- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Καμάρι Αρκαδίας
- 113
- Καμαρίου
- Μαντινείας
- Αρκαδίας
- Δεν υπάρχει
- Το χωριό δεν κατοικείται από πρόσφυγες και άλλες ομάδες.
- Ουδεμία οικογένεια ανήκει σε κάποιες από τις παραπάνω ομάδες.
- Οι κάτοικοι μιλούσαν γνησίαν ελληνικήν διάλεκτον.
- Μία εκκλησία υπήρχε μέσα στο χωριό και λίγο έξω από το χωριό δύο εξωκκλήσια. Άγνωστον πότε εκτίσθη η πρώτη.
- Οι εκκλησίες ανήκαν στην κοινότητα. Δεν ήταν οικογενειακές.
- Ένα νεκροταφείον.
- 1900-1910
- Οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων γύρω στο 1940 ήταν γεωργοκτηνοτροφικές.
- Τα κυριώτερα γεωργικά προϊόντα που εκαλλιεργούντο ήταν τα σιτηρά, τα όσπρια, οι πατάτες, τα σκόρδα, τα αμπέλια.
- Τα γεωργικά προϊόντα που προορίζονταν για αυτοκατανάλωση ήταν: οι πατάτες, τα σκόρδα, τα όσπρια.
- Σήμερα καλλιεργούνται κυρίως οπωροφόρα δένδρα (μηλιές, αχλαδιές, κερασιές, βυσινιές). Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες στα σιτηρά και στις πατάτες. Οι δενδροκαλλιέργειες έχουν αρχίσει από το 1940.
- Το χωριό ήταν κεφαλοχώρι.
- Τα χτήματα της περιοχής δεν υπήρξαν εθνικές γαίες.
- Ένας κλήρος εθεωρείτο μεγάλος από πενήντα (50) στρέμματα και πάνω.
- Τέτοιους μεγάλους κλήρους είχαν δέκα (10) περίπου κάτοικοι του χωριού.
- Το μέγεθος ενός μέσου γεωργικού κλήρου σήμερα είναι τριάντα (30) στρέμματα περίπου.
- Ναι
- Οικόσιτη κτηνοτροφία στο χωριό υπήρχε ανέκαθεν.
- Στην περιοχή δεν υπήρχαν τσελιγκάτα ουδέποτε.
- Ουδέποτε υπήρχαν στο χωριό βιοτεχνίες.
- Όχι
- Άγνωστον
- Οι κάτοικοι δεν χωρίζονταν σε κοινωνικές τάξεις
- Ήταν συνηθισμένο οι κάτοικοι του χωριού να προσφέρουν προσωπική εργασία χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων κοινής ωφελείας (π.χ. κατασκευή δρόμου, σχολείου, εκκλησίας κ.ά)
- Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες ηλικίας από 20-60 ετών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
- Για όσους αρνιόντουσαν να συμμετάσχουν στην προσωπική εργασία το κοινοτ. Συμβούλιο επέβαλε πρόστιμο που επεκύρωνε ο Νομάρχης ή ο Ειρηνοδίκης και αποτελούσε έσοδο της Κοινότητας.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητος και ίσχυε κυρίως στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες π.χ. τρύγος, θέρος, πατάτες.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο ανεπτυγμένη μεταξύ των γυναικών και γινόταν κυρίως με νυχτέρια κατά το φθινόπωρο και το χειμώνα και κυρίως όταν έτριβαν το καλαμπόκι ή ετοίμαζαν το μαλλί για τα μάλλινα υφαντά ή πλεκτά.
- Μια οικογένεια αποτελείτο συνήθως από 6-10 μέλη. Τα μέλη της οικογένειας αποτελούσαν κυρίως ο πατέρας, η μάνα και τα παιδιά, ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα ή της γυναίκας, ανάλογα κατά περίπτωση, τα αδέλφια του άνδρα εφ' όσον ήταν ανύπανδρα.
- Τα παιδιά προσφωνούσαν τους γονείς, πατέρα, μητέρα ή μάνα!
- Παππού ή παππούλη
- Γιαγιά ή κυρούλα ή μανίτσα
- Παππού ή παππούλη
- Γιαγιά, κυρούλα, μανίτσα
- Συνήθως με το χαϊδευτικό κύριο όνομα: π.χ. Γιωργάκη, Χρηστάκη κ.λ.π.
- Όπως και ο παππούς
- Με το κύριο όνομά τους συνήθως ή το χαϊδευτικό.
- Με το κύριο όνομά τους ή το χαϊδευτικό.
- Όχι
- Όχι
- Με το όνομά τους
- Θείο, μπάρμπα
- Θεία, τσάτσα
- Θείο, θεία, τσάτσα
- Με το κύριο όνομά τους συνήθως.
- Με το όνομά τους συνήθως
- Όχι
- Προγόνια
- Δίδυμα ή μπινιάρια
- Συμπεθέρους
- Συνήθως πατέρα
- Συνήθως μητέρα
- Με το όνομά τους ή κουνιάδο, κουνιάδα
- Συνήθως πατέρα
- Συνήθως μητέρα
- Με το όνομά τους ή κουνιάδο, κουνιάδα
- Συνήθως με το όνομά του
- Συνήθως με το όνομά του
- Συνήθως με το όνομά του
- Με το όνομά της
- Με το όνομά της
- Με το όνομά της η γυναίκα, με το όνομά του ή άνδρα.
- Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα και στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα συνήθως. Έπειτα ακολουθούσαν τα ονόματα του παππού και της γιαγιάς από τη μητέρα συνήθως. Ο νονός μπορούσε να δώση όποιο όνομα ήθελε εφόσον δεν προέκυπτε οικογενειακό πρόβλημα.
- Οι άνδρες ασχολούντο κυρίως έξω από το σπίτι με αγροτικές ή κτηνοτροφικές εργασίες και είχαν τη φρόντιδα να εξασφαλίσουν ό,τι χρειαζόταν για την οικογένεια. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών συμπαραστέκονταν στους άνδρες και τους βοηθούσαν σε όλες τις αγροτοκτηνοτρφικές εργασίες.
- Οι γυναίκες έκαναν όλες σχεδόν τις αγροτικές εργασίες, εκτός από το όργωμα (που πολλές φορές και σ' αυτό βοηθούσαν) π.χ. Θέρος, φύτεμα διαφόρων καλλιεργειών, σκάλισμα, βοτάνισμα συγκομιδή διαφόρων προϊόντων κ.λ.π.
- Οι γυναίκες που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία βοηθούσαν συνήθως στο άρμεγμα των ζώων, στο τυροκομείο και στη βοσκή των ζώων πολλές φορές.
- Ανδρικές δουλειές αποκλειστικά θεωρούσαν: το οργωμα, το σκάψιμο, το κλάδευμα, το φόρτωμα και κουβάλημα των προϊόντων και γενικά όλες τις αγροτικές δουλειές που ήθελαν μεγάλη μυϊκή δύναμη και αντοχή.
- Τα παιδιά άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές από 10-12 ετών και άνω. Τα γόρια ακολουθούσαν τον πατέρα στις αγροτικές δουλειές και τον βοηθούσαν ή τους ανέθεταν την προσοχή και την φροντίδα των μικρότερων αδελφών.
- Σχετικά με τους γάμους επικρατούσε η συνήθεια να παντρευτούν πρώτα όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια της οικογένειας.
- Ως κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες εθεωρείτο η ηλικία των 25 ετών και για τους άνδρες 30 ετών. Συνηθισμένο ήταν η γυναίκα να είναι μικρότερη από τον άνδρα, το αντίθετο ήταν ασυνήθιστο και θεωρείτο ανεπίτρεπτο.
- Συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό ή από τα γειτονικά χωριά.
- Το νέο ζευγάρι μετά το γάμο εγκαθίσταντο στο πατρικό του γαμπρού ή στο πατρικό του γαμπρού ή στο πατρικό της νύφης εφ' όσον πήγαινε σώγαμπρος.
- Πολλές φορές συνέβαινε όλα τα αγόρια μιας οικογένειας να φέρνουν τις γυναίκες τους στο πατρικό σπίτι όπου συζούσαν κάτω από την ίδια στέγη. Με τη συνεργασία και την κοινή προσπάθεια δημιουργούσαν νέες κατοικίες οπότε εχώριζαν και καθένας αποτελούσε αυτοτελή οικογένεια.
- Εφ' όσον τα αδέλφια συζούσαν υπό την αυτή στέγη κρατούσαν την περιουσία αδιαίρετη. Όταν εχώριζαν εμοίραζαν και την περιουσία σε ανάλογα μερίδια.
- Τα αδέλφια χώριζαν συνήθως όταν πέθαινε ο πατέρας ή όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι. Πολλές φορές και άλλοι λόγοι μπορούσαν να επισπεύσουν το χωρισμό των αδελφών και τέτοιοι ήταν το ασυμβίβαστο του χαρακτήρος μεταξύ των συνυφάδων ή των νυφάδων και των πεθερικών.
- Όταν όλα τα παιδιά ανοίγαν δικό τους σπιτικό στο πατρικό μαζί με τους γονείς παρέμενε ο μικρότερος γιος συνήθως ή η μικρότερη κόρη εφ' όσον δεν υπήρχαν γιοί. Σπανίως οι γονείς διάλεγαν ανάμεσα στα παιδιά και τούτο όταν υπήρχαν κάποιοι ιδιαίτεροι οικογενειακοί λόγοι.
- Σώγαμπρο έπαιρνε μία οικογένεια όταν δεν είχε κανένα αγόρι ή όταν υπήρχε ασυμβίβαστον χαρακτήρος μεταξύ αγοριών και γονέων.
- Σώγαμπροι δεν πήγαιναν ποτέ άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία.
- Στις περιπτώσεις που η οικογένεια είχε δύο ή τρία κορίτσια έπαιρναν σώγαμπρο για το μικρότερο συνήθως ή ήταν ενδεχόμενο να πάρουν για οποιοδήποτε άλλο εφόσον υπήρχε ιδιαίτερη εκτίμηση των γονέων.
