- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Λεοντάριο
- 119
- Λεονταρίου
- Μεγαλοπόλεως
- Αρκαδίας
- Επί Φραγκοκρατίας, λέγεται, ότι εφέρετο το όνομα της φράγκικης Βελιγοστής.
- Όχι
- Όχι
- Μωραΐτικα, χωρίς καμιά ιδιαίτερη προφορά.
- Πλέον των 30. Οι πρώτες είναι του 13ου-14ου αιώνος.
- Μερικές Ναι!
- Ένα. Υπάρχουν όμως σημάδια υπάρξεως άλλων δύο.
- Υπήρχε ανέκαθεν
- Εμπόριο, γεωργία, κτηνοτροφία.
- Σιτηρά, ελιές, αμπέλια
- Όλα για αυτοκατανάλωση. Για εμπόριο, κρασιά, φακές κ.λ.π.
- Δημητριακά σε μικρή έκταση. Από τις νέες καλλιέργειες υπάρχουν οι πατάτες που άρχισαν κυρίως μετά το 1955.
- Επί τουρκοκρατίας πρωτεύουσα Επαρχίας. Μέχρι το 1912 Δήμος Φαλαισίας (30) χωριά.
- Όχι
- 40 στρεμ.
- 15 οικογ.
- 30 στρεμ.
- Ναι
- Από το 1950 και μετά.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Τη δεκάτη, στο λάδι και στο σιτάρι.
- Μεγαλοκτηματίες, έμποροι, επαγγελματίες, αγρότες και εργάτες γης.
- Ήταν
- Ναι
- Στην καταβολή αντιτίμου προσ. εργασίας.
- Αλληλοβοηθούντο σε όλες τις γεωργικές εργασίες.
- Στο άνοιγμα πηγαδιών, χτίσιμο σπιτιών, στο καλίγωμα αλωνιών κ.λ.π.
- Κυρίως εργασίες υφαντικές, ξάσιμο μαλλιών κ.λ.π.
- Παππούς, πατέρας και σπάνια αδέλφια
- Πατέρα, μητέρα
- Παππούλη
- Κυρούλα-γιαγιά
- Παππούλη
- Κυρούλα, γιαγιά
- Με το όνομά του ή (Βρε εγγονά)
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Μπάρμπα
- Θειά
- Μπάρμπα και θειά
- Ανηψούδι, ανηψιέ
- Προγόνια
- Μπινιάρια
- Πατέρα
- Μάνα
- 1)Του παππού από τον πατέρα 2) Την γιαγιά από τον Πατέρα 3) Συνήθως όταν είχε πεθάνει κάποιο αγαπητό πρόσωπο της οικογένειας έβαζαν το όνομα του πρώτου, 4) Ο νονός έβαζε δικό του όνομα όταν η οικογένεια είχα άλλα πολλά παιδιά.
- Εκτός από τις οικιακές εργασίες, οι γυναίκες εδώ των αγροτών ασχολούντο και ασχολούνταν σχεδόν όπως και οι άνδρες.
- Όλες
- Όλες
- Όχι
- Γενικά τις αγροτικές και όλες τις βαριές χειρωνακτικές.
- Από μικρή ηλικία. Τα αγόρια τις έξω δουλειές (ξωμάχοι) τα κορίτσια το νοικοκυριό.
- Πάντρευαν πρώτα τα κορίτσια.
- Ο άνδρας μέχρι 30, η γυναίκα μέχρι του 20-25. Όταν η γυναίκα είχε προίκα πάντα ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα.
- Λίγες περιπτώσεις νεονύμφων ήταν από το ίδιο χωριό. Η αναζήτηση έφτανε σε ακτίνα μέχρι 30-40 χιλιόμετρα γύρω.
- Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις συνέβαινε.
- Σπάνια συνέβαινε η περίπτωση αυτή.
- Τις περισσότερες φορές.
- Κυρίως όταν παντρεύονταν, χώριζαν.
- Συνήθως ο πρώτος ή ο μικρότερος και όταν οι γονείς είχαν μια κόρη και έπαιρναν σιόγαμπρο.
- Όταν είχαν μια κόρη ή όταν οι μεγάλες κόρες είχαν παντρευτεί και δεν υπήρχε γιος.
- Συνήθως για το μικρότερο
- Ήταν
- Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του.
- Από πατεράδες ποτέ. Από μανάδες ναι.
- Ναι
- Μπορούσαν αν δεν υπήρχε κοντινή συγγένεια.
- Όχι
- Ο νονός του γαμπρού
- Το πρώτο ο νονός σε περίπτωση δε που ήταν κορίτσι, βάπτιζε και το άλλο που ακολουθούσε, αν φυσικά ήταν αγόρι.
- Όταν έκαναν όλο κορίτσια, προτιμούσαν για κουμπάρο έναν αδελφό του άνδρα ή της γυναίκας
- Αν ήταν από βάπτιση, απαγορευόταν.
- Όχι
- Η συνήθεια αυτή επί των χρόνων μας δεν συνιθηζόταν.
- Ναι
- Γινόταν δια λόγου. Συνήθως όμως με προικοσύμφωνα (κόπιες).
- Οι γονείς
- Χρήματα, ανάλογα την οικονομική δυνατότητα.
- Σπίτι, έπιπλα ελάχιστα
- Παλαιότερα, ναι, μεταπολεμικά στην Αθήνα.
- Ναι
- Ναι
- Ανάλογα την ποιότητα της νύφης, από εμφάνιση και ηθική.
- Όχι
- Σε όλα τα παιδιά
- Πάντα τα αδέλφια προίκιζαν τις αδελφές και προπαντός όταν δεν είχαν πατέρα.
- Αν έκανε παραίτηση, όχι.
- Επιστρεφόταν στην οικογένειά της. Στον άνδρα έμενε ότι όριζε ο Νόμος.
- Όχι
- Ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Το αυτό όλα
- Αν το κορίτσι δεν ήταν όμορφο, έπαιρνε συνήθως πιο πολύ προίκα.
- Με προικοσύμφωνα.
- Όταν ο πατέρας δεν άφηνε διαθήκη, τότε γινόταν λαχνός μεταξύ των αδελφών.
- Το 1/5 της περιουσίας
- Οι συγγενείς του άνδρα
- Οι κόρες του.
- Ναι
- Αν ήταν από μεγάλο σόι συνήθως υιοθετούσαν ένα αγόρι για να μείνει το όνομα της οικογένειας.
- Συνήθως παιδί συγγενών με το ίδιο επώνυμο.
- Ότι και ένα νόμιμο