Λουτρότοπος

Λουτρότοπος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Λουτρότοπος
  4. 193
  5. Λουτρότοπου
  6. Άρτας
  7. Παλαιότερα το χωριό Λουτρότοπος ονομάζονταν "Μπάνη"
  8. Όχι
  9. Δεν υπάρχουν τέτοιες οικογένειες που να ανήκουν στις παραπάνω ομάδες
  10. Μια μόνο διάλεκτο μιλούσαν, την Ελληνική.
  11. Μια εκκλησία υπήρχε(των Αγίων Ταξιαρχών) που κτίστηκε το 1874.
  12. Ανήκε σ'όλους τους κατοίκους.-Οικογενειακές δεν υπήρχαν.
  13. Ένα (1)
  14. Περίπου το 1884
  15. Γεωργία και κτηνοτροφία.
  16. Σιτάρι-κριθάρι και Καλαμπόκι.
  17. Για αυτοκατανάλωση και για εμπόριο προορίζονταν το σιτάρι και το καλαμπόκι
  18. Σήμερα καλλιεργούνται τα εσπεριδοειδή-Οι παλιές καλλιέργειες έχουν σταματήσει.-Νέες καλλιέργειες δεν υπάρχουν.
  19. Ήταν τσιφλίκι
  20. Πλήρωναν το 30% τους εισοδήματός τους το λεγόμενο "ήμορο"
  21. Όχι
  22. Πάνω από 40 στρέμματα
  23. Τέτοιους μεγάλους κλήρους είχαν το 1/4 τωμ κατοίκων.
  24. 8-10 στρέμματα
  25. Υπήρχε κυρίως πρόβατα και αγελάδια
  26. Από το 1960
  27. Όχι
  28. Όχι, μόνον ερασιτεχνικά
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Πλήρωναν φόρους ενοριακούς και βοδιάτικους. Τους ενοριακούς τους πλήρωναν στον Παπά και τους βοδιάτικους (Δημόσιος φόρος) στην Εφορία.
  32. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
  33. Οι κάτοικοι του χωριού συνήθιζαν να προσφέρουν την εργασία τους, τη λεγόμενη "προσωπική εργασία", για την εκτέλεση διαφόρων κοινωφελών έργων στην κοινότητά τους : χτίσιμο σχολείου, εκκλησίας, δρόμους κ.λ.π.
  34. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες, από 20-40 ετών και πάνω. Γυναίκες ναι, συμμετείχαν.
  35. Όποιος αρνιόταν τον τιμωρούσαν με πρόστιμο(χρηματική ποινή).
  36. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας κυρίως οι συγγενείς οικογένειες. Σε επείγουσες γεωργικές εργασίες : θέρος, σκάλισμα καλαμποκιών, ξεφλούδισμα, αλώνισμα, όργωμα χωραφιών κ.λ.π.
  37. Η αλληλοβοήθεια ίσχυε και στο χτίσιμο των σπιτιών : μεταφορά υλικών κ.λ.π.
  38. Ναι, ήταν αναπτυγμένη και κυρίως στο σκάλισμα του καλαμποκιού, στο ξεφλούδισμα, στη μεταφορά ξύλων και σε δουλειές του σπιτιού πλύσιμο ρούχων, μεαγείρεμα κ.λ.π.
  39. Συνήθως την αποτελούσαν μέχρι 15 μέλη
  40. Μάννα-Πατέρα
  41. Πάππος
  42. Βάβω ή μάννα τρανή
  43. Πάππος
  44. Βάβω ή μάννα τρανή
  45. Άγγόνα ή στο όνομά του
  46. Άγγόνα ή αγγόνια
  47. Στα ονόματά τους, αλλά σε χαϊδευτικό τόνο
  48. Στα ονόματά τους, αλλά σε χαϊδευτικό τόνο
  49. ΌΧΙ
  50. ΌΧΙ
  51. Στα χαϊδευτικά τους ονόματα π.χ. Λάκη, Τάκη κ.λ.π.
