Αγία Παρασκευή Άρτας

Αγία Παρασκευή Άρτας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αγία Παρασκευή, Άρτα
  4. 167
  5. Κλειδιού
  6. Άρτας
  7. Άρτας
  8. Δεν υπάρχει.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Μία.
  12. Στους χωριανούς, δεν ήταν οικογενειακές.
  13. Κανένα.
  14. 1965
  15. Αγροτοαπασχόληση και εκτροφή ζώων σε μικρά κοπάδια.
  16. Σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, βρίζα (σίκαλη), βρώμη, φασόλια, ρεβύθια, κουκιά, βίκος.
  17. Όλα για κατανάλωση.
  18. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες. Νέες που υπάρχουν είναι ο ηλιόσπορος και το τριφύλι.
  19. Ήταν και παραμένουν εθνικά.
  20. Πενήντα στρέμματα και πάνω.
  21. Κανένας.
  22. Είκοσι στρέμματα.
  23. Ναι, κοπαδιαστή.
  24. Τα τελευταία 15 χρόνια.
  25. Όχι
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
  30. Ναι
  31. Ήταν υποχρεωτική μόνο με λόγια. Οποιασδήποτε ηλικίας. Συμμετείχαν και γυναίκες.
  32. Δεν εφαρμόζονταν πρακτικά μέτρα.
  33. Σε επείγουσες γεωργικές εργασίες.
  34. Χτίσιμο σπιτιών, κυρίως.
  35. Δεν υπήρχε διαφορά.
  36. Παπούς και γιαγιά από πατέρα, πατέρας, μάννα, παιδιά και σε πολλές περιπτώσεις αδέρφια ή αδερφές του πατέρα.
  37. Πατέρα - μάννα.
  38. Παππούλη.
  39. Βάβω.
  40. Παππούλη.
  41. Βάβω.
  42. Με το βαπτιστικό όνομα.
  43. Με το βαπτιστικό όνομα.
  44. Όχι
  45. Όχι
  46. Με το βαπτιστικό όνομα.
  47. Μπάρμπα ή θείο.
  48. Θείτσα ή θεία ή κάκω.
  49. Όπως παραπάνω.
  50. Με το όνομά τους.
  51. Με το όνομά τους.
  52. Το μικρότερο αποκαλιόταν "ψημάδι".
  53. Αλλάδερφα.
  54. Διπλάρικα.
  55. Συμπεθέρους.
  56. Πατέρα.
  57. Μάννα.
  58. Αφέντη - κυρά.
  59. Πατέρα.
  60. Μάννα.
  61. Κουνιάδο - Κουνιάδα.
  62. "Γαμπρέ" ή με το όνομά του.
  63. Το ίδιο.
  64. Με το όνομά του.
  65. Με το όνομά της.
  66. Με το όνομά της.
  67. Με το όνομά της.
  68. Στο πρώτο αγόρι ή κορίτσι, έδιναν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από τον πατέρα, ή ονόματα της οικογένειας που χάθηκαν (πέθαναν ή σκοτώθηκαν). Αν δεν ζητούσε το σπίτι, τότε αποφάσιζε ο νουνός.
  69. Οι δουλειές στα χωράφια ήταν του άνδρα. Σε περιόδους αιχμής βοηθούσε και η γυναίκα. Το νερό, τα ξύλα και κάθε μικρό φορτίο ήταν δουλειά της γυναίκας.
  70. Βοηθούσαν στο θέρο, στο σκάλισμα, στο άρμεγμα των ζώων.
  71. Το όργωμα (καμάτι), το σκάψιμο για νέο χωράφι (ξελάκωμα).
  72. Δέκα χρονών και πάνω. Στα αγόρια ανάθεταν δουλειές έξω (μακριά) από το σπίτι. Στα κορίτσια δουλειές του σπιτιού ή κοντινές.
  73. Παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια κι ύστερα τα αγόρια. Λογαριαζόταν όμως και η ηλικία.
  74. Δεκαοχτώ για τις γυναίκες, είκοσι πέντε για τους άνδρες. Επιτρεπτό ναι, συνηθισμένο όχι.
  75. Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια.
  76. Στο πατρικό του γαμπρού συνήθως, μέχρι το νέο ζευγάρι αποκτήσει δικό του με τους κόπους του. Η νύφη δεν είχε ποτέ σπίτι προίκα.
  77. Όχι
  78. Όχι
  79. Χ
  80. Τα γονικά έμεναν με κάποιον απ'τους γιούς. Συνήθως το μικρότερο.
  81. Αν δεν είχε αρσενικά παιδιά.
  82. Όχι
  83. Δεν υπήρχε κανόνας. Όπως έρχονταν τα πράγματα.
  84. Με συμφωνία πριν από το γάμο.
  85. Ο γαμπρός κρατούσε το όνομά του (επώνυμο) όπως και τα παιδιά του.
  86. Όχι
  87. Υπήρχε κώλυμα, όχι όμως αξεπέραστο.
  88. Όχι
  89. Όχι
  90. Ο νονός του γαμπρού και αν κωλυόταν, ο νονός της νύφης ή και άλλος.
  91. Το πρώτο το βάπτιζε ο νουνός του ζευγαριού. Τα υπόλοιπα, άλλοι. - Όχι.
  92. Συνήθως φίλος του άνδρα, γείτονας, ή κοινωνικά ανώτερος.
  93. Απαγορευόταν, όχι όμως απόλυτα.
  94. Όχι
  95. Δεν ήταν συνηθισμένη η αδελφοποίηση στην περιοχή.
  96. Ναι
  97. Συνήθως προφορικά και η συμφωνία έπρεπε να τηρηθεί. Η συμφωνία γινόταν κυρίως μεταξύ των γονιών των μελλονύμφων.
  98. Δεν είναι γνωστό.
  99. Δεν είναι γνωστό.
  100. Χρήματα, σπάνια παίρνονταν σαν προίκα.
  101. Όχι
  102. Ναι. Πέντε το πολύ, στρέμματα.
  103. Ζώα, ως πενήντα μικρά ή ένα-δύο μεγάλα.
  104. Η προίκα δινόταν ανάλογα με την περίπτωση. Δεν υπήρχε έθιμο για μεγαλύτερο ή μικρότερο μερίδιο.
  105. Όχι
  106. Συνέβαινε η προίκα της μάννας να μεταβιβασθεί ως προίκα στις κόρες ή να μοιραστεί στους γιούς ανάλογα με τη θέληση των γονιών.
  107. Ήταν υποχρέωση όλων.
  108. Όχι
  109. Συνέβαινε και το ένα και το άλλο.
  110. Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια.
  111. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  112. Εφόσον έμεναν στο χωριό και δημιουργούσαν οικογένεια, τα μερίδια ήταν ίσα.
  113. Δεν υπήρχε διαφορά.
  114. Συνήθως προφορικά.
  115. Συνέβαινε κι αυτό και το έκανε ο πατέρας μοιράζοντας την περιουσία στα παιδιά.
  116. Δεν είναι γνωστό.
  117. Τα αδέλφια.
  118. Οι κόρες του.
  119. Ναι
  120. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά. Μόνο σ'αυτή την περίπτωση.
  121. Παιδιά αδελφών και συγγενών κυρίως.
  122. Ιδια δικαιώματα με τα κανονικά παιδιά.