- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Αχλαδόκαμπος
- 56
- Αχλαδοκάμπου
- Άργους
- Αργολίδας
- Δήμος Υσιών
- Όχι
- Μία οικογένεια Μικρασιάτες
- Όχι
- 2 εκκλησίες
- Στο χωριό όχι οικογενειακές
- Ένα
- Γεωργοί κτηνοτρόφοι
- Σιτηρά, αραποσίτι, ψυχανθή, αμπέλια και ελιές.
- Σχεδόν όλα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση. Λίγες οικογένειες εμπορεύοντο το λάδι.
- Και σήμερα συνεχίζονται οι παλιές μόνο που αυξήθηκε η ελαιοκαλλιέργεια
- Ναι μοναστηριακά
- Έδιναν τα προϊόντα από την καλλιέργεια και κρατούσαν το δικαίωμά τους
- Ορισμένα τμήματα
- 200 στρ.
- Πέντε με έξι
- 80 στρεμ.
- Ναι. Και μάλιστα πολύ αναπτυγμένη.
- Αμέσως μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους
- Ναι
- Όχι
- Όχι
- Πριν το χωριό αποτελούσε Δήμο, τον Δήμο Υσιών και σ'αυτόν ανήκαν και τα περίχωρα γύρω τα 5 χωριά. Το διοικούσε ο Δήμαρχος. Ένας Δήμαρχος υπήρξε ο Νικόλαος Παραβάντης γεννήθηκε το 1854-1918 και ήταν Δήμαρχος επί 41 έτη.
- Πλήρωναν πάντοτε για άρδευση, ύδρευση, οι κτηνοτρόφοι και για προσωπική εργασία. Σε Δήμο ή Κοινότητα
- Σε δύο στους πλούσιους και φτωχούς
- Ναι
- Ήταν και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η λεγόμενη προσωπική εργασία. Συμμετείχαν και γυναίκες
- Πλήρωνε την προσωπική εργασία.
- Αλληλοβοηθούνταν στον τρύγο, θέρο, αλώνισμα, στο ξεκούκισμα του αραποσιτιού, στο μάζεμα των ελιών και άλλα.
- Αλληλοβοηθούνταν για το κτίσιμο των σπιτιών. Επίσης όσοι είχαν οικόσιτα τα έβγαζαν στην βοσκή εκ περιτροπής. Γειτονιές - γειτονιές και πήγαινε ένας κάθε μέρα
- Οπωσδήποτε ήταν αναπτυγμένη μεταξύ των γυναικών περισσότερο στον τρύγο, θέρο και βγάλσιμο των ζώων για βοσκή.
- Ο πατέρας και η μητέρα του άντρα, τα αδέλφια του άντρα, το ανδρόγυνο και συνήθως 5-6 παιδιά. Μερικές οικογένειες έφταναν στα 10 παιδιά.
- Πατέρα - μάννα
- Παπούλη
- Γιαγιά
- Παπούλη
- Γιαγιά
- Παιδάκι μου ή γυιέ μου.
- Παιδάκι μου, ξεπεταρούδι μου, κανακάρι μου αν ήταν μοναχογυιός.
- Με το όνομά του.
- Με το όνομά της
- Συνήθως αν χώριζαν τα αδέλφια όταν παντρεύονταν ο πρώτος έμενε στο σπίτι.
- Να παντρεύεται πρώτη.
- Στερνοπούλι
- Θείο ή μπάρμπα
- Θεία ή θειά
- Θεία ή θειά
- Ανηψιέ ή το όνομά τους
- Με το όνομά τους ή παιδί μου, κόρη μου
- Για τα υστερότοκα τα έλεγαν στερνοπούλια
- Ξενοαδέρφια
- Μπινιάρια
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδο
- Πατέρα ή γέρο
- Μητέρα ή γριά
- Κουνιάδο
- Γαμπρέ
- Παιδί μου
- Νύφη
- Το όνομά της
- Γυναίκα - άντρα μου, αφέντη
- Τρύγο, θέρρο, μάζεμα ελιών. Πολλές φορές όργωναν
- Φύλαγαν τα ζώα, έρμεγαν, έπηζαν τυρί, χτύπαγαν την κάδη για το βούτυρο κλπ.
- Το όργωμα, κλάδεμα ελιών και αμπελιών, σκάψιμο αμπελιών, πάτημα σταφυλιών, κούρεμα των ζώων, δέσιμο των δεμάτων στο θέρρο
- Μετά το Δημοτικό σχολείο άρχιζαν να βοηθούν τα αγόρια. Πήγαιναν κοντά στον πατέρα και τον βοηθούσαν στις αγροτικές δουλειές. Τα κορίτσια βοηθούσαν στο σπίτι
- Πρώτα όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
- Για την γυναίκα τα 18 και για τον άνδρα τα 22-23. Μπορούσε μια γυναίκα να πάρει μικρότερο άντρα.
