- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Καλλιάνι
- 86
- Καλλιανίου
- Γορτυνίας
- Αρκαδίας
- Δεν υπάρχει
- Όχι
- Όχι
- Μία εκκλησία ο Άγιος Γεώργιος χτίστηκε το 1874. Παλιότερη όμως είναι ο Αγιάννης που κατά τις μαρτυρίες των γεροντότερων κτίστηκε από τον Τούρκο Αγά που ήταν κρυπτοχριστιανός
- Ανήκε στην κοινότητα και στο εκκλησιαστικό συμβούλιο
- Ενα
- Δεν υπάρχουν στοιχεία γι' αυτό, από μια επιγραφή που σώζεται σε ιδιώκτητη σήμερα οικία πρέπει να τοποθετηθεί γύρω στα 1870
- Γεωργοί κτηνοτρόφοι και μερικοί οικοδόμοι
- Δημητριακά κυρίως
- Προορίζονταν κυρίως για αυτοκατανάλωση
- Εκτός από τα δημητριακά που καλλιεργούνται ακόμα για τις αναγκές, έχει αναπτυχθεί η καλλιέργεια της ελιάς η οποία έχει τα τελευταία χρόνια αναπτυχθεί αρκετά. Η καλλιέργεια της ελιάς σσυστηματοποιήθηκε από το 1950 και μετά
- Κεφαλοχώρι
- Όχι
- Από 100 στρέμματα και πάνω
- Ενας ο Παϊκούλης Διαμαντόπουλος
- 30 στρέμ.
- Υπήρχε κτηνοτροφία, γίδια, πρόβατα, και βόδια
- Κυρίως από το 1940 και μετά λιγόστεψε η κτηνοτροφία και περιόρισαν τον αριθμό των ζώων στα σπίτια πάντοτε όμως έτρεφαν χοιρινά και κότες.
- Υπήρχαν 2 που λέγεται ότι τα τελαλίσανε δηλαδή έβγαλαν τελάλη γιατί έφτασαν χίλια ζώα. Με 500 ή 600 υπήρχαν και άλλα τσελιγκάτα. Άρχισαν να χάνονται μετά το 1920
- Όχι
- Όχι
- Πριν το 1914 το χωριό ανήκε στο δήμο Τροπαίων και αντιπροσωπευόταν με έναν πάρεδρο
- Πλήρωναν φόρους που λέγονταν βοειδιάτικα, πραματιάτικα, δεκάτη στα δημητριακά, στρεμματιάτικα, σφαγιάτικα. Οι φόροι πληρώνονταν στους εισπράκτορες του δημοσίου
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις
- Συνήθηζαν μέχρι τελευταία οι κάτοικοι να προσφέρουν την προσωπική τους εργασία (χωρίς αμοιβή) για έργα κοινής ωφέλειας.
- Υποχρέωση για όλους τους άντρες από 18 μέχρι 60 ετών. Γυναίκες πήγαιναν μόνο όταν δεν μπορούσαν να πάνε οι άνδρες.
- Επιβαλόταν πρόστιμο όσο ήταν το μεροκάματο, το οποίο εισέπρατε το δημόσιο ταμείο
- Μεταξύ των οικογενειώ υήρχε και υπάρχει αλληλεγγύη. Σε περιπτώσεις ανάγκης, (εποχιακές δουλειές, θάνατος, ασθένεια, επιστράτευση) μαζεύονταν οι κάτοικοι να βοηθήσουν τους πάσχοντες να μαζέψουν τη συγκομιδή τους. Η ενέργεια αυτή λεγόταν ξέλαση.
