όργωμα-Κατασκευή και καθαρισμός των μαντριών(στάβλων)-φόρτωμα ζώων-σφάξιμο ζώων-ποτισμός κτημάτων.
  80. Από την ηλικία των 10 ετών. Στ'αγόρια και στα κορίτσια ανέθεταν την φύλαξη των ζώων και επί πλέον τα κορίτσια βοηθούσαν στο νοικοκυριό.
  81. Στις περισσότερες φορές περίμεναν τα αγόρια να παντρευτούν τα κορίτσια.
  82. Από τα 20 και πάνω έπρεπε να είναι η ηλικία και η γυναίκα πάντοτε μικρότερη από τον άντρα.
  83. Τα χωριά που διάλεγαν τις νύφες ήταν: Αρτοτίβα-Δορβίτσα-Ποκίστα Φαμίλα-Στύλια -Παλιόπυργο
  84. Στο πατρικό του γαμπρού.
  85. Κάθε αγόρι έφερνε τη γυναίκα του στο πατρικό και όλα ζούσαν μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν κάτω από την ίδια στέγη
  86. Η περιουσία ήταν αδιαίρετη.
  87. Όταν γίνονταν πολλοί και δεν χωρούσαν μέσα στο ίδιο σπίτι.
  88. Όποιο παιδί θα διάλεγε ο πατέρας
  89. Συνήθως όταν δεν είχε αγόρι
  90. Πολλές φορές πήγαιναν.
  91. Συνήθως το μικρότερο
  92. Ο πεθερός δεν ήταν υποχρεωμένος να γράψει μέρος της περιουσίας στο όνομα του γαμπρού. Η περιουσία μοιραζόταν ανάλογα με τον αριθμό των κοριτσιών και μερικές φορές στο σώγαμπρο έδινε κάτι παραπάνω.
  93. Τα επώνυμα δεν άλλαζαν, αλλ'ούτε και τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του παππού
  94. Μέχρι δεύτερα εξαδέλφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν, αν και έχουμε μερικά ζευγάρια που παρατύπησαν και έχουν παντρευτεί. Περίπτωση δε γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων δεν έχουμε.
  95. Θρησκευτικό κώλυμα.
  96. Μπορούσαν να παντρευτούν αν δεν είχαν συγγένεια.
  97. Όχι
  98. Ο νονός του γαμπρού
  99. Το πρώτο το βάφτιζε ο νονός που στεφάνωσε το ζευγάρι.
  100. Στην περίπτωση που άλλαζε κουμπάρο προτιμούσε να είναι πλούσιος
  101. Επιτρεπόταν ο γάμος
  102. Δεν μπορούσαν
  103. Όταν είχαν εμπιστοσύνη μεταξύ τους
  104. Οικονομικές και κοινωνικές υποχρεώσεις, τέτοιες που να φανερώνουν ότι είναι σαν αδέλφια
  105. Μπορούσαν να γίνουν και άντρας με γυναίκα
  106. Βεβαίως υπήρχε ο θεσμός της προίκας
  107. Η προικοδοσία γινόταν προφορικά και γραπτά και εγόταν προικοσύμφωνο.
  108. Συμβόλαια για ακίνητα.
  109. Ένας εγγράμματος και κυρίως ο γραμματέας της κοινότητος. Τα υπέγραφαν ο πατέρας του γαμπρού και της νύφης και τα νεόνυμφα.
  110. 30.000 δραχμές
  111. Όχι
  112. Ναι, έπαιρνε χωράφια.
  113. Έπαιρνε δέντρα και ζώα.
  114. Όχι, δεν έπαιρναν την ίδια προίκα. Δεν υπήρχε κανένα τέτοιο έθιμο για την πρωτότοκη.
  115. Δεν υπάρχει περίπτωση τέτοια που ολόκληρη περιουσία να δωθεί για προίκα.
  116. Βεβαίως η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν ως προίκα στα κορίτσια. Στην αντίθετη περίπτωση μοιραζόταν στους γιούς.
  117. Ήταν υποχρέωση των αδελφών να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών ανεξάρτητα αν ζούσε ή όχι ο πατέρας.
  118. Είχε δικαίωμα να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο εκτός και την απέκλυε το συμβόλαιο προίκας, γιατί τίθετο όρος αποκλυσμού
  119. Αν πέθαινε πρόσφατα μετά το γάμο, επιστρεφόταν η προίκα, αν όμως πέθαινε μετά από χρόνια ένα μερίδιο επιστρεφόταν
  120. Όχι
  121. Η μεταβίβαση δεν γινόταν πάντοτε στο ίδιο στυλ, αλλά ανάλογα με τις περιστάσεις
  122. Ανάλογα με τις επιθυμίες του πατέρα. Όταν ο πατέρας είχε πεθάνει τότε η κληρονομιά μοιραζόταν εξ ίσου.
  123. Η προίκα των κοριτσιών ήταν μεγαλύτερη από το μερίδιο των αγοριών
  124. Η μεταβίβαση συνήθως γινόταν προφορικά παρουσία των παιδιών
  125. Όχι
  126. Η περιουσία προερχόμενη από τον άντρα μοιραζόταν σε μερίδια εξ ίσου και η γυναίκα έπαιρνε το αναλογούν μερίδιο. Η περιουσία η δική της από προίκα ήταν εξ ολοκλήρου δική της.
  127. Οι αδελφοί και οι ανεψιοί του συζήγου.
  128. Οι κόρες του
  129. Ναι, γινόταν και στις δύο περιπτώσεις
  130. Υιοθετούσε μόνο όταν δεν είχε καθόλου παιδιά
  131. Παιδιά αδελφών
  132. Ολόκληρη την περιουσία.