- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Αλωνίσταινα
- 143
- Αλωνίσταινας
- Μαντινείας
- Αρκαδίας
- Όχι
- Όχι
- Ελληνική γλώσσα με μερικές τούρκικες, αρβανίτικες και φράγκικες λέξεις.
- Τρεις εκκλησίες: Αγία Παρασκευή, Άγιος Ιωάννης(Γενέθλιος), Ζωοδόχου Πηγής -επί τουρκοκρατίας.
- Κοινοτικές
- Ένα
- Κτίστηκε και λειτούργησε επί Καποδίστρια.
- Γεωργοκτηνοτροφία
- Σιτάρι, κριθάρι, φακές, ρόβη, φασόλια, πατάτα
- 1-αυτοκατανάλωση(Σιτάρι, κριθάρι, ρόβη) 2-εμπόριο(φακές, φασόλια, πατάτες)
- Φασόλια, πατάτες, δενδροκαλλιέργειες(μήλα, καρύδια) -Συνεχίζονται οι παλιές καλλιέργειες -Οι μηλιές και οι καρυδιές φυτεύτηκαν γύρω στο 1950.
- Ήταν κεφαλοχώρι.
- Όχι
- Από 70 στρέμματα και πάνω
- Περίπου σαράντα
- Περίπου τριάντα στρέμματα
- Ναι, η κύρια ασχολία. Αναφέρεται ότι υπήρχαν 50 χιλιάδες γιδοπρόβατα.
- Μετά το 1960.
- Όχι
- Όχι
- Ναι, ξυλόγλυπτα σε μικρό ποσοστό.
- Σταμάτησαν
- Μέχρι της εποχής του Ελ.Βενιζέλου το χωριό υπαγόταν στο Δήμο Φαλάνθου μαζί με τα άλλα χωριά της περιοχής. Κατόπιν απετέλεσε ξεχωριστή κοινότητα. Ως πρώτος δήμαρχος, επί Όθωνος, αναφέρεται ο Κων/νος Δημητρακόπουλος
- Πλήρωναν στην κοινότητα, φόρο βοσκής, φόρο για τα υποζύγγια ως επίσης και οι επιτηδηματίες. Παλαιότερα εφαρμοζόταν και το τουρκικό σύστημα της δεκάτης.(10% των προϊόντων)
- Υπήρχαν δύο τάξεις, χωρίς όμως να υπάρχει μεγάλη διάκριση μεταξύ τους.
- Ήταν κάτι το συνηθισμένο η πρσφορά εργασίας, χωρίς αμοιβή, για έργα κοινωφελή.
- Οι άνδρες της κοινότητας συμμετείχαν υποχρεωτικά από της ηλικίας των 2(?) ετών και πάνω. Για τις γυναίκες δεν υπήρχε υποχρέωση.
- Η άρνηση συμμετοχής ετιμωρείτο με πρόστιμο, το οποίο πλρωνόταν στην κοινότητα. Το πρόστιμο είχε την αξία του ημεορμισθίου.
- Η αλληλοβοήθεια δεν είχε γίνει συνείδηση των κατοίκων, αλλά βοηθούσαν κατά συμπάθεια σε συγγενικές οικογένειες
- Όπως και στις γεωργικές εργασίες έτσι και στις άλλες περιπτώσεις υπήρχε κατ'εξαίρεση αλληλοβοήθεια.
- Στις γυναίκες ήταν ανεπτυγμένη η αλληλοβοήθεια, ιδίως σε εργασίες υφαντικές.
- 1-Πατέρας του άνδρα,2-μάνα του άνδρα 3-αδελφός του άνδρα 4-αδελφή του άνδρα,5-άνδρας,6-γυναίκα 7-παιδιά.
- Πατέρα και μάνα
- Παπού
- Γιαγιά και κυρούλα και νενέ
- Παπού
- Γιαγιά και νενέ
- Συνηθέστερα με τα ονόματά τους
- Με τα ονόματά τους
- Ο αδελφός μου ή ο άλλος
- Οι αδελφές μου
- Ο τσίτσης
- Θείε και μπάρμπα
- Θεία και τσάτσα
- Μπάρμπα-θείο και θεία
- Ανήψι
- Παιδί και κορίτσι
- Φόλο και στερνοπαίδι
- Προγόνια
- Μπινιάρια
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδος και κουνιάδα
- Πατέρα και γέρο
- Μητέρα
- Κουνιάδος και κουνιάδα
- Παιδί μου και γαμπρέ μου
- Παιδί μου
- Γαμπρέ και συνήθως με το όνομά του.
- Με το όνομά της
- Με το όνομά της
- Μωρή και ρε
- 1-του παού από τον πατέρα 2-της γιαγιάς " " " 3-του παππού και της γιαγιάς από την μητέρα 4-συνήθως το όνομα κάποιου πεθαμένου αδελφού.
- Ξύλα, νερό, φροντίδα για τα ζώα, όλες τις αγροτικές εργασίες και μερικές φορές αντί μισθώματος.
- Σπορά, σκάλισμα, θέρισμα, αλώνι όργωμα.
- Φύλαξη των γιδοπροβάτων.
- Σχίσιμο των ξύλων
- Από 8 χρονών Τα αγόρια βοηθούσαν στο κουβάλημα. Τα κορίτσια δουλειές του σπιτιού και φρόντιζαν για το φαγητό και το νερό ή το κρασί των εργατών του χωραφιού.
- Παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια
- Οι γυναίκες περίπου 20 χρονών. Οι άνδρες περίπου στα 25. Δεν επιτρεπόταν να είναι μεγαλύτερη η γυναίκα.
- Παντρεύονταν από το ίδιο χωριό αλλοιώς από κοντινά χωριά, Πιάνα, Δαυγιές(?), Σιμιάδες Χρυσοβίτσι. Οι γυναίκες προτιμούσαν να φεύγουν για Τρίπολη
- Στο πατρικό του γαμπρού.
- Συνήθως στο πατρικό εγκαθίστατο ο πρωτότοκος. Κοιμόντουσαν σ'ένα δωμάτιο με υποτυπώδη χωρίσματα. Το φαγητό ήταν κοινό. *Πάντα όμως υπήρχαν προβλήματα αρμονικής διαβίωσης.
- Η περιουσία μοιράζοταν μετά το θάνατο του πατέρα.
- Συνήθως μετά το θάνατο του πατέρα. Ο χωρισμός μπορούσε να επισπευθεί -όταν το σπίτι δεν χωρούσε όταν υπήρχε διαφωνία σε θέματα ιδιοκτησίας.
- Πάντα εξαρτόταν από τους γονείς και τα παιδιά. Δεν υπήρχε κάτι το κατεστημένο.
- 1. Όταν δεν υπήρχε αδερφός ή το αγόρι της οικογένειας έφευγε
- Σπάνιο φαινόμενο
- Συνήθως για το μεγαλύτερο κορίτσι
- Έγραφε στο όνομα του γαμπρού το μερίδιο της κόρης.
- Το φαινόμενο αυτό παρουσιάζοταν πολύ παλαιότερα.
- Στο χωριό δεν ενθυμούνται τέτοια περίπτωση.
- Υπήρχε κώλυμα.
- Δεν υπήρχε εμπόδιο
- Περιπτώσεις διαζυγίων δεν υπήρχαν στο χωριό.
- Συνηθέστερα ο νονός του γαμπρού.
- Αυτός που στεφάνωνε το ζευγάρι βάφτιζε και το πρώτο παιδί. Σε περίπτωση που το πρώτο ήταν κορίτσι και το δεύτερο αγόρι, βάφτιζε και το δεύτερο.
- Η επιλογή γινόταν τις περισσότερες φορές με κάποιο υπολογισμό.
- Απαγορευόταν
- Όχι. Θεωρούνταν πνευματικά αδέρφια.(λαλαδέρφια).
- Όταν ήταν πολύ φίλοι ή ο ένας είχε βοηθήσει τον άλλον. Σ'αυτές τις περιπτώσεις γινόντουσαν σταυραδερφοί και ονομάζοταν βλάμηδες.
- Υπήρχε απόλυτη εμπιστοσύνη και υποχρεούνταν να αλληλοβοηθιούνται.
- Στο χωριό γινόντουσαν μόνο άνδρας με άνδρα.
- Η προίκα ήταν υποχρεωτική.
- Συντάσσετο προικοσύμφωνο.
- Υποχρεωνόταν ο γαμπρός να συντάξει κάποιο χαρτί με το οποίο θα αποκαταστούσε τη νύφη.
- Οι γονείς του ζευγαριού με μάρτυρες ή σε συμβολαιογράφο.
- Γύρω στο 1950, περίπου διακόσιες λίρες.
- Εάν υπήρχε ναι.
- Συνήθως στη Τρίπολη
- Ναι
- Ναι
- Ανάλογα με τις απαιτήσεις του γαμπρού δινόταν και η προίκα.
- Όχι
- Τα χωράφια δινόταν σαν προίκα στις κόρες. Εάν υπήρχαν αγόρια μοιράζοταν σ'αυτά.
- Βοηθούσαν και τα αδέλφια. Σε περίπτωση θανάτου του πατέρα ανελάμβαναν εξ ολοκλήρου τη υποχρέωση.
- Συνήθως όταν έπαιρναν τη προίκα έκαναν "παραίτηση" από την πατρική περιουσία. Διαφορετικά εδικαιούτο μερίδιο.
- Εάν πέθαινε νέα, συνηθιζόταν ο άνδρας να επιστρέφει ένα μέρος της προίκας, χωρίς όμως να είναι υποχρεωτικό.
- Όχι
- Συνήθως όταν πέθαιναν και οι δύο ή όταν προέκυπτε διαφωνία του πατέρα και του γιού.
- Μοιράζοταν σε ίσα μερίδια.
- Το μερίδιο μπορεί να ήταν μεγαλύτερο όταν δινόταν σαν προίκα και ήταν μεγάλες οι απαιτήσεις του γαμπρού.
- Αν υπήρχε μεγάλη περιουσία γινόταν διαθήκη διαφορετικά μοιράζοταν δια λόγου.
- Σε μερικές περιπτώσεις μοιράζοταν η περιουσία σε ίσα μερίδια και έβαζαν λαχνό.
- Μοιράζοταν την περιουσία, τα μισά η σύζυγος και τα άλλα μισά τα παιδιά.
- Οι κοντινοί συγγενείς του άνδρα δηλαδή αδέλφια και ανίψια.
- Τα κορίτσια του.
- Τον κληρονομούσε σαν πρώτος ανιψιός. Στην περίπτωση του αδελφού της μητέρας, την κληρονομούσε όταν δεν υπήρχαν κληρονόμοι από τη συγγένεια της γυναίκας του.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Παιδιά των αδελφών.
- Όπως και τα άλλα παιδιά.