Τυρός

Τυρός

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Τυρός
  4. 165
  5. Τυρού
  6. Αρκαδίας
  7. Όχι
  8. Όχι
  9. Τσακώνικη διάλεκτος η οποία ομιλείται μέχρι σήμερα από μικρούς κ μεγάλους
  10. Πέντε <5> εκκλησίες
  11. Δύο <2>
  12. 1840
  13. Α)Κτηνοτροφία β)Γεωργία(σπορά-ελαιοκαλλιέργεια)
  14. Α)Δημητριακοί καρποί β)Ελιές γ)Χαρούπια
  15. Α)Λάδι β)Χαρουπια γ)Κτηνοτροφικά προϊόντα
  16. Από τις παλιές καλλιέργειες εξακολουθεί της ελιάς Νέα καλλιέργεια σε μικρή όμως έκταση τα εσπεριδοειδή από το 1950
  17. Το χωριό ήταν κεφαλοχώρι εκτός από μια μικρή έκταση που ανήκε στην ιερά μονή Καρυάς.
  18. Ο γεωργικός κλήρος της Ιεράς Μονής δινόταν στους καλλιεργητές με ενοίκιο που καθόριζαν με διαπραγματεύσεις οι ενδιαφερόμενοι.
  19. Όχι
  20. Από 50 στρέμματα κ πάνω
  21. Περίπου 30 στρέμματα
  22. Υπήρχε
  23. Από το 1920 περίπου
  24. Όχι
  25. Όχι
  26. Όχι
  27. Πριν το 1920 δεν υπήρχε κοινότητα. Το χωριό Τυρός υπαγόταν στο Δήμο Λημναίων(σημ. Λεωνιδίου). Ο πρώτος άρχοντας του χωριού ήταν ο Πάρεδρος.
  28. Επι τουρκοκρατίας το χαράτσι. Το 1925-30 ο φόρος της "δεκάτης" στο Δημόσιο από τα προϊόντα.
  29. Α)Οι νοικοκυραίοι που κατείχαν μεγάλο γεωργικό κλήρο β)Οι φτωχοί που είχαν πολύ μικρό γεωργικό κλήρο ή ακτήμονες.
  30. Ήταν πολύ συνηθισμένο το να προσφέρουν οι κάτοικοι την προσωπική τους εργασία για κοινωφελείς σκοπούς.
  31. Τα παλαιότερα χρόνια συμμετείχαν εθελοντικά κ οι γυναίκες. Η ηλικία για τους άνδρες ήταν από 18-60 ετών.
  32. Τον τιμωρούσαν με πρόστιμο το οποίο κατέβαλε στο Δημόσιο.
  33. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένη στις επείγουσες γεωργικές εργασίες κ στο κτίσιμο των σπιτιών.
  34. Για το κτίσιμο των σπιτιών.
  35. Συνήθως την αποτελούσαν 6-7 άτομα. Ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του, η γυναίκα τα παιδιά
  36. Γέρο-γριά(φέγκι-μάνε τσακων.)
  37. Παππού
  38. Στην τσακώνικη "μαμού"
  39. Παππού
  40. Μαμού
  41. Τσακώνικα εγκονάντζα
  42. Τσακ. εγκονάντζα
  43. Αθί(αρσ) αθιά(θηλ).
  44. Αθιά
  45. Οχι.
  46. Οχι.
  47. Τσακώνικα "αφούτσι"
  48. Τσακών. τσίε
  49. Τσία(τσακών.)
  50. Τσίε-τσία
  51. Ανήψι-ανηψάντζα
  52. Το αγόρι ιζέ το κορίτσι στάτι
  53. Οχι
  54. Μπινιάρικα
  55. Συμπεθέροι
  56. Φέγκι
  57. Μάνε
  58. Τσακ. συτζενικό - συτζενικιά
  59. Φέγκι
  60. Μάνε
  61. Συτζενικό-συτζενικιά
  62. Γαμπρέ
  63. Γαμπρέ
  64. Γαμπρέ
  65. Νύθη(τσακών)
  66. Νύθη
  67. Γουναίκα ατσιοπο}τσακώνικα
  68. Στο πρώτο του παππού ή της γιαγιάς ο νονός μπορούσε να δώσει όποιο όνομα ήθελε.
  69. Οι γυναίκες εκτός τις δουλειές του σπιτιού εξ'ίσου έκαναν και τις άλλες δουλειές μαζί με τους άνδρες.
  70. Όλες
  71. Βόσκηση του κοπαδιού, άρμεγμα, τυροκομειό, κούρεμα μαλλιού κ.λ.π.