  52. Μπάρμπα ή θείο
  53. Κάκω
  54. Μπάρμπα ή θείο-Κάκω
  55. Ανιψούδια ή ανψιόκα
  56. Παιδί-κοπέλα ή τσιούπρα
  57. Τα πρωτότοκα τα έλεγαν Πρωτογέννια και τα υστερότοκα διγόνια ή Βενιαμίν ή απογέννι
  58. Ονομάζονταν προγόνια
  59. Τα δίδυμα ονομάζοντα : "διπλάρικα"
  60. Συμπέθερε-συμπεθέρα
  61. Πατέρα
  62. Μητέρα
  63. Αφέντη ή συγγενή-συγγένισσα
  64. Πατέρα ή γέρο
  65. Μητέρα ή γριά
  66. Κουνιάδος-κουνιάδα
  67. Στο όνομα του ή γαμπρέ
  68. Στο όνομα του ή γαμπρέ
  69. Στο όνομα του ή γαμπρέ
  70. Νύφη ή στο όνομά της
  71. Νύφη ή στο όνομά της
  72. Γυναίκα-ο άνδρας μου
  73. Τα όριζαν οι γονείς του παιδιού και έδιναν στο πρώτο αγόρι ή κορίτσι το όνομα του παππού και της γιαγιάς αντίστοιχα ύστερα από συνεννόηση με το νουνό. Τα άλλα ονόματα των υπόλοιπων παιδιών τα έπαιρναν από τους γονείς της μητέρας ή από αδέλφια. Ο νουνός F *F δώσει όποιο όνομα ήθελε, έπρεπε πρώτα να ρωτήσει τους γονείς του παιδιού και όταν του έδιναν την άδεια, τότε μπορούσε να δώσει το όνομα της αρεσκείας του
  74. Οι άντρες έκαναν τις βαριές δουλειές : όργωμα με βόδια, σκάψιμο, κόψιμο ξύλων κ.λ.π. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των παιδιών σκάλιζαν τα καλαμπόκια, κουβαλούσαν ξύλα, φρόντιζαν τα ζώα, μάζεμα καρπών κ.λ.π.
  75. Οι δουλειές των γυναικών ήταν : Σκάλισμα και ξεφλούδισμα καλαμποκιού, θέρισμα και αλώνισμα του σιταριού και μερικές απ'αυτές όργωναν και το χωράφι, το έσπερναν, το βοτάνιζαν κ.λ.π.
  76. Βοσκούσαν τα ζώα, τα άρμεγαν, καθάριζαν τους στάβλους κ.λπ.
  77. Δεν υπήρχαν Βιοτεχνίες.
  78. Οι οικοδομικές και η καλλιέργεια των χωραφιών
  79. Βοηθούσαν στις δουλειές από ηλικία 12 ετών. Οι δουλειές των αγοριών ήταν : α)Να φυλάνε τα ζώα, β)να σπέρνουν στο αυλάκι. Οι δουλειές των κοριτσιών ήταν : α)Το κέντησμα και ο αργαλειός.
  80. Παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια της οικογένειας.
  81. Για τις γυναίκες από 17 ετών μέχρι 25 Για τους άνδρες από 25 ετών μέχρι 30 Ήταν επιτρεπτό και συνηθισμένο να είναι πολλές φορές η γυναίκα μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  82. Οπωσδήποτε η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό! Αν όχι, διάλεγαν από τα γύρω χωριά αδιάκριτα και τους γαμπρούς και τις νύφες. Τα χωριά ήταν : Παχυκάλαμος, Νεοχώρι, Ανέζα, Κομπότι Κομμένο. Περάνθη-Συκιές
  83. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού εγκαθίστατο.
  84. Συνέβαινε αυτό, όλα τα αγόρια να φέρνουν τις γυναίκες, όταν παντρεύονταν, στο πατρικό τους. Αφού παντρεύονταν όλα τα αγόρια, ο πατέρας αργότερα τους μοίραζε την περιουσία ανάλογα και ζούσαν χωριστά.
  85. Όσο ζούσαν οι γονείς η περιουσία ήταν αδιαίρετη στα αδέλφια
  86. Συνήθως τα αδέλφια χώριζαν όταν πέθαινε ο πατέρας.
