Τρόπαια

Τρόπαια

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Τρόπαια.
  4. 133
  5. Τροπαίων
  6. Γορτυνίας
  7. Αρκαδίας
  8. Βερβίτσα
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Παρατηρούνται μόνο ιδιωματισμοί όπως ό τσιτακισμός, περιορισμένη κώφωση κλπ
  12. Μέσα στο χωριό υπήρχαν 4 εκκλησίες. Ακόμα υπήρχαν 5 εξωκκλήσια (με το παλαιότερο χτισμένο γύρω στα 1830).
  13. Μόνο τα εξωκκλήσια ήταν οικογενειακά
  14. Ένα (1)
  15. 1854
  16. Γεωργία, κτηνοτροφία και οικοτεχνία
  17. Σιτάρι, βρώμη, κριθάρι και αργότερα αραποσίτι
  18. Όλα τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση
  19. Δεν καλλιεργείται συστηματικά τίποτε
  20. Κεφαλοχώρι
  21. Όχι
  22. Πάνω από 50 στρέμματα
  23. 4 με 5
  24. 15 με 20 στρέμματα
  25. Ναι
  26. Από την ίδρυση του χωριού
  27. Γύρω στα 5. Δεν υπάρχουν τώρα.
  28. Όχι
  29. Υπήρχε σημαντική οικοτεχνία (με σκοπό την οικιακή κατανάλωση) που απασχολούσε τις γυναίκες του χωριού: αργαλειοί (λάκκοι). Αναφέρεται και η ύπαρξη 1 υφαντουργίας.
  30. Σταμάτησαν
  31. Τα Τρόπαια αποτελούσαν το κέντρο του Δήμου Βερβίτσας που περιλάμβανε τα χωριά Βυζίκι, Αλβανίτσα (Σταυροδρόμι), Βρετεμπούγια (Δόξα), Σπάθαρι, Κατσουλιά (Περδικονέρι). Υπήρχε δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι (απ΄ όλα τα χωριά).
  32. Πλήρωναν τα καταστήματα στο κράτος (Εφορεία, Λαγκαδιών ή Τροπαίων)
  33. Σύμφωνα με την επαγγελματική οικονομική τους κατάσταση χωρίζονταν σε: επιστήμονες, έμποροι (καταστηματάρχες), τσελιγκάδες, γεωργοί.
  34. Ναι
  35. Από την ενηλικίωση (20) ως τα 60 ήταν υποχρεωτική. Συμμετείχαν και γυναίκες.
  36. Με πρόστιμο
  37. Η αλληλοβοήθεια ίσχυε σε όλες ανεξαίρετα τις δουλειές. Χαρακτηριστικό φαινόμενό της είναι η ξέλαση.
  38. Χτίσιμο σπιτιού
  39. Στις γυναίκες είχε ιδιαίτερο χαρακτήρα σε δουλειές όπως: γνέσιμο μαλλιών, κατασκευή φαγητών (τραχάνας, χυλοπίτες).
  40. Μια οικογένεια αποτελούσαν 12 με 14 μέλη: αντρόγυνο, ο πατέρας και η μητέρα του άντρα γύρω στα 8 με 10 παιδιά.
  41. Πατέρας - μάνα
  42. Παππούλης
  43. Τρανή και νόνα
  44. Παππούλης
  45. Τρανή και νόνα
  46. ΄γγόνια
  47. ΄γγόνια
  48. Αδερφός - φούλης
  49. Αδερφή - φούλα
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Δεν υπήρχε ιδιαίτερος τρόπος
  53. Μπάρμπα
  54. Θειά
  55. Μπάρμπας - θειά
  56. Ανηψιός - ανηψιά
  57. Για το αγόρι: παιδί. Για το κορίτσι: τσιούπα
  58. Για τα υστερότοκα: στερνοπούλι
  59. Προγόνια
  60. Διπλάρια
  61. Συμπέθεροι
  62. Πατέρας, πεθερός
  63. Μάνα, πεθερά
  64. Αφέντη και τσίτσης, τσατσά
  65. Πεθερός (γέρος)
  66. Πεθερά (γριά)
  67. Τσίτσης - τσάτσα
  68. Γαμπρός
  69. Γαμπρός
  70. Γαμπρός
  71. Νύφη
  72. Νύφη
  73. Μόνο ονομαστικά
  74. Το πρώτο αγόρι και το πρώτο κορίτσι έπαιρναν το όνομα του παππού και της γιαγιάς απ΄ τον πατέρα. Για τα υπόλοιπα: από τους άλλοςυ παππούδες και από πεθαμένους αδελφούς ή αδελφές. Ο νόνός έδινε όποιο όνομα ήθελε όταν δεν υπήρχαν άλλα ονόματα (στα υστερότοκα).
