Κοσμάς

Κοσμάς

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Κοσμάς
  4. 154
  5. Κοσμά
  6. Κυνουρίας
  7. Αρκαδίας
  8. Κοσμάς. Παλαιότερη ονομασία δεν φαίνεται να υφίσταται. Ξεπερνά δε σε ηλικία τα 200 χρόνια.
  9. Όχι.-Μόνο ελάχιστοι υπήρχαν κάποτε, διαφορετικής καταγωγής.-
  10. Όχι.-Υπήρχαν όμως οικογένειες που ανήκαν στους Ενετούς-Αρβανίτες κ Σλαύους.-
  11. 0-Οι απόγονοι Ενετών ναι κ φέρονται σαν "ισχυρό τζάκι". Επετεύχθη όμως νωρίς αιμομιξία.-
  12. Μέρος των κατοίκων που ασχολούντο κατά κύριο λόγο σαν χτενάδες(=έκαμαν χτένια αργαλειών) μιλούσαν Χτενάδικα.
  13. Εκκλησία Μία. Εξωκκλήσια όμως Πέντε. Η πρώτη πριν την Ελληνική Επανάσταση, κ οι λίγες υπάρχουσες τοιχογραφίες της φέρουν ίχνη Τούρκικης βαρβαρότητας
  14. Ανήκαν σ'όλους.
  15. Ένα
  16. Τα αρχεία κάηκαν το '43. Προφανώς μερικά χρόνια μετά την επανάσταση του '21.
  17. Γεωργία: Σιτηρά-πατάτες-μικροί κήποι. Δενδροκομία: Κάστανα πολλά κ καρύδια όπως κ ελατομεία. Κατασκευή χτενιών αργαλειών κ κτηνοτροφία πολλή. Επίσης υφαντά.
  18. Σιτάρια-Φακές-ρεβίθια-αμπέλια-περιβολικά κ λαχανικά λίγα. Κάστανα κ καρύδια.
  19. Αυτοκατανάλωση: Σιτηρά-Αμπέλια-λαχανικά-πατάτες.-Εμπόριο: Κάστανα-καρύδια.
  20. Σήμερα μόνο Κάστανα κ Καρύδια σε μικρότερες ποσότητες. Λίγα περιβολικά για αυτοκατανάλωση κ καμμιά νέα καλλιέργεια. Σταμάτησε παντελώς η καλλιέργεια σιτηρών κ περιορίστηκαν πολύ τα αμπέλια, αλλά κ όλα γενικά τα άλλα.
  21. Κεφαλοχώρι. Αναπτύχθηκε μετά την Τουρκοκρατία κ έφτασε πέρα από 2.500 κάτοικοι. Σήμερα περι τους 700 με τους εγγεγραμένους αποδήμους.
  22. Όχι
  23. Από 50 στρέμματα.
  24. Λίγοι συγκριτικά περί τους 20-30.
  25. Από 10-15 στρέμματα.
  26. Πολύ μεγάλη. Κυρίως πρόβατα κ γίδια. Περί το '40 πλησίαζαν τις 40.000 ζώα.
  27. Από το 1970 κυρίως.
  28. Υπήρχαν περί τα 20 τσελιγκάτα. Υπάρχουν περί τα 5 τσελιγκάτα, άρα κ πολύ λιγότερα των 10.000 ζώα.
  29. Όχι. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 1200μ. περίπου. Οι κάτοικοι δε είναι "διπλοκάτοικοι" δηλ. κατά την χειμερινή περίοδο κατεβαίνουν να παραχειμάσουν στο χωριό Βρονταμά Λακωνίας.
  30. Συστηματικά οργανωμένες όχι.-
  31. 0.-
  32. Δεν γνωρίζουν , παρά μόνο ότι είχαν Δήμαρχο παλιά όταν ο αριθμός τους το δικαιολογούσε.-
  33. Πλήρωναν μόνο στη Κοινότητα. Το ποσό ήταν ανάλογο από 2-5% κ στην κτηνοτροφία περί τα 6%, της αξίας των εσόδων κ περιουσίας των.
  34. Υπήρχαν πολλοί μετανάστες στην Αμερική οπότε οι οικογένειές τους ή επανερχόμενοι αποτελούσαν την Πρώτη Τάξη, μαζί με τους εδώ προύχοντες και μεγαλοκτηματίες-τσέλιγκες. Δεύτερη Τάξη αποτελούσαν οι υπάλληλοι, εργάτες-τεχνίτες-γεωργοί κ κτηνοτρόφοι.