- Ναι. Αν έπαιρναν από τα γύρω χωριά ένα χωριό μόνο προτιμάτο. Το σημερινό "Ελαιοχώρι", παλαιότερα Μάσκλιμνα και την Ανδρίτσα.
- Στο πατρικό του γαμπρού.
- Τις έφερναν όλες στο πατρικό και ζούσαν όλοι μαζί, μαζί έτρωγαν και κοιμόντουσαν πολλές φορές και στο ίδιο δωμάτιο.
- Ναι
- Όταν γίνονταν πολλοί.
- Το μικρότερο συνήθως.
- Αν δεν είχε αγόρια.
- Συνήθως όχι
- Για το μικρότερο
- Αν είχε άλλες κόρες τις πάντρευε τους έδινε και προίκα και έτσι απείχε από την πατρική περιουσία. Και ο πεθερός δεν ήταν υποχρεωμένος πάντοτε να γράψει μέρος της περιουσίας στο γαμπρό.
- Ποτέ δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα. Π.χ. αν γραφόταν Παπαντικόπουλος Ιωα. Ο γαμπρός τα παιδιά θα έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους και το όνομα του παπού.
- Είχαν παντρευτεί άλλα ξαδέλφια από πατέρα και άλλα από μητέρα.
- Συνήθιζαν να παντρεύονται δεύτερα ξαδέρφια. Αν ήταν ξαδέρφια εξ αίματος το απέφευγαν.
- Όχι
- Υπήρξαν διαζύγια. Αν αγάπαγε άλλον ή άλλη ο ένας από τους δυό.
- Ο νονός του γαμπρού.
- Στο πρώτο αυτός που τους στεφάνωνε. Τα υπόλοιπα έφτιαχναν κουμπαριά με άλλους. Ποτέ τα ίδια παιδιά δεν είχαν τον ίδιο νονό.
- Περισσότερο προτιμούσε το φίλο. Καμμιά φορά και κοινωνικά ανώτερο.
- Απαγορευόταν
- Όχι ποτέ γιατί τα'λέγαν Φαδαδέρφια.
- Ναι. Έκαναν το λεγόμενο προικοσύμφωνο. Έγραφαν με κάθε λεπτομέρεια π.χ. 2 πουκάμισα, μια φασκιά, μία κούνια, δύο σόβρακα για το γαμπρό κλπ.
- Με προικοσύμφωνο.
- Συμβόλαιο σε δικηγόρους για κτήματα
- Οι Συμβολαιογράφοι και δύο μάρτυρες
- Έπαιρναν και χρήματα 40.000 δρχ.
- Όχι
- Στο χωριό
- Ναι
- Ναι
- Πάντοτε η πρωτότοκη έπαιρνε περισσότερο σαν πρώτη.
- Όχι ποτέ. Εκτός από καπρίτσιο του πατέρα, αν είχε διαφορά με τα άλλα παιδιά
- Ό,τι και να'ταν τα παιδιά αγόρια - κορίτσια το ίδιο γινόταν
- Αν πέθαινε ο πατέρας ο αδελφός ήταν υποχρεωμένος να φροντίσει για την προίκα της αδελφής.
- Αν δεν είχε κάνει παραίτηση μπορούσε να πάρει κληρονομικό μερίδιο
- Παρέμενε στον άνδρα της
- Έδιναν ο ένας στον άλλο, δώρα γίνονταν
- Και οι δύο
- Και πριν το γάμο καο κατά τη στιγμή του γάμου.
- Αν ήταν ζώο όλοι μαζί το έτρωγαν αν ήταν ρούχα τα έπαιρνε ο ίδιος
- Καμμιά φορά γινόταν
- Συνήθως μετά τον θάνατο και των δύο. Έκαναν την λεγόμενη διαθήκη
- Συνήθως ο πρωτότοκος κληρονομούσε το μεγαλύτερο μερίδιο και τούτο γιατί είπαμε ότι έμενε στο σπίτι και τους γηροκόμαγε.
- Συνήθως ήταν μικρότερο των κοριτσιών.
- Με διαθήκη
- Σπάνια γινόταν με λαχνό και τότε μόνο όταν υπήρχε διαμάχη μεταξύ των αδελφιών.
- Το μεγαλύτερο
- Όλοι οι αδελφοί και τα αδέλφια μετά τον θάνατο και των δύο.
- Οι κόρες του και αν δεν είχε γίνει διαθήκη και παραίτηση μπορούσαν να πάρουν και οι αδελφοί
- Και στις δύο περιπτώσεις γινόταν
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Αδελφών ή ορφανών
- Τα ίδια με το πραγματικό παιδί.