  72. Το χτίσιμο ενός σπιτιού.
  73. Από 9-10 ετών Σχεδόν τις ίδιες δουλειές ανέθεταν οι γονείς στα παιδιά.
  74. Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια.
  75. Για τις γυναίκες 22-23 Για τους άνδρες 22-23. Επιτρεπτό ήταν, συνηθισμένο όχι.
  76. Δεν υπήρχε κανόνας σ'αυτό φρόντιζαν όμως να γνωρίζουν τη νύφη ή το γαμπρό από τη γύρω περιοχή.
  77. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού.
  78. Δεν συνέβαινε αυτό. Ο νιόπαντρος αποτραβιόταν στο δικότ υο σπιτικό.
  79. Η περιουσία μοιράζονταν στα παιδιά.
  80. Όταν γίνοντανπολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι.
  81. Στο πατρικό σπίτι έμενε ο τελευταίος γιός. Οι γονείς διάλεγαν πάντα το αρσενικό παιδί.
  82. Όταν η οικογένεια δεν είχε αγόρι, έπαιρνε σώγαμπρο στο σπίτι για το μοναδικό κορίτσι.
  83. Καμμια φορά συνέβαινε κι αυτό.
  84. Για το μικρότερο
  85. Ήταν υποχρεωμένος να δώσει μέρος της περιουσίας στο σώγαμπρο.
  86. Τα παιδιά έπαιρνα το επώνυμο του πατέρα.
  87. Από τον τρίτο ξάδερφο και μετά. Υπήρξε σε μικρό αριθμό το να παντρετούν πρώτα ξαδέρφια
  88. Υπήρχε κώλυμα
  89. Όχι δεν υπήρχε πρόβλημα σε τέτοια περίπτωση
  90. Υπήρξαν λίγες περιπτώσεις λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων.
  91. Ο νονός του γαμπρού πάντα.
  92. Ο νονός του γαμπρού το πρώτα Τα υπόλοιπα διάφορα.
  93. Μάλλον προτιμούσαν κουμπάρο κοινωνικά ανώτερο ή πλούσιο.
  94. Απαγορευόταν ο γάμος σ'αυτή την περίπτωση γι'αυτούς που είχαν τον ίδιο νονό.
  95. Όχι ποτέ
  96. Όχι σε καμμιά περίπτωση.
  97. Υπήρχε σε μεγάλο βαθμό κ ήταν το βασικό που έβλεπε ο γαμπρός
  98. Με προικοσύμφωνα που λέγονταν "κόπια"
  99. Όποιος γνώριζε γράμματα συνέτασε το προικοσύμφωνο κ το υπέγραφε ο γαμπεός μόνο. Συντάσοταν σε δύο.
  100. Έπαιρνε λάδι ή γιδοπρόβατα ή χρήματα9λίγα).
  101. Όχι
  102. Στο χωριό
  103. Ναι
  104. Ναι
  105. Όλα τα κορίτσια έπαιρνα την ίδια προίκα.
  106. Δεν γινόταν αυτό ποτέ.
  107. Η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν σε όλα τα παιδιά εξ'ίσου.
  108. Οι αδελφοί πάντα βοηθούσαν στην προίκα.
  109. Όχι δεν είχε αυτό το δικαίωμα.
  110. Δεν παρέμενε στον άνδρα επιστρεφόταν στο πατέρα. Μετά το 1920 ο άνδρας έπαιρνε μερίδιο βάσει του Νόμου.
  111. Όχι
  112. Ναι
  113. Ανάλογα με τις περιστάσεις κ σύμφωνα με την κρίση του γονέα.
  114. Όλα κληρονομούσαν ίδια μερίδια.
  115. Περισσότερα έπαιρναν τα κορίτσια κατά κανόνα.
  116. Παλιά προφορικά, αργότερα με διαθήκη.
  117. Πολλές φορές γινόταν με λαχνό το μοίρασμα. Μεταξύ αδελφών.
  118. Το ίδιο με τα παιδιά έπαιρνε κ η γυναίκα.
  119. Μοιράζονταν εξ'ίσου στους μεν κ στους δε.
  120. Οι κόρες του.
  121. Μερικές φορές γινόταν κι αυτό ανάλογα με το αν ο θείος συμπαθούσε τον ανεψιό κ του έκανε διαθήκη την περιουσία.
  122. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  123. Περισσότερο προτιμούσαν παιδιά συγγενών.
  124. Έπαιρνε όλη την περιουσία.