Λιμενάρια

Λιμενάρια

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Λιμενάρια
  4. 222
  5. Αγκιστρίου
  6. Αίγινας
  7. Αττικής
  8. Μύλος
  9. Αρβανίτες από διαφορετικές περιοχές της Πελοποννήσου.
  10. Αρβανίτικη.
  11. Δύο εκκλησίες. Άγιοι Πάντες και Άγιοι Θεόδωροι, Άγιος Γεώργιος. Κτίστηκαν επί Τουρκοκρατίας.
  12. Οι Άγιοι Θεόδωροι, άνηκε σε άγνωστου ονόματος οικογένεια.
  13. Ένα νεκροταφείο.
  14. Λειτούργησε πριν το 1900.
  15. Η γεωργία, η ρητινοσυλλογή και η αλιεία.
  16. Στάρι, κριθάρι, σανό, βίκο, ρεβίθια, κουκιά,λάδι.
  17. Όλα τα προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση, γιατί παρήγοντο σε μικρές ποσότητες.
  18. Καλλιεργούνται τα ίδια προϊόντα αλλά σε λιγότερη έκταση.
  19. Υπήρχε οικόσιτη.
  20. Όταν πρωτοκατοικήθηκε το χωριό.
  21. Δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν.
  22. Ασχολούντο παράλληλα με τις άλλες ασχολίες.
  23. Δεν υπήρχαν
  24. Υπήρχε ένας ιερέας παπα-Οικονόμου ονόματι. Αυτός είσπρατε τους φόρους, έκανε χρέη αστυνομικού, δικαστή κλπ. Λεγόταν "φορατζής". Ήταν ο ανώτατος άρχοντας του χωριού.
  25. Πλήρωναν για τα κτήματα, τα δέντρα και τα γύδια στον άρχοντα παπα-Οικονόμου.
  26. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
  27. Ναι, συνηθιζόταν.
  28. Για άνδρες και γυναίκες ηλικίας 20 - 110 χρονών.
  29. Όποιος δε συμμετείχε, πλήρωνε στην Κοινότητα ποσό ίσο περίπου με το ημερομίσθιο της εποχής.
  30. Ίσχυε κύριως ανάμεσα σε συγγενικές οικογένειες. Ίσχυε στο θέρος και αλώνισμα.
  31. Το κτίσιμο σπιτιών.
  32. Ναι, μεταξύ γυναικών για γεωργικές δουλειές.
  33. 6- 10 μέλη. Οι γονείς του άνδρα, τα αδέλφια του άνδρα η γυναίκα του και τα παιδιά του.
  34. Μπαμπά ή πατέρα και μαμά (τάτε και μέμε ) αρβανίτικη διάλεκτο.
  35. Παππού (πλάκου)
  36. Γιαγιά (πλάκ)
  37. Παππού
  38. Γιαγιά
  39. Με το όνομά τους
  40. Με το όνομά τους
  41. Με το όνομα
  42. Με το όνομα
  43. Με το όνομα
  44. Θείο ή μπάρμπα
  45. Θεία ή θείτσα ή μπάρμπισα
  46. Μπάρμπα και μπάρμπια
  47. Με το όνομα
  48. Ντιάλε (αγόρι) Βαϊζα (κορίτσι)
  49. Παραδέρφια
  50. Μπινιάρια (Αρβανίτικη)
  51. Συμπεθέρους
  52. Πατέρα (τάτε)
  53. Καλέ, μητέρα (μάμε)
  54. Με το όνομα
  55. Παππού
  56. Μάμε
  57. Με το όνομα
  58. Με το όνομα
  59. Με το όνομα
  60. Με το όνομα
  61. Νούσε (νύφη)
  62. Νούσε (νύφη)
  63. Με το όνομα ή ζώνια (κυρά)
  64. Έδιναν του παππού από πατέρα στο κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα. Στα υπόλοιπα έδιναν ονόματα από τους γονείς της μητέρας. Ο νονός έδεινε το όνομα που πρότειναν οι γονείς.
  65. Κουβαλούσαν ξύλα, νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα. Ενώ έλειπε ο άνδρας έκαναν κι όλες τις γεωργικές δουλειές.
  66. Έκαναν όλες τις αγροτικές δουλειές.
  67. Οι γυναίκες φρόντιζνα για το τάϊσμα και το πότισμα των ζώων, καθώς και το άρμεγμα.
  68. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες. Κάθε μια ύφαινε μόνη της τα προικία της και του σπιτιού.