  35. Πολύ συνηθισμένο το "φιανόμενο" αυτό σε οτιδήποτε κοινωφελές έργο.-
  36. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική μόνο για τους άνδρες κ από 20 χρόνων κ πάνω.-
  37. Τιμωρούνταν με την καταβολή χρηματικού προστίμου ίσο με ένα ημερομίσθιο, για μια μέρα απουσίας, περίπου.-
  38. Αλληλοβοήθεια υπήρχε στις επείγουσες γεωργικές εργασίες μεταξύ συγγενών, φίλων ή "υποχρεώσεων" συνήθως.-
  39. Αλληλοβοήθεια όπως πρι, υπήρχε κ σε κάθε άλλη αναγκαία περίσταση.-
  40. Η Αλληλοβοήθεια μεταξύ γυναικών δεν ήταν μεγαλύτερη των ανδρών, συνεργάζονταν δε σε θέματα κ εργασίες ύφανσης, πλύσης κλπ οικιακές εργασίες.-
  41. Ο Πατέρας του Άνδρα κ η Μητέρα του Άνδρα Ο Άνδρας-Η γυναίκα του κ τα παιδιά του. Και τα ανύπανδρα αδέλφια(αγόρια-κορίτσια) του άνδρα.-
  42. Μάνα κ Πατέρα.-
  43. Παππού-
  44. Γιαγιά-
  45. Παππού.-
  46. Γιαγιά.-
  47. "Μικρό" "Εγγόνι" κ με το βαφτιστικό τους-
  48. Οπως ανωτέρω ο παππούς-
  49. "Αδελφέ-αδελφή" κ το βαφτιστικό.-
  50. Οπως και τους αδελφούς(πρίν).-
  51. Όχι-
  52. Όχι-
  53. "Μικρό-Μεγάλος". Επίσης : Οωιμοπαίδι ή στερνοπαίδι. Και τα βαφτιστικά τους.-
  54. Μπάρμπα-θείο.-
  55. Θειά κ θεία-
  56. Μπάρμπα-θείο-θειά.-
  57. Ανήψι κ το βαφτιστικό.-
  58. "Μανούλα" "Τρομάρα μου" "Παιδί μου".-
  59. Το μικρότερο : Στερνοπαίδι ή Οψιμοπαίδι.-
  60. Προγόνια.-
  61. Δίδυμα.-
  62. "Συμπεθέρους" κ τα βαφτιστικά.-
  63. Πατέρα(σπάνια:Γέρο).-
  64. Μητέρα-Μάνα-
  65. Κουνιάδε-Κουνιάδα κ τα βαφτιστικά.-
  66. Πατέρα συνήθως κ Γέρο.
  67. Μητέρα, αλλά κ Γιαγιά κ Γριά.
  68. Κουνιάδα.
  69. Γαμπρό κ παιδί μου κ βαφτιστικό
  70. Γαμπρό κ γιέ μου κ βαφτιστικό.