- Ισχυε και σε άλλες περιπτώσεις. Τα περισσότερα σπίτια κτίστηκαν με τη βοήθεια όλων των κατοίκων
- Σε διάφορες δουλειές που τις έκαναν κυρίως οι γυναίκες (θερισμός, ξεφύλλισμα καλαμποκιού) στις περιπτώσεις αυτές
- Οι οικογένειες ήταν πολυμελείς από πέντε μέχρι δέκα μέλη. Ένας πατέρας πάντρευε ένα, δυο και περισσότερα παιδιά και έμεναν όλοι στο ίδιο σπίτι, αποτελούσαν για πολλά χρόνια μια οικογένεια μαζί με τα παιδιά που ήταν μικρότερα και ήταν ανύπαντρα
- Πατέρας-μάνα
- Παπούλη
- Γιαγιά ή τρανή
- Παπούλη
- Γιαγιά ή τρανή
- Τα προσφωνούσε με το όνομά τους
- Και η γιαγιά το ίδιο με το όνομά τους
- Φούλη ή λάλα
- Φούλα
- Δεν υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ αδερφών
- Το ίδιο για την αδερφή
- Μπάρμπα
- Θειά ή θείτσα
- Το ίδιο με τους αδελφούς του πατέρα του
- Με τα ονόματά τους
- Με το όνομά τους
- Για τα πρωτότοκα όχι. Τα υστερότοκα τα έλεγαν στερνοπαίδια ή στερνοπούλια
- Προγόνια
- Διπλάρια
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μάνα
- Αφέντη τον αδερφό για την αδερφή δεν υπήρχε ιδιαίτερη προσφώνηση
- Πατέρα ή γέρο
- Μάνα ή γριά
- Με το όνομά τους
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Με το όνομά του
- Νύφη ή με το όνομά της
- Με το όνομά της
- Γυναίκα ή με το όνομά της. Με το όνομά του
- Το όνομα του παπού από τον πατέρα στο πρώτο αγόρι στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Ακολουθούσαν τα ονόματα των γονιών της μητέρας. Αν υπήρχαν άλλα παιδιά έπαιρναν το όνομα του πεθαμένου αδερφού του άντρα ή της γυναίκας. Σε πολλές περιπτώσεις έβαζε το όνομά του ο κουμπάρος.
- Οι γυναίκες έφερναν τα ξύλα ζαλιά ή με τα ζώα. Έφερναν το νερό από τη βρύση που ήταν μακριά από το χωριό. Φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα (κότες, γουρούνι, γαϊδουρομούλαρα)
- Οι γυναίκες ασχολούνταν με όλες τις αγροτικές δουλειές βοηθώντας τους άντρες, κύρια γυναικεία δουλειά ήταν ο θερισμός με δρεπάνια.
- Επίσης όλες οι γυναίκες ασχολούνταν με τις κτηνοτροφικές εργασίες, βοηθώντας τους άντρες τους και πολλές φορές τους αντικαθιστούσαν όταν έλειπαν ή δεν υπήρχαν άντρες στην οικογένεια.
- Δεν υπήρχαν
- Αντρική δουλειά θεωρείτο κυρίως το όργωμα με το αλέτρι, το δέσιμο των δεματιών και το αλώνισμα στα αλώνια με τα άλογα ή τα μουλάρια
- Ααπό ηλικία 10 ετών άρχιζαν να βοηθάνε και σε μεγαλύτερη ηλικία αντικαθιστούσαν τους γονείς οι οποίοι σε ηλικία 35-40 ετών έκαναν τους γέρους. Οι γονείς περίμεναν να "μεγαλώσουν τα παιδιά" να τους "πιάσουν το χέρι". Τα αγόρια ασχολούνταν με τις γεωργικές εργασίες και τις κτηνοτροφικές και τα κορίτσια με το νοικοκυριό αλλά και με τις άλλες δουλειές.
- Υπήρχε συνήθεια που επέβαλε να παντρεύονται πρώτα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια. Το έθιμο αυτό τηρούσαν τόσο οι γονείς όσο και τα αδέρφια.
- Για τις γυναίκες ηλικία γάμου ήταν τα 20 ενώ για τους άντρες πιο μεγαλύτερη ηλικία γύρω στα 25. δεν συνηθιζόταν να παίρνει ο άντρας μεγαλύτερη γυναίκα, πολλές φορές βέβαια γινόταν αυτό για λόγους οικονομικούς (φτωχά παιδιά παντρεύονταν μεγαλύτερες γυναίκες για να αποκτήσουν περιουσία)
- Δεν υπήρχαν προτιμήσεις στην καταγωγή της νύφης ή του γαμπρού. Κρητήριο για την εκλογή αποτελούσε το σόι και η περιουσία. Την απόφαση για το συμπεθεριό έπαιρναν συνήθως οι γονείς που κανόνιζαν και την προίκα συντάσοντας το σχετικό προικοσύμφωνο (τη νότα)
- Συνήθως το νέο ζευγάρι καθόταν στο πατρικό του γαμπρού μαζί με τα άλλα αδέρφια. Στο πατρικό της νύφης έμεναν, όταν ο γαμπρός πήγαινε σόγαμπρος. Σχεδόν ποτέ δεν έμεναν σε καινούριο σπίτι.