- Όταν μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο, ο πεθερός ήταν υποχρεωμένος συνήθως να γράφη στο όνομα της κόρης του και όχι του γαμπρού ένα μέρος της περιουσίας του.
- Ο σώγαμπρος διατηρούσε πάντα το πατρικό του επώνυμο και τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα και ουδέποτε του πεθερού.
- Γάμοι μεταξύ πρώτων εξαδέλφων απαγορευόταν. Καμμία περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων ενθυμούνται οι γεροντότεροι του χωριού.
- Όχι
- Όχι
- Υπήρχαν σπάνιες περιπτώσεις και κύριοι λόγοι ήταν το ασυμβίβαστον του χαρκτήρος των.
- Το ζευγάρι συνήθως στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού ή γιός ή κόρη του νονού.
- Το πρώτο παιδί βάφτιζε ο κουμπάρος δηλ. Εκείνος που στεφάνωνε το ζευγάρι. Τα υπόλοιπα παιδιά τα βάφτιζαν φίλοι ή συγγενείς των γονέων. Δεν είχαν τον ίδιο νονό όλα τα παιδιά.
- Μια οικογένεια που άλλαζε κουμπάρο προτιμούσε να είναι κάποιος καλός συγγενής ή φίλος ή πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος.
- Όχι
- Δύο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους.
- Τέτοιες περιπτώσεις δεν γνωρίζει κανείς από τους γεροντότερους και πιστεύεται ότι δεν υπήρχε τέτοιο έθιμο.
- Δεν υπήρχε τέτοιο έθιμο.
- Ο θεσμός της προίκας υπήρχε παλαιότερα στο χωριό.
- Άγνωστον
- Άγνωστον
- Ένα κορίτσι έπαιρνε ως προίκα και χρήματα. Το ποσόν κυμαίνετο από 100.000 έως 150.000 δρχ.
- Χωράφια έπαιρναν, η αξία των όμως συμψηφιζόταν με τα χρήματα που έπαιρνε.
- Η προίκα δεν ήταν η ίδια για όλα τα κορίτσια της οικογενείας. Η προίκα ήταν συνήθως συνάρτηση της προσωπικότητας και της εμφανίσεως γενικά του κοριτσιού.
- Κανένα από τα κορίτσια δεν έπαιρνε ολόκληρη την πατρική περιουσία.
- Η προίκα της μητέρας δεν μεταβιβαζόταν αποκλειστικά στις κόρες ως προίκα αλλά μοιραζόταν σε όλα τα αδέρφια κορίτσια και αγόρια.
- Οι αδελφοί δεν είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών παρά μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα.
- Μια γυναίκα που έπαιρνε προίκα είχε δικαίωμα να ζητήση κληρονομικό μερίδιο αφ' όσον η προίκα ήταν μικρότερη από το κληρονομικό μερίδιο οπότε μπορούσε να ζητήση ανακατανομή της περιουσίας των γονέων.
- Η προίκα επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
- Δεν υπήρχε συνήθεια να δίνει ο γαμπρός στον πεθερό πριν από το γάμο, ζώα ή άλλα πράγματα.
- Η μεταβίβαση της πατρικής περιουσίας στα αγόρια της οικογένειας γινόταν ανάλογα με τις περιστάσεις ή το έπαιρναν όταν έφευγαν από την πατρική στέγη και δημιουργούσαν δική τους οικογένεια ή ύστερα από το θάνατο του πατέρα ή ύστερα από το θάνατο και των δύο γονέων.
- Τα αγόρια της οικογενείας κληρονομούσαν συνήθως ίσα μερίδια, ήταν όμως δυνατόν κάποιο να πάρη μεγαλύτερο μερίδιο σαν ανταμοιβή για μεγαλύτερη προσφορά υπηρεσιών στην οικογένεια ή γιατί ανελάμβανε κάποια υποχρέωση έναντι των γονέων μέχρι του θανάτου των.
- Το μερίδιο που έπαιρναν τα κορίτσια της οικογένειας μπορούσε να είναι ίσο ή μικρότερο ή και μεγαλύτερο ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν συνήθως με διαθήκη ή άλλες συμβολαιογραφικές πράξεις.
- Το μοίρασμα της κληρονομίας γινόταν με λαχνό μεταξύ των αδελφών συνήθως και στις περιπτώσεις που προέκυπταν διαφωνίες ως προς την αξία των μεριδίων.
- Άγνωστον
- Αν δεν υπήρχαν παιδιά εκτός από τη γυναίκα είχαν κληρονομικά δικαιώματα οι αδελφοί και οι αδελφές.
- Αν κάποιος αποκτούσε κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
- Ένα παιδί μπορούσε να κληρονομήση τον αδελφό του πατέρα του εφ' όσον αυτός δεν είχε παιδιά. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας του.
- Ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί, εφ΄όσον δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Σε περιπτώσεις υιοθεσίας προτιμούσαν παιδιά αδελφών, συγγενών ή φίλων σπανιώτερα δε ορφανά.
- Ένα υιοθετημένο παιδί είχε τα αυτά κληρονομικά δικαιώματα που είχε και ένα πραγματικό παιδί