  71. Γαμπρό.-
  72. Νύφη κ βαφτιστικό.-
  73. "Νυφούλα" κ βαφτιστικό.-
  74. "Κυρά" "Γυναίκα" κ "Άνδρας μου" "Νοικοκύρης μου".-
  75. Το πρώτο εγγόνι το όνομα του παππύ από πατέρα. Το δεύτερο το όνομα του παππού από μάνα. Η πρώτη εγγονή το όνομα της γιαγιάς από πατέρα. Η δεύτερη το όνομα της γιαγιάς από μάνα. Τα υπόλοιπα ό,τι όνομα ήθελε ο νουνός.-
  76. Βοηθούσαν στο μάζεμα των κάστανων-καρυδιών αλλά κ κάθε άλλη εργασία στα χωράφια. Εκτός δε τα οικιακά έκαναν αργαλειό-σαπούνι-κεντήματα-μεταφορά νερού-φροντίδα οικοσίτων.-
  77. Συλλογή Κάστανων-Ελιών-περιβολικά, αλλά κ κάθε άλλη βοήθεια στα χωράφια.-
  78. Έβοσκαν κ αυτές τα πρόβατα. Άρμεγαν κ έκαναν το "τυροκομειό" κ τη συσκευασία των εμπορεύσιμων γαλακτοκομικών.-
  79. Ο Κάποια μορφή βιοτεχνίας ήταν η συλλογική Υφαντουργική δουλειά που έκαμαν λίγο καιρό. Συνήθως εργάζονταν μεμονωμένες.-
  80. Προμήθεια καυσοξύλων-Προμήθεια τροφίμων-Όργωμα-σπορά κ η "διαφέντεψη" του σπιτιού.-
  81. Από 12-13 χρονών. Ανεξαίρετα τα αγόρια ακολουθούσαν τον πατέρα τους σ'όλες τις δουλιές. Και τα κορίτσια, στις μητέρες τους.-
  82. Πρώτα παντρεύονταν τα κορίτσια κατά σειρά ηλικίας, κ μετά τα αγόρια με σειρά ηλικίας συνήθως.-
  83. Μέχρι 25 για την γυναίκα και ως 30 για τον άνδρα. Δεν ήταν συνηθισμένο νάναι μεγαλύτερη η γυναίκα όχι όμως κ ανεπίτρεπτο.-
  84. Όχι. Συνήθως κοντοχωριανοί. Για το χωριό μας, προτιμούνταν τα χωριά Βρονταμάς-Γεράκι(Λακωνίας), Πελετά-Τσιτάλια-Λεωνίδιο(Κυνουρίας).-
  85. Σε σπίτι καινούργιο αν υπήρχε ή έπαιρνε προίκα η γυναίκα. Αλλιώς στο σπίτι του πατέρα του γαμπρού, ώσπου να βρούν δικό τους.-
  86. Μόνο αν δεν είχαν να πάνε κάπου αλλού. Τότε ζούσαν και δούλευαν όλοι μαζί κ ισομερώς, καρπούμενοι ισομερώς τις σοδειές ή φροντίζοντας ο γερο-πατέρας για την αύξηση της περιουσίας που θα την μοίραζε με την διαθήκη του.-
  87. Συνήθως έμενε αδιαίρετη όσο ζούσε ο γερο-Πατέρας, που τα είχε στ'όνομά του. Μετά το θάνατο χωρίζονταν.-
  88. Χώριζαν αν κάποιος είχε δική του στέγη. Επίσης όταν δεν χωρούσαν ή όταν το σπίτι κλυδωνίζονταν από διχόνοιες, επίσης κ μετά θάνατον, εφόσον θα καθορίζονταν η τύχη του σπιτιού.-
  89. Συνήθως ο μικρότερος γιός. Αλλά κ ο μεγαλύτερος όταν ήταν υποχρεωμένος να σταματίσει κάθε όνειρό του κ να δουλεύει για να βοηθήσει στις ανάγκες του σπιτιού κ στο πάντρεμα των αδελφών του.-
  90. Όταν δεν είχε καθόλου αγόρι. Ή σπάνια όταν αυτό έφευγε οριστικά μακριά.-
  91. Ναι, εφόσον η νύφη δεν είχε αδελφό ή ήταν μοναχοκόρη.-
  92. Το μικρότερο. Εκτός αν κάποια παρέμενε ανύπανδρη προς το "παρών".-
  93. Ήταν υποχρεωμένος να τα γράψει όλα στο γαμπρό του για μετά θάνατό του.-
  94. Ποτέ ο γαμπρός δεν άλλαζε το επώνυμο του κ όλα τα παιδιά έφρεναν το δικό του όνομα. Κανένα το επώνυμο του πεθερού.-
  95. Μόνο Τρίτα ξαδέλφια παντρεύονταν. Σπάνια κ τα δεύτερα.-
  96. Υπήρχε κώλυμα(υπήρξαν κ εξαιρέσεις που παντρεύτηκαν).-
  97. Δεν είχε σημασία το επώνυμο, αρκεί να ήταν μακρινοί συγγενείς ή ξένοι.-
  98. Ελάχιστες περιπτώσεις. Το "φτέξιμο" δε ήταν κοινό, αν όχι περισσότερο του άνδρα, οφειλόταν δε σε ασυμφωνίες.-
  99. Ο νουνός του γαμπρού, αλλιώς κάποιος γνωστός του.-
  100. Το πρώτο παιδί βάφτιζε ο κουμπάρος τους. Μετά κάποιος γνωστός.