- Όταν ήταν πολλά αδέρφια, συνήθως υπήρχε και κάποια διαφορά ηλικίας, έτσι ώσπου να παντρευτούν οι μικρότεροι, οι μεγαλύτεροι έφευγαν από το σπίτι. Πάντως συνέβαινε να παντρευτούν δυο ή τρια παιδιά και να μείνουν στο πατρικό σπίτι. Στην αρχή ζούσαν μαζί, εργάζονταν μαζί και έτρωγαν μαζί. Σιγά-σιγά άρχιζαν οι γκρίνιες και αναγκάζονταν ή να φτιάσουν καινούριο σπίτι για να χωρίσουν το σπίτι που ήταν όλο κι όλο δυο ή τρια δωμάτια και να ζήσουν κάτω από την ίδια στέγη. Αναφέρεται κάποιο περιστατικό που δυο αδέρφια χώρισαν το τζάκι στη μέση
- Σε πολλές περιπτώσεις η περιουσία έμενε αδιαίρετη, αλλά στις περιπτώσεις αυτές είχαμε πολλές φορές τσακωμούς μεταξύ των αδερφών. Σπάνια υπήρχαν οικογένειες αγαπημένες που πραγματικά προόδευαν.
- Συνήθως χώριζαν όταν γίνονταν πολλοί, οπότε δημιουργούνταν κυρίως οικονομικά προβλήματα και καθένας τραβούσε το δρόμο του. Το χωρισμό μπορούσε να επισπεύσει η γκρίνια που ξέσπαγε ανάμεσα στις συνυφάδες (νύφες) ήτις νύφες και τις κουνιάδες και την πεθερά
- Εάν υπήρχαν αγόρια έμενε στο σπίτι το μεγαλύτερο αγόρι ή το μικρότερο
- Οταν η οικογένεια δεν είχε αγόρι, το κορίτσι ή ένα από τα κορίτσια παντρευόταν και έμενε στο σπίτι και ο γαμπρός έπαιρνε σώγαμπρο
- Οχι. σώγαμπροι πήγαιναν κυρίως οι φτωχοί που δεν είχαν κλήρο
- Συνήθως το μικρότερο που παντρευόταν τελευταίο
- Για να πάει κάποιος σώγαμπρος συνήθως εξασφάλιζε ένα μέρος της περιουσίας το μεγαλύτερο, με συμβόλαιο
- Ο γαμπρός και τα παιδιά του δεν άλλαζαν σε καμιά περίπτωση το επώνυμο, για να πάρουν το επώνυμο του πεθερού.
- Τα δεύτερα ξαδέρφια όταν ήταν από άντρες δεν παντρεύονταν, ενώ όταν ήταν από γυναίκες επιτρέπεονταν ο γάμος αλλά δε συνηθιζόταν. Δυο αδέρφια δε μπορούσαν να πάρουν δυο αδερφές. Υπήρξε μια περίπτωσηνα παντρευτούν πρωτοξάδερφα αλλά ο γάμος αυτός συνάντησε αντίδραση από την κοινωνία.
