Ροδαυγή

Ροδαυγή

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ροδαυγή
  4. 207
  5. Ροδαυγής
  6. Άρτας
  7. Άρτας
  8. Πιστιανά Ν.Ε. (Νέας Ελλάδας) Η ονομασία Ν.Ε. έγινε από το 1912.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Όχι
  13. Υπήρχαν τρείς. Είχαν χτιστεί προ το 1700
  14. Όχι
  15. Δύο
  16. Γύρω στα 1900
  17. Γεωργία - κτηνοτροφία - μελισσοκομία
  18. Σιτάρι - καλαμπόκι
  19. Τα παραπάνω προϊόντα σιταρί καλαμπόκι, προορίζονταν μονάχα για αυτοκατανάλωση.
  20. Εξακολουθούν ακόμη οι παλιές καλλιέργειες.
  21. Ήταν τσιφλίκι.
  22. Έδιναν το δέκατο και το γιόμορο.
  23. Όχι
  24. Σήμερα το μέγεθος είναι από 5 -8 στρέμματα.
  25. Ναι
  26. Από το 1960 και μετά
  27. Υπήρχαν 4 τσελιγκάτα. Σήμερα δεν υπάρχει κανένα.
  28. Πλήρωναν το δέκατο και το γιόμορο, στους τσιφλικούχους.
  29. Ναι
  30. Ήταν προαιρετική για τους άνδρες και τις γυναίκες από 20 χρονών και πάνω.
  31. Όχι
  32. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένη κυρίως για το χτίσιμο σπιτιών.
  33. Ήταν το ίδιο για τους άνδρες και τις γυναίκες.
  34. Πατέρα - μάνα
  35. Πάπος
  36. Βάβω
  37. Πάπος
  38. Βάβω
  39. Εγγονάκια
  40. Εγγονάκια
  41. Στο όνομά τους
  42. Στο όνομά της
  43. Στα ονόματά τους
  44. Μπάρμπα
  45. Θειάκω - Θείτσα.
  46. Μπάρμπα - θειάκω
  47. Ανιψίδια
  48. Παιδί μου - κοπέλα μου.
  49. Αλλάδελφα
  50. Διπλάρικα
  51. Συμπεθέρους
  52. Πατέρα
  53. Μάν
  54. Πεθερέ
  55. Πεθερά
  56. Κουνιάδο - κουνιάδα
  57. Γαμπρέ
  58. Παιδί μου
  59. Γαμπρός μου
  60. Νύφη
  61. Νύφη
  62. Γυναίκα μου - Άντρα μου
  63. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα . Το ίδιο γινόταν και για το πρώτο κορίτσι. Από το τρίτο παιδί και πάνω αφήνονταν στην διάθεση του νουνού.
  64. Οι γυναίκες σαν κύρια απασχόληση είχαν τις δουλειές του σπιτιού, να κουβαλούν νερό και ξύλα και όταν είχαν χρόνο βοηθούσαν τους άνδρες τους στα χωράφια και τα ζώα.
  65. Σκάλισμα, θέρισμα, αλώνισμα.
  66. Άρμεγμα, κούρεμα και καθαριότητα στους στάβλους.
  67. Καλλιέργεια χωραφιών (σκάψιμο, όργωμα) και κόψιμο και σχίσιμο ξύλων για τα σπίτια.
  68. Βοηθούσαν από 7-8 χρονών να φυλάνε και το καλοκαίρι στο πότισμα των χωραφιών.
  69. Εάν ήταν πρώτο αγόρι και μετά κορίτσι περίμενε το αγόρι να παντρευτεί πρώτα η αδελφή του. Το ίδιο ίσχυε και για τα άλλα παιδιά.
  70. Για τα κορίτσια ως κανονική ηλικία θεωρούσαν γύρω στα 20 και για τα αγόρια γύρω στα 25. Ήταν συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μικρότερη από τον άνδρα.
  71. Η συνήθεια ήταν να είναι και οι δύο από το ίδιο χωριό.
  72. Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό σπίτι μέχρι να χτίσουν καινούριο. Σπάνια το σπίτι αυτό αποτελούσε προίκα της νύφης.
  73. Τα αγόρια έφερναν τις γυναίκες στο πατρικό σπίτι, αλλά για λίγο χρονικό διάστημα μέχρι να χτίσουν και να τακτοποιήσουν το καινούριο σπίτι. Πολύ σπάνια ζούσαν όλοι μαζί.
  74. Αυτό εξαρτιόνταν από τους γονείς.
  75. Συνήθως χώριζαν όταν παντρεύονταν.
  76. Παρέμενε στο πατρικό μαζί με τους γονείς ο μικρότερος γιός εφόσον υπήρχε, διαφορετικά η μικρότερη κόρη.
  77. Όταν δεν είχε αγόρι.
  78. Όχι
  79. Έπαιρναν σώγαμπρο για το μικρότερο.
  80. Η πατρική περιουσία μοιραζόταν κατόπιν συμφωνίας σώγαμπρου και πεθερού.
  81. Σε σπάνιες περιπτώσεις ο γαμπρός έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού
  82. Δύο άτομα δεν μπορούσαν να παντρευτούν μέχρι τέταρτου βαθμού συγγένειας. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  83. Ναι
  84. Όχι
  85. Όχι
  86. Ο νονός του γαμπρού
  87. Αυτός που στεφάνωσε και πολλές φορές βάφτιζε το δεύτερο
  88. Προτιμούσαν να είναι αγαπητός και φιλικός.
  89. Απαγορευόταν ο γάμος.
  90. Όχι
  91. Για να αλληλοβηθούνται.
  92. Ο ένας βοηθούσε τον άλλο σε οποιαδήποτε περίπτωση.
  93. Μπορούσαν να γίνουν και γυναίκες με άνδρα πάντοτε.
  94. Υπήρχε
  95. Η προικοδοσία γινόταν και προφορικά με προικοσύμφωνα.
  96. Όχι
  97. Μεταξύ τους οι συμπεθέροι.
  98. Όχι
  99. Όχι
  100. Όχι
  101. Ναι
  102. Ναι
  103. Όλα τα κορίτσια δεν έπαιρναν την ίδια προίκα.
  104. Όχι
  105. Η προίκα της μητέρας ανάλογα με τις περιπτώσεις μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της ή μοιραζόταν στους γιούς της
  106. Είχαν και τα αδέλφια την υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών.
  107. Όχι
  108. Παρέμενε στον άνδρα της.
  109. Όχι
  110. Ανάλογα με τις περιστάσεις
  111. Εκείνος που έμενε με τους γονείς κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο, γιατί κληρονομούσε και το μερίδιο των γονέων του.
  112. Πότε ήταν μεγαλύτερο και πότε μικρότερο.
  113. Η μεταβίβαση γινόταν συνήθως προφορικά.
  114. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό, όταν ο πατέρας μοίραζε την περιουσία στα παιδιά του.
  115. Αναλογούσε ολόκληρη η περιουσία.
  116. Κανένας.
  117. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  118. Ναι, μπορούσε να κληρονομήσει τον αδερφό του πατέρα του.
  119. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  120. Προτιμούσαν παιδιά αδελφών και στενών συγγενών.
  121. Να κληρονομήσει ολόκληρη την περιουσία μετά από από τον θάνατο των γονιών του.