Πικέρνι

Πικέρνι

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πικέρνι
  4. 128
  5. Πικερνίου
  6. Μαντινείας
  7. Αρκαδίας
  8. Δεν υπάρχει
  9. Όχι
  10. Δεν υπάρχουν
  11. Ό,τι μιλούν και σήμερα (νεοελληνική διάλεκτο)
  12. Μία και χτίστηκε το 1900
  13. Στην κοινότητα, όχι οικογενειακές
  14. Ένα
  15. Το 1890
  16. Η γεωργία και η κτηνοτροφία
  17. Σιτηρά, δημητριακά
  18. Όλα πλην σιταριού και αραβοσίτου που προορίζονταν για το εμπόριο
  19. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες αλλά έχνου προστεθεί και νέες όπως κουκιά και ρεβύθια που έχνου αρχίσει το 1960
  20. Όχι
  21. Όχι
  22. Πάνω από 70 στρέμματα
  23. Πέντε (5)
  24. Τριάντα (30) στρέμματα
  25. Ναι
  26. Το 1960
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Δεν υπήρχε κοινοτική οργάνωση ή κοινοτικοί άρχοντες (το ίδιο), ή κοινοτικά συμβούλια (το ίδιο)
  31. Στο δημόσιο μέσω εμπορικών συναλλαγών, διάφορες κρατήσεις
  32. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις
  33. Ναι
  34. Ναι, από 21 - 60 και γυναίκες δεν συμμετείχαν
  35. Ναι, με πρόστιμο
  36. Ναι, κυρίως στον τρύγο και θερισμό
  37. Σε γάμους, βαφτίσια, κηδείες
  38. Όχι, ίσχυε το ίδιο και για τους άνδρες η αλληλοβοήθεια. Και κυρίως δουλειές, μεταξύ των γυναικών, αλληλοβοήθειας, υπήρξαν: ο γάμος, τα βαφτίσια, οι κηδείες, ο αργαλειός
  39. Πάνω από πέντε (5) συνήθως. Ονομασία: α)γονείς, β)παιδιά, γ)παππούς, γιαγιά, δ)αδελφός του άνδρα ή της γυναίκας, ανάλογα
  40. Πατέρα και μητέρα ή μάνα
  41. Παππού
  42. Γιαγιά
  43. Παππού
  44. Γιαγιά
  45. Με τ΄ όνομά του ή εγγόνι ή εγγόνια η εγγονή
  46. Το ίδιο με τον παππού
  47. Με τ΄ όνομά τους ή αδελφέ ή αδέλφι
  48. Με τ΄ όνομά τους ή αδελφή
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Με τ΄ όνομά τους ή αδελφέ ή αδελφή
  52. Θείε ή θείο
  53. Θεία ή θειά
  54. Θείε ή θείο και θεία ή θειά
  55. Με τ΄ όνομά τους ή ανήψι ή ανιψιέ ή ανιψιά
  56. Με τ΄ όνομά τους ή παιδί μου
  57. Όχι
  58. Από άλλον πατέρα ή άπό άλλη μητέρα
  59. Μπινιάρια ή δίδυμα
  60. Συμπέθερε και συμπεθέρα
  61. Πατέρα ή πεθερέ
  62. Μητέρα η πεθερά
  63. Με τ΄ όνομά τους ή κουνιάδε ή κουνιάδα
  64. Πατέρα ή πεθερέ
  65. Μητέρα ή πεθερά
  66. Με τ΄ όνομά τους ή κουνιάδε ή κουνιάδα
  67. Με τ΄ όνομά τους ή παιδί μου ή γαμπρέ
  68. Με τ΄ όνομά τους ή παιδί μου ή γαμπρέ
  69. Με τ΄ όνομά τους ή παιδί μου ή γαμπρέ
  70. Με τ΄ όνομά της ή αδελφή ή νύφη
  71. Με τ΄ όνομά της ή αδελφή ή νύφη
  72. Με τ΄ όνομά της ή γυναίκα και με τ΄ όνομά του ή άντρα μου
  73. Στο πρώτο αγόρι έδιναν τ΄ όνομα του παππού από τον πατέρα καισ το πρώτο κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα. Συνήθως κάλυπταν και τα ονόματα του παππού και της γιαγιάς από τη μητέρα ανάλογα. Ο νονός έδινε όνομα όποιο ήθελε, μετά το τέλος των ανωτέρων περιπτώσεων.
  74. Οι γυναίκες: και ξύλα και νερό κουβαλούσαν και φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα και γενικά συμμετείχαν και στις γεωργικές - κτηνοτροφικές δουλειές. Οι άνδρες: πλην των δουλειών του σπιτιού σ΄ όλες τις άλλες δουλειές.
  75. Συμμετείχαν σ΄ όλες τις αγροτικές δουλειές
  76. Βοσκούσαν τα αιγοπρόβατα, συμμετείχαν στα άρμεγμα, κουβαλούσαν το γάλα, έπηζαν το τυρί, έκαναν μυζήθρες
  77. Την φορτοεκφόρτωση, το ράντισμα, το όργωμα, το κλάδεμα, το σκάψιμο, το χτίσιμο, το μεροκάματα, την αγορά και πούληση προϊόντων και σ΄ ότι έχει σχέση με βαριές δουλειές.
  78. Από 10 χρονών. Στ΄ αγόρια ανέθεταν μικροδουλειές στα χωράφια και την φύλαξη των αιγοπροβάτων και την βοήθειά τους στο άρμεγμα αυτών και το πότισμά τους. Στα κορίτσια ανέθεταν ότι έχει σχέση με το νοικοκυριό.
  79. Συνήθως παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια
  80. Για τις γυναίκες θεωρούσαν ως τα 25 και για τους άνδρς ως τα 30. Συνήθως η ηλικία ήταν μικρότερη της ηλικίας του άνδρα.
  81. Όχι. Από την επαρχία Μαντίνειας πιο συνήθη χωριά ήταν: Το Αρτεμίσιο, η Μηλιά, η Κεστάνη, το Λουκά, το Σιέγκα, το Κάμι. Αλλά ναι σ΄ άλλες επαρχίες και νομούς.
  82. Στο πατρικό του γαμπρού και σπάνια στο πατρικό της νύφης ή και σε καινούριο σπίτι που δεν αποτελούσε προίκα της νύφης
  83. Ανάλογα με την χωρητικότητα του σπιτιού συνέβαινε. Και ζούσαν όλοι μαζί. Μαζί εργάζονταν, έτρωγαν από κοινού και κοιμόνταν στην ίδια στέγη. Δεν συνέβαινε όταν υπήρχε και αλλού στέγη.
  84. Συνήθως ναι
  85. Όταν γίνονταν πολλοί, υποχρεωτικά και δεν χωρούσε πια το σπίτι. Είναι η επικρατέστερη άποψη αυτή. Ή όταν πέθαινε ένας από τους γονείς ή έρχονταν σε διαμάχες.
  86. Κυρίως, όποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς με την αντίληψη να τους συμπαρασταθεί στα γεράματα
  87. Όταν δεν υπήρχε αγόρι στην οικογένεια, κυρίως
  88. Περισσότερο όχι
  89. Ανάλογα των περιστάσεων αλλά κυρίως στο τελευταίο
  90. Ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει ένα μόνο μέρος της περιουσίας του στο γαμπρό
  91. Ο γαμπρός κρατούσε το επώνυμό του, όπως και τα παιδιά κρατούσαν το επώνυμο του πατέρα τους. Παράδειγμα: Δήμος Γεώργιος (γαμπρός) - Βασίλειος Ιωάννης (πεθερός) - Δήμος Κων/νος του Γεωργίου (παιδί του γαμπρού)
  92. Όταν υπήρξε στενή συγγένεια. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  93. Δεν υπήρξε τέτοια περίπτωση, γιατί εθεωρείτο στενή συγγένεια
  94. Αν δεν ήταν συγγενείς μπορούσαν
  95. Όχι
  96. Συνήθως ο νονός του γαμπρού
  97. Το πρώτο αυτός που στεφάνωνε το ζευγάρι. Τα άλλα, οποιοσδήποτε άλλος. Και για τον ίδιο νονό δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση.
  98. Συνήθως κοινωνικά ανώτερος
  99. Απαγορευόταν
  100. Όχι
  101. Σε καμμιά περίπτωση
  102. Υπήρχε
  103. Με προικοσύμφωνα και ελέγοντο έτσι
  104. Ζώα ή χρήματα
  105. Οι γονείς με το γαμπρό
  106. Δέκα (10) χιλιάδες δραχμές περίπου
  107. Όχι
  108. Ναι
  109. Ναι
  110. Όχι
  111. Όχι
  112. Ναι, σ΄ όλους
  113. Ναι και δεν συνέβαινε μόνο στις παριπτώσεις θανάτου του πατέρα
  114. Όχι
  115. Μοιραζόταν σ΄ όλους
  116. Όχι
  117. Κανένας
  118. Συνήθως μετά το θάνατο των δύο γονέων
  119. Συνήθως από ίσα. Μόνο αν κάποιο παιδί σπούδαζε έπαιρνε λιγότερο μερίδιο
  120. Συνήθως μικρότερο
  121. Με διαθήκη
  122. Γινόταν με λαχνό, αν δεν υπήρχε διαθήκη, μόνο στ΄αδέλφια μιας οικογένειας.
  123. Όλη η περιουσία
  124. Το ήμισυ η γυναίκα και τ΄ άλλο ήμισυ ο πατέρας του γαμπρού
  125. Οι κόρες του
  126. Μπορούσε και στις δύο περιπτώσεις
  127. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  128. Συνήθως ορφανά
  129. Άφηναν σ΄ αυτό όλη την περιουσία