  75. Κουβαλούσαν τα ξύλα, το νερό, φρόντιζαν τα ζώα και έκαναν γενικά αγροτικές δουλειές εκτός από τις δουλειές των σπιτιών
  76. Σκάψιμο, βοτάνισμα, θέρισμα. Βοήθεια στο αλώνισμα. Σπάνια ως ποτέ το όργωμα.
  77. Πήξιμο και γενικά τη τυροκομία
  78. Η συμμετοχή τους ήταν αποκλειστική στην οικοτεχνία με τους αργαλειούς
  79. Όργωμα
  80. Άρχιζαν από 7 χρονών. Στα αγόρια ανέθεταν τη βοσκή των ζώων και στα κορίτσια σχεδόν όλες τις γυναικείες δουλειές.
  81. Έπρεπε πρώτο να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια
  82. Για τις γυναίκες από 20 χρονών. Για άνδρες από 23 χρονών. Δεν ήταν επιτρεπτό, ούτε συνηθισμένο.
  83. Οι γαμπροί ήταν συνήθως ντόπιοι ενώ προτιμούσαν να διαλεγούν νύφες απ΄ αλλού. Από τα γύρω χωριά (Βυζίκι, Σπαθάρι, Δόξα κλπ).
  84. Στο πατρικό του γαμπρού
  85. Ναι, γινόταν μ΄ αυτό τον τρόπο
  86. Ναι
  87. Όταν γίνονταν πολλά ή όταν πέθαινε ο πατέρας. Στους λόγους αναφέρεται και η διαφωνία που είχαν οι νύφες.
  88. Αυτός που θα παντρευόταν πρώτος
  89. Όταν δεν είχε αγόρι
  90. Αργότερα πήγαιναν, όχι όμως αρχικά.
  91. Για το μικρότερο
  92. Ήταν προϋπόθεση για να πάει κάποιος σώγαμπρος να γράψει ο πεθερός στο όνομά του μέρος της περιουσίας
  93. Όχι
  94. Απαγορευτόταν γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέλφων και μεταξύ αδελφών με πρώτες εξαδέλφες ή πρώτων εξαδέλφων με πρώτες εξαδέλφες
  95. Όχι, συνήθως.
  96. Όχι, δεν γινόταν αυτό.
  97. Όταν δεν έκαναν παιδιά ή υπήρχε ασυμφωνία ηλικίας χώριζαν (όχι βέβαια συχνά)
  98. Ο νονός του γαμπρού
  99. Ο κουμπάρος που βάφτιζε συνήθως και το δεύτερο παιδί αν ήταν δεύτερο αγόρι. Όχι
  100. Προτιμούσαν συγγενείς και πλούσιους
  101. Απαγορευόταν
  102. Όχι
  103. Δεν συνηθιζόταν
  104. Ναι
  105. Με προικοσύμφωνα: τις νότες
  106. Ναι
  107. Τα συνέτασσαν συμβολαιογράφοι και υπόγραφαν οι πατεράδες του γαμπρού και της νύφης
  108. Ναι, 20.000 μέχρι 100.000
  109. Ναι
  110. Ζώα (σπάνια και σε φτωχούς)
  111. Η πρωτότοκη
  112. Όχι
  113. Όχι
  114. Οι αδελφοί είχαν πάντοτε υποχρέωση
  115. Συνήθως παραιτιόταν από τα δικαιώματά της
  116. Η μισή προίκα επιστρεφόταν και η άλλη μισή παρέμενε
  117. Έδινε δώρο και χρήματα για συμβολικούς λόγους
  118. Ο πατέρας του γαμπρού
  119. Πριν ακριβώς από το γάμο
  120. Κατά το έθιμο τη προσφορά έπαιρνε η πεθερά. Μοιραζόταν σ΄ όλη την οικογένεια.
  121. Όχι
  122. Ύστερα από το θάνατο του πατέρα ή και των δύο και ανάλογα με τις περιστάσεις
  123. Κληρονομούσαν ίσα μερίδια
  124. Η προίκα που έπαιρναν ήταν μικρότερη από το μερίδιο των αγοριών
  125. Πιο συχνά γινόταν προφορικά
  126. Όχι
  127. Όλη η προίκα και το μισό ή συνήθως το 1/3 από το υπόλοιπο
  128. Πάντοτε, όλα τα αδέλφια του άντρα
  129. Οι κόρες του
  130. Ναι, αν δεν ζούσε ο πατέρας ή η μητέρα του (και στις δύο περιπτώσεις)
  131. Αν είχε περιουσία και αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  132. Συνήθως (αγόρια) αδελφών
  133. Τα ίδια με το πραγματικό