- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Τρόπαια.
- 133
- Τροπαίων
- Γορτυνίας
- Αρκαδίας
- Βερβίτσα
- Όχι
- Όχι
- Παρατηρούνται μόνο ιδιωματισμοί όπως ό τσιτακισμός, περιορισμένη κώφωση κλπ
- Μέσα στο χωριό υπήρχαν 4 εκκλησίες. Ακόμα υπήρχαν 5 εξωκκλήσια (με το παλαιότερο χτισμένο γύρω στα 1830).
- Μόνο τα εξωκκλήσια ήταν οικογενειακά
- Ένα (1)
- 1854
- Γεωργία, κτηνοτροφία και οικοτεχνία
- Σιτάρι, βρώμη, κριθάρι και αργότερα αραποσίτι
- Όλα τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση
- Δεν καλλιεργείται συστηματικά τίποτε
- Κεφαλοχώρι
- Όχι
- Πάνω από 50 στρέμματα
- 4 με 5
- 15 με 20 στρέμματα
- Ναι
- Από την ίδρυση του χωριού
- Γύρω στα 5. Δεν υπάρχουν τώρα.
- Όχι
- Υπήρχε σημαντική οικοτεχνία (με σκοπό την οικιακή κατανάλωση) που απασχολούσε τις γυναίκες του χωριού: αργαλειοί (λάκκοι). Αναφέρεται και η ύπαρξη 1 υφαντουργίας.
- Σταμάτησαν
- Τα Τρόπαια αποτελούσαν το κέντρο του Δήμου Βερβίτσας που περιλάμβανε τα χωριά Βυζίκι, Αλβανίτσα (Σταυροδρόμι), Βρετεμπούγια (Δόξα), Σπάθαρι, Κατσουλιά (Περδικονέρι). Υπήρχε δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι (απ΄ όλα τα χωριά).
- Πλήρωναν τα καταστήματα στο κράτος (Εφορεία, Λαγκαδιών ή Τροπαίων)
- Σύμφωνα με την επαγγελματική οικονομική τους κατάσταση χωρίζονταν σε: επιστήμονες, έμποροι (καταστηματάρχες), τσελιγκάδες, γεωργοί.
- Ναι
- Από την ενηλικίωση (20) ως τα 60 ήταν υποχρεωτική. Συμμετείχαν και γυναίκες.
- Με πρόστιμο
- Η αλληλοβοήθεια ίσχυε σε όλες ανεξαίρετα τις δουλειές. Χαρακτηριστικό φαινόμενό της είναι η ξέλαση.
- Χτίσιμο σπιτιού
- Στις γυναίκες είχε ιδιαίτερο χαρακτήρα σε δουλειές όπως: γνέσιμο μαλλιών, κατασκευή φαγητών (τραχάνας, χυλοπίτες).
- Μια οικογένεια αποτελούσαν 12 με 14 μέλη: αντρόγυνο, ο πατέρας και η μητέρα του άντρα γύρω στα 8 με 10 παιδιά.
- Πατέρας - μάνα
- Παππούλης
- Τρανή και νόνα
- Παππούλης
- Τρανή και νόνα
- ΄γγόνια
- ΄γγόνια
- Αδερφός - φούλης
- Αδερφή - φούλα
- Όχι
- Όχι
- Δεν υπήρχε ιδιαίτερος τρόπος
- Μπάρμπα
- Θειά
- Μπάρμπας - θειά
- Ανηψιός - ανηψιά
- Για το αγόρι: παιδί. Για το κορίτσι: τσιούπα
- Για τα υστερότοκα: στερνοπούλι
- Προγόνια
- Διπλάρια
- Συμπέθεροι
- Πατέρας, πεθερός
- Μάνα, πεθερά
- Αφέντη και τσίτσης, τσατσά
- Πεθερός (γέρος)
- Πεθερά (γριά)
- Τσίτσης - τσάτσα
- Γαμπρός
- Γαμπρός
- Γαμπρός
- Νύφη
- Νύφη
- Μόνο ονομαστικά
- Το πρώτο αγόρι και το πρώτο κορίτσι έπαιρναν το όνομα του παππού και της γιαγιάς απ΄ τον πατέρα. Για τα υπόλοιπα: από τους άλλοςυ παππούδες και από πεθαμένους αδελφούς ή αδελφές. Ο νόνός έδινε όποιο όνομα ήθελε όταν δεν υπήρχαν άλλα ονόματα (στα υστερότοκα).
- Κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερό, φρόντιζαν τα ζώα και έκαναν γενικά αγροτικές δουλειές εκτός από τις δουλειές των σπιτιών
- Σκάψιμο, βοτάνισμα, θέρισμα. Βοήθεια στο αλώνισμα. Σπάνια ως ποτέ το όργωμα.
- Πήξιμο και γενικά τη τυροκομία
- Η συμμετοχή τους ήταν αποκλειστική στην οικοτεχνία με τους αργαλειούς
- Όργωμα
- Άρχιζαν από 7 χρονών. Στα αγόρια ανέθεταν τη βοσκή των ζώων και στα κορίτσια σχεδόν όλες τις γυναικείες δουλειές.
- Έπρεπε πρώτο να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια
- Για τις γυναίκες από 20 χρονών. Για άνδρες από 23 χρονών. Δεν ήταν επιτρεπτό, ούτε συνηθισμένο.
- Οι γαμπροί ήταν συνήθως ντόπιοι ενώ προτιμούσαν να διαλεγούν νύφες απ΄ αλλού. Από τα γύρω χωριά (Βυζίκι, Σπαθάρι, Δόξα κλπ).
- Στο πατρικό του γαμπρού
- Ναι, γινόταν μ΄ αυτό τον τρόπο
- Ναι
- Όταν γίνονταν πολλά ή όταν πέθαινε ο πατέρας. Στους λόγους αναφέρεται και η διαφωνία που είχαν οι νύφες.
- Αυτός που θα παντρευόταν πρώτος
- Όταν δεν είχε αγόρι
- Αργότερα πήγαιναν, όχι όμως αρχικά.
- Για το μικρότερο
- Ήταν προϋπόθεση για να πάει κάποιος σώγαμπρος να γράψει ο πεθερός στο όνομά του μέρος της περιουσίας
- Όχι
- Απαγορευτόταν γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέλφων και μεταξύ αδελφών με πρώτες εξαδέλφες ή πρώτων εξαδέλφων με πρώτες εξαδέλφες
- Όχι, συνήθως.
- Όχι, δεν γινόταν αυτό.
- Όταν δεν έκαναν παιδιά ή υπήρχε ασυμφωνία ηλικίας χώριζαν (όχι βέβαια συχνά)
- Ο νονός του γαμπρού
- Ο κουμπάρος που βάφτιζε συνήθως και το δεύτερο παιδί αν ήταν δεύτερο αγόρι. Όχι
- Προτιμούσαν συγγενείς και πλούσιους
- Απαγορευόταν
- Όχι
- Δεν συνηθιζόταν
- Ναι
- Με προικοσύμφωνα: τις νότες
- Ναι
- Τα συνέτασσαν συμβολαιογράφοι και υπόγραφαν οι πατεράδες του γαμπρού και της νύφης
- Ναι, 20.000 μέχρι 100.000
- Ναι
- Ζώα (σπάνια και σε φτωχούς)
- Η πρωτότοκη
- Όχι
- Όχι
- Οι αδελφοί είχαν πάντοτε υποχρέωση
- Συνήθως παραιτιόταν από τα δικαιώματά της
- Η μισή προίκα επιστρεφόταν και η άλλη μισή παρέμενε
- Έδινε δώρο και χρήματα για συμβολικούς λόγους
- Ο πατέρας του γαμπρού
- Πριν ακριβώς από το γάμο
- Κατά το έθιμο τη προσφορά έπαιρνε η πεθερά. Μοιραζόταν σ΄ όλη την οικογένεια.
- Όχι
- Ύστερα από το θάνατο του πατέρα ή και των δύο και ανάλογα με τις περιστάσεις
- Κληρονομούσαν ίσα μερίδια
- Η προίκα που έπαιρναν ήταν μικρότερη από το μερίδιο των αγοριών
- Πιο συχνά γινόταν προφορικά
- Όχι
- Όλη η προίκα και το μισό ή συνήθως το 1/3 από το υπόλοιπο
- Πάντοτε, όλα τα αδέλφια του άντρα
- Οι κόρες του
- Ναι, αν δεν ζούσε ο πατέρας ή η μητέρα του (και στις δύο περιπτώσεις)
- Αν είχε περιουσία και αν δεν είχε καθόλου παιδιά
- Συνήθως (αγόρια) αδελφών
- Τα ίδια με το πραγματικό