  69. Η ρητινοσυλλογή, το όργωμα, το σκάψιμο αμπελιών, το κόψιμο ξύλων, η αλιεία.
  70. Από τη σχολική ηλικία. Τα αγόρια ανδρικές δουλειές και τα κορίτσια δουλειές του σπιτιού, βοσκή ζώων και γενικά βοηθούσαν την μητέρα τους.
  71. Παντρευόταν πρώτα όλα τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
  72. Για τις γυναίκες από 17 - 20 και για τους άνδρες από 25 - 40. Πολύ σπάνια η γυναίκα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  73. Συνήθως από το ίδιο χωριό. Αν δεν εύρισκαν στον χωριό, διάλεγαν από το Μεγαλοχώι, τη Σκάλα ή τα Μέθανα.
  74. Στο πατρικό του γαμπρού.
  75. Συνέβαινε. Ζούσαν όλοι μαζί όσο ζούσαν οι γονείς. Μετά τον θάνατο των γονέων ζούσε ο καθένας με την οικογένειά του.
  76. Την κρατούσαν αδιαίρετη.
  77. Όταν πέθαινε ο ο πατέρας ή όταν υπήρχε ασυμφωνία μεταξύ συνηφάδων.
  78. Παρέμενε ο μικρότερος γιός και όχι όποιο παιδί διάλεγαν οι γονείς.
  79. Όταν δεν είχε γιό.
  80. Όχι δεν πήγαιναν.
  81. Για το μικρότερο.
  82. Έγραφε το σπίτι μισό στην κόρη και μισό στο γαμπρό και την υπόλοιπη περιουσία, αν υπήρχε, την έγραφε στην κόρη.
  83. Ο σώγαμπρος κρατούσε το επώνυμό του το οποίο έδινε στη γυναίκα του και στα παιδιά του. Π.χ. Πεθερός: Τζάνος Παναγιώτης, σώγραμπος: Αντωνίου Ιωάννης, σύζυγος: Νεκταρία Αντωνίου, παιδία: Ανδρέας και Σοφία Αντωνίου.
  84. Όταν υπήρχε συγγένεια α' βαθμού
  85. Υπήρχε. Όταν ο παπάς γνώριζε τη συγγένεια δεν έδινε άδεια γάμου. Αντιρρήσεις των δύο οικογενιών κυρίως όταν ζούσαν οι γέροι γονείς που ήταν αδέλφια.
  86. Μπορούσαν, αν δεν είχαν συγγένεια και αν το γένος της μητέρας ήταν διαφορετικό.
  87. Δεν υπήρξαν.
  88. Ο νονός του γαμπρού.
  89. Το πρώτο παιδί βάφτιζε ο νονός του γαμπρού. Για τα υπόλοιπα διάλεγαν νονός της αρεσκείας τους.
  90. Προτιμούσαν συγγενή, φίλο ή γνωστό.
  91. Δεν επιτρεπόταν.
  92. Δεν μπορούσαν
  93. Δεν υπήρχαν αδελφοποιτοί.
  94. Υπήρχε και υπάρχει ακόμα.
  95. Γινόταν με προικωσύμφωνο ή προφορικά.
  96. Οι δύο συμπεθέροι.
  97. Έπαιρνε χρήματα, εφόσον υπήρχε οικονομική ευχέρεια.
  98. Ναι
  99. Στο χωριό
  100. Ναι
  101. Ναι
  102. Συνήθως έπαιρναν την ίδια προίκα. Εκτός αν η νύφη είχε κάποια σωματική αναπτηρία, οπότε έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο.
  103. Όχι
  104. Μεταβιβαζόταν σε όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια εξ ίσου.
  105. Βοηθούσαν τα μεγάλα αδέλφια ανεξάρτητα αν ζούσε ή όχι ο πατέρας.
  106. Όχι
  107. Επιστρέφονταν στην οικογένειά της, εκτός από ένα μερίδιο που παρέμενε στον άνδρα της.
  108. Όχι
  109. Ύστερα από τον θάνατο του πατέρα αν η περιουσία ήταν του πατέρα και μετά το θάνατο της μητέρας αν είχε δικιά της περιουσία.
  110. Έπαιρναν την ίδια περιουσία εκτός από το παιδί που θα ζούσε μαζί με τους γονείς του.
  111. Ήταν μικρότερο.
  112. Γινόταν προφορικά και μετά θάνατο γινόταν με διαