Στεμνίτσα

Στεμνίτσα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Στεμνίτσα
  4. 106
  5. Στεμνίτσας
  6. Γορτυνίας
  7. Αρκαδίας
  8. Στεμνίτσα
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Ελληνικά. Υπάρχει όμως το γλωσσάριο των Στεμνητσιωτών
  12. Υπάρχουν επτά βυζαντινές εκκλησίες και κατακόμβες
  13. Ανήκαν και ανήκουν στο χωριό
  14. Υπήρχαν έξι
  15. Υπήρχε σχολείο επί τουρκοκρατίας
  16. Οι ασχολίες των κατοίκων ήσαν βιοτέχνες, χαλκουργοί, χρυσοχόοι, αργυροχόοι, καμπανάδες, κασσιτερωτές
  17. Καλλιεργούντο σιτηρά, δημητριακά και αμπέλια
  18. Για αυτοκατανάλωση προοριζόταν τα σιτηρά και για εμπόριο μούστος
  19. Ολίγα δημητριακά
  20. Ήταν κεφαλοχώρι.
  21. Δεν υπήρξαν ποτέ εθνικές γαίες
  22. Δεν είχε κανένας
  23. 50 στρέμματα
  24. Υπήρχε
  25. Δεν γνωρίζουμε. Το μόνο που γνωρίζομε άρχισε από πολύ παλιά
  26. Δεν υπήρχαν
  27. Όχι
  28. Οι βιοτέχνες ήταν: αργυροχρυσοχοϊα, χαλκουργεία, ορυχαλκουργεία, καμπανάδες,. Υπάρχει δημόσια σχολή Αργυροχρυσοχοϊας
  29. Οι βιοτέχνες σταμάτησαν. Σήμερα λειτουργεί η σχολή.
  30. Υπήρχε δήμος Τρικολώνων
  31. Πλήρωναν την "δεκάτη" επί των δημητριακών, των ζώων των λιβαδιών τους πλήρωναν στο δημόσιο
  32. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις
  33. Ήταν συνηθισμένο. Υπήρχε η λεγόμενη προσωπική εργασία
  34. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες ηλικίας 16-60 χρονών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  35. Αν αρνιόταν πλήρωνε στο Δημόσιο Ταμείο
  36. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Ίσχυε στις πιο επείγουσες.
  37. Ισχυε για το κτίσμο των σπιτιών και για τα βοηθήματα στις άπορες οικογένειες.
  38. Ήταν και μεταξύ των γυναικών ανεπτυγμένη η αλληλοβοήθεια και σε όλες τις γυναικείες εργασίες π.χ. Αργαλειούς, νήματα κλπ.
  39. Μια οικογένεια αποτελείτο συνήθως από 8 και πλέον μέλη. Ο πατέρας της γυναίκας η μητέρα τα αδέρφια κλπ
  40. Πατέρα και μάνα ή μητέρα
  41. Παππούλη
  42. Κυρούλα ή γιαγιά
  43. Παππούλη
  44. Κυρούλα ή γιαγιά
  45. Με το όνομά τους
  46. Τα ίδια
  47. Με το όνομά τους
  48. Το ίδιο
  49. Σεβασμός
  50. Το ίδιο
  51. Με το όνομά τους
  52. Θείο
  53. Θεία
  54. Θείο και θεία
  55. Με το όνομά τους
  56. Με το όνομά τους
  57. Δεν υπήρχαν
  58. Μηλαδέλφια και ξεναδέρφια
  59. Μπινιάρια
  60. Συμπεθέρους
  61. Πατέρα
  62. Μητέρα
  63. Κουνιάδο και κουνιάδα με το όνομα
  64. Πατέρα
  65. Μητέρα
  66. Με το όνομά τους
  67. Παιδί μου γαμπρέ με το όνομά τους
  68. Το ίδιο
  69. Με το όνομά του
  70. Με το όνομά της
  71. Το ίδιο
  72. Με το όνομά τους
  73. Αν ήταν αγόρι έδιναν το όνομα του εκ πατρός παππού, αν κορίτσι της γιαγιάς. Μετά τον πατέρα και την μητέρα της μητρός. Στις περισσότερες.
  74. Έκαναν τις αγροτικές δουλειές συνήθως. Οι γυναίκες ασχολούνταν με τις δουλειές του σπιτιού και με το ανάθρεμα των παιδιών
  75. Σκάψιμο, βότανο, θέρισμα, τρύγο κλπ
  76. Φύλαγαν τα πρόβατα, άρμεγαν, τυροκομούσαν κλπ.
  77. Βοηθούσαν στις ελαφρότερες και ευκολότερες δουλειές.
  78. Βιοτεχνίες και αγροτικές βαριές δουλειές
  79. Αρχιζαν από 5-6 χρονών. Τις ελαφρότερες στα κορίτσια και τις πιο βαριές στα αγόρια
  80. Προσπαθούσαν να παντρέψουν πρώτα τα κορίτσια
  81. Για τις γυναίκες η ηλικία 17 και άνω και για τους άνδρες όταν τελείωναν το στρατό. Επιτρεπτό ήταν συνηθισμένο όχι.
  82. Συνήθως από το ίδιο χωριό ή από τα γειτονικά
  83. Επί το πλείστον στον πατέρα του γαμπρού και σπάνια στης νύφης ή και σε καινούριο. Ανάλογα.
  84. Σπάνια γινόταν αυτό.
  85. Και την κρατούσαν και την μοίραζαν
  86. Μπορούσε να χώριζαν πριν και μετά τον θάνατο του πατέρα. Επίσης και όταν δεν τους χωρούσε πια το σπίτι αλλά κυρίως αιτία του χωρισμού ήταν οι διαφωνίες των συνηφάδων
  87. Οποιο διάλεγαν οι γονείς συνήθως το μικρότερο αγόρι παρέμεινε στο πατρικό σπίτι.
  88. Οταν δεν είχε αγόρι
  89. Πήγαιναν να πάρουν περισσότερα
  90. Συνήθως για το μικρότερο
  91. Ηταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει το όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του.
  92. Ο γαμπρός διατηρούσε το δικό του επώνυμο. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους
  93. Οταν ήταν πρώτα εξαδέρφια. Υπήρξαν και περιπτώσεις σπάνιες γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέρφων και από τα δυο μέρη.
  94. Συνήθως δεν παντρεύονταν γιατί υπήρχε κώλυμα από τη θρησκεία
  95. Μπορούσε γιατί το ίδιο επώνυμο μπορούσε να ήταν μακρινή συγγένεια ή και συνωνυμία
  96. Σπάνιες οι λόγοι ήταν κυρίως ασυμφωνία χαρακτήρων
  97. Ο νονός του γαμπρού
  98. Το πρώτο βάφτιζε ο νονός. Μπορεί όμως να είχαν το ίδιο νονό αν ήταν αγόρια λίγα
  99. Ασφαλώς προσπαθούσαν
  100. Απαγορευόταν
  101. Όχι
  102. Δεν υπήρχε περίπτωση τέτοια. Ίσως πολύ παλιότερα να υπήρχε.
  103. Φιλία και αλληλουποστήριξη
  104. Δεν γνωρίζουμε
  105. Υπήρχε και υπάρχει και σήμερα
  106. Με προικοσύμφωνο (νότα)
  107. Νότα, προ του συμβολαίου δια προικοσυμφώνου
  108. Ο πατέρας η μητέρα και τα αδέλφια της νύφης παρουσία μαρτύρων
  109. Ναι
  110. Αν είχε έπαιρνε
  111. Ναι
  112. Ζώα
  113. Αναλόγως τις απιτήσεις του γαμπρού ή άπροικες
  114. Συνέβαινε και αυτό
  115. Όπου ήθελε εκείνη μπορεί να τη μοίραζε και σ' όλους
  116. Το θεωρούσαν υποχρέωση να συνεισφέρουν όλοι. Σσυνέβαινε και πριν από το θάνατο του πατέρα, φυσικά αν δεν είχε ο πατέρας να προικίσει τα κορίτσια
  117. Είχε δικαίωμα μόνο όταν δεν είχε παραιτηθεί, μετά την προίκα της πατρικής περιουσίας
  118. Το ήμισυ της προίκας δικαιούταν ο άνδρας και τ' άλλο ήμισυ επιστρεφόταν στην οικογένειά της
  119. Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια
  120. Ανάλογα με τις περιστάσεις αλλά συνήθως μετά το θάνατο του πατέρα
  121. Αν τ' άφηνε ελεύθερα ο πατέρας κληρονομούσαν εκ ίσου την πατρική περιουσία
  122. Αναλόγως τη θέληση του πατέρα ή των αδερφών
  123. Και προφορικά και με διαθήκη
  124. Ίσχυε ο τρόπος αυτός δια λαχνού μόνο σε περίπτσωη ασυμφωνίας
  125. Έπαιρνε μερίδιο ανάλογα με τον ισχύοντα εκάστοτε νόμο
  126. Οι συγγενείς οι πλησιέστεροι
  127. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του
  128. Μπορούσε
  129. Συνήθως το ζευγάρι υιοθετούσε ένα παιδί, αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  130. Συνήθως ορφανά
  131. Ότι δικαιώματα θα είχαν και τα πραγματικά παιδιά