  101. Πρώτα κάποιος πλούσιος κ "κοιν ανώτερος" Έπειτα φίλος ή συγγενής.
  102. Μεταξύ Κουμπαριών από άνδρα ΝΑΙ.
  103. Ναι
  104. Δεν υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις γνωστές.-
  105. Ναι κ όρος απαράβατος του γάμου.(Ελάχιστες εξαιρέσεις οι περιπτώσεις που οι γαμπροί επέβαλαν τις επιθυμίες τους στους γονείς τους κ συγγενείς για κάποια "φτωχή' κοπέλλα.).-
  106. Με προικοσύμφωνα. Ελέγοντο και "κόπιες".
  107. Όχι
  108. Ο πεθερός του και ο γαμπρός, μαζί με δυό μάρτυρες.
  109. 20.000-30.000 δρχ. περί το '40
  110. Αν είχε σπίτι, ναι. Όχι όμως επιπλωμένο.
  111. Στο χωριό
  112. Ναι, μπορούσε να πάρει κ χωράφια.-
  113. Και δένδρα, κ ζώα δυνατόν.-
  114. Δεν έπαιρναν ίσια προίκα. Αλλά ανάλογα με την εκάστοτε οικογ. Κατάσταση κ τα "προσόντα" της νυμφευόμενης. Αν δηλ. εύκολα ή δύσκολα βρίσκονταν γαμπρός.-
  115. Όχι. Εκτός βέβαια αν ήταν μοναχοκόρι.-
  116. Η προίκα της μητέρας, γινόταν "μια" με του πατέρα, κ εχρησιμοποιείτο.-
  117. Τα αδέλφια φέρονται ότι δεν είχαν υποχρέωση για συνεισφορά. Συμβαίνει όμως να είχαν την "ευχαρίστησ" που εκτιμάτο πολύ απ'το κοινωνικό σύνολο. Δηλ. η νοοτροπία προφανώς πίεζε για τις αδελφές κ μάλιστα πιότερο όταν πέθαινε ο πατέρας.-
  118. Συνήθως το προικοσύμφωνο είχε κ το σκοπό να αποκλήσει νύφη κ γαμπρό από κληρονομικές επιδιώξεις. Θάπαιρνε όμως μερίδιο εφόσον η διαθήκη του θανόντος ανέφερε.-
  119. Τα μισά κρατούσε ο άνδρας της και τα υπόλοιπα μισά επιστρέφονταν στους γονείς της νύφης.-
  120. Όχι, ποτέ.
  121. Συνήθως μετά το θάνατο του πατέρα που τα όριζε ως εκείνη τη στιγμή. Επίσης αν στα βαθιά γεράματα ο πατέρας αποφάσιζε να τα μοιράσει. Σπάνιες περιπτώσεις ήταν να δωθούν μετά το γάμο, για κάποια δουλειά του γαμπρού.-
  122. Ίσια, ελαφρώς δε περισσότερα σ'αυτόν που έμεινε κ "γειροκόμησε" το πατέρα κ τη μητέρα.
  123. Τα κορίτσια είχαν προτεραιότητα, έτσι ανάλογα με τα προσόντα ή τα μειονεκτήματά τους έπαιρναν λιγότερα ή περισσότερα. Καταβάλονταν προσπάθειες να μένουν περισσότερα στ'αγόρια.
  124. Με διαθήκες.
  125. Στις λίγες περιπτώσεις που οι κληρονόμοι συμφωνούσαν να τα αφήσουν στη "τύχη".
  126. Αν υπήρχαν παιδιά, της άνηκαν όλα. Αν όχι τα μισά.-
  127. Αν δεν υπήρχαν παιδιά, επιστρέφοντας στους γονείς κ στους συγγενείς κατά βαθμώ συγγένειας πλησιέστεροι.
  128. Μόνον οι κόρες του.
  129. Δεν δικαιούνται τα ανήψια. Εκτός αν ο θείος το προέβλεπε στην διαθήκη.
  130. Αν δεν είχαν καθόλου παιδιά.
  131. Προτιμούντο τα ορφανά. Μετά τα φτωχά ή συγγενών.
  132. Συνήθως τα περισσότερα, πάντως ανάλογα με την επιθυμία του διαθέτου.