- Απαντήθηκε παραπάνω
- Δεν υπήρχε τέτοιος περιορισμός
- Όχι
- Ο νονός του γαμπρού
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος του ζευγαριού. Το δεύτερο αν το πρώτο ήταν αγόρι, άλλος, αν όμως το πρώτο ήταν κορίτσι ο ίδιος βάφτιζε και το δεύτερο αν ήταν αγόρι
- Προτιμούνταν οι φίλοι αλλά και άτομα κοινωνικά ανώτερα
- Επιτρεπόταν ο γάμος μεταξύ των οικογενειών όχι όμως με τα βαφτιστήρια
- Δεν επιτρεπόταν τέτοιος γάμος
- Η προίκα ήταν θεσμός αποδεκτός και απαραίτητος. Επειδή συνήθως ο γάμος κανονίζοταν από τους γονείς, έμπαινε σαν προϋπόθεση η προίκα από τη μεριά της νύφης
- Συντάσονταν προικοσύμφωνα που λέγονταν νότες και αν δεν κάλυπταν τις απαιτήσεις της οικογένειας του γαμπρού, επίστρεφαν τη νότα με κίνδυνο αν δε συμπληρωθεί να χαλάσει το συγκέσιο
- Τα προικοσύμφωνα συνέτασσαν άνθρωποι που ήξεραν να γράφουν (δάσκαλος, παπάς κ.α.) και τα υπέγραφαν ο γαμπρός και ο πεθερός του
- Χρήματα έπαιρνε σε περίπτωση που ο πατέρας της νύφης ήταν οικονομικά δυνατός και σευνήθως σε λίρες
- Όχι
- Σχεδόν πάντα έπαιρναν χωράφια
- Έπαιρναν ζώα (πρόβατα, γίδια, βόδια, άλογα κλπ) και δέντρα
- Συνήθως έπαιρνα την ίδια προίκα, αυτό όμως εξαρτάτο και από τις απαιτήσεις του κάθε γαμπρού. Κάποιος απαιτητικός γαμπρός αποσπούσε μεγαλύτερη προίκα από το συνήθως δύσκολο πεθερό που ήθελε να δώσει όσο λιγότερα γινόταν
- Αν κάποιο κορίτσι έπαιρνε άντρα, που θα γινόταν σώγαμπρος φρόντιζαν να μείνει σε αυτό όλη η περιουσία και έδιναν στις άλλες κόρες χρήματα και ζώα
- Όχι πάντα δεν ήταν κανόνας αυτός, εκείνο που φρόντιζαν ήταν η καλύτερη περιουσία να μέενι στο σπίτι, στο παιδί ή την κόρη που τελικά θα έμενε με τους γέρους. Με αυτή τη λογική η προίκα της μητέρας έβρισκε την ανάλογη μεταχείρηση
- Υποχρέωση των αδερφών ήταν να δουλέψουν να μαζέψουν την προίκα για τις αδερφές. Σε περίπτωση βέβαια θανάτου του πατέρα η υποχρέωση αυτή ήταν πιο μεγάλη
- Η κοπέλα που έπαιρνε προίκα ήταν υποχρεωμένη να υπογράψει συμβολαιογραφική πράξη ότι παραιτείται όλων των λοιπών διακιωμάτων τη λεγόμενη "παραίτηση" είχε δικαίωμα να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο
- Επιστρεφόταν
- Όχι
- Βέβαια η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας μεταβιβάζονταν ανάλογα με τις περιστάσεις. Πιο συνηθισμένο όμως ήταν να γίνεται μετά το θάνατο του πατέρα, γιατί ο πατέρας δε συνήθιζε να μοιράζει την περιουσία του όσο ζούσε
- Αν η περιουσία μοιραζόταν μετά το θάνατο του πατέρα όλοι έπαιρναν ίσα μερίδια. Όταν όμως ο πατέρας μοίραζε την περιουσία φρόντιζε στο παιδί που θα έμενε με τους γέρους να δώσει μεγαλύτερο μερίδιο
- Συνήθως ήταν μικρότερο
- Ανάλογα με τις περιπτώσεις
- Σε περίπτωση που "η μοιρασιά" γινόταν μετά το θάνατο του πατέρα, τα δέρφια αφού μοίραζαν την περιουσία σε ίσια μερίδια έρριχναν λαχνούς για να πάρει ο καθένας το μερίδιό του
- Το 1/3 και 1/4
- Κληρονομούσαν τα αδέρφια του άντρα εκτός εάν είχε την περιουσία συμβόλαιο στο όνομά της η γυναίκα
- Τα κορίτσια του πάντοτε
- Κληρονομούσε και τον αδερφό του πατέρα και τον αδερφό της μάνας
- Στην περίπτωση που δεν είχαν καθόλου παιδί
- Προτιμούσαν παιδιά αδερφών ή άλλων συγγενών
- Κληρονομούσε όπως ένα κανονικό παιδί