  87. Παρέμενε ο μικρότερος γιός ή μικρότερη κόρη
  88. Όταν οι γονείς διαφωνούσαν με τα αγόρια. Σε περίπτωση που μια οικογένεια είχε όλο κορίτσια έπαιρνε σώγαμπρο στο μικρότερο κορίτσι.
  89. Συνήθως πήγαιναν.
  90. Για το μικρότερο
  91. Ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει μέρος της περιουσίας στο γαμπρό του.
  92. Παλαιότερα ο γαμπρός έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού του και τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους π.χ. Κων/νος Γρίβας και πήρε το επώνυμο Κων/νος Ευσταθίου.
  93. Α)Μέχρι δεύτερα εξαδέρφια, που δεν μπορούσαν να παντρευτούν β)Δεν υπήρξε περίτπωση γάμου πρώτων εξαδέλφων
  94. Υπήρχε κώλυμα
  95. Μπορούσαν να παντρευτούν, όταν δεν υπήρχε συγγένεια μεταξύ τους.
  96. Δεν υπήρξαν παλαιότερα τέτοιες περιπτώσεις
  97. Ο νονός του γαμπρού.
  98. Όλα τα παιδιά της οικογένειας τα βάφτιζε ο ίδιος ο νονός.
  99. Στις περιπτώσεις που ο νονός ήταν από σόι ή συνήθως πλούσιος
  100. Απαγορεύονταν ο γάμος μεταξύ δύο οικογενειών που συνδέονταν με κουμπαριά.
  101. Δεν μπορούσαν ποτέ να παντρευτούν
  102. Όταν δεν είχαν συγγενείς άλλους και ήθελαν να αποκτήσουν συγγενείς για συμπαράσταση, για αλληλοβοήθεια κ.λπ.
  103. Οι αμοιβαίες υποχρεώσεις τους ήταν σαν τις υποχρεώσεις που έχουν τα αδέλφια μεταξύ τους
  104. Αδελφοποιτοί μπορούσαν να γίνουν όχι μόνον άντρες αλλά γυναίκα με γυναίκα ή και γυναίκα με άνδρα
  105. Ναι, υπήρχε
  106. Η προικοδοσία γινόταν προικοσύμφωνα. Το προικοσύμφωνο λέγονταν και "ξεστίχι"
  107. Όχι
  108. Όποιος γνώριζε να συντάξει το προικοσύμφωνο. Τα υπέγραφαν οι γονείς της κοπέλας και δύο μάρτυρες
  109. Ανάλογα με την περιουσία, δηλαδή κτήματα ζώα ή και χρήματα
  110. Όχι
  111. Στο χωριό ή σε γειτονική πόλη
  112. Ναι
  113. Ζώα ή ζώα
  114. Δεν έπαιρναν την ίδια προίκα, όχι κατ'έθιμο, αλλά ανάλογα με τη ζήτηση του κάθε γαμπρού
  115. Όχι
  116. Δεν μεταβιβαζόταν η προίκα της μητέρας ως προίκα στις κόρες ούτε στους γιούς της.
  117. Δεν είχαν υποχρέωση, αλλά από συνείδηση μπορούσαν να συνεισφέρουν κάτι και οι αδελφοί. Συνήθως υποχρεώνονταν να συνεισφέρουν όταν πέθαιναν οι γονείς τους
  118. Είχε δικαίωμα
  119. Επιστρέφονταν στην οικογένειά της
  120. Όχι
  121. Όχι
  122. Ανάλογα με τις περιστάσεις και με κλήρο.
  123. Όλα τα αγόρια της οικογένειας κληρονομούσαν από ίσα μερίδια.
  124. Ανάλογα με τις περιστάσεις
  125. Γινόταν με προφορική εντολή των γονέων.
  126. Γινόταν μελαχνό και μεταξύ των αγοριών
  127. Στη γυναίκα αναλογούσε το 1/4 της περιουσίας
  128. Οι πλησιέστεροι συγγενείς
  129. Το κληρονομούσαν οι κόρες του
  130. Μπορούσε να κληρονομήσει εκτός από τον αδελφό του πατέρα του, και τον αδελφό της μητέρας του.
  131. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  132. Συνήθως αδελφών
  133. Όπως και το πραγματικό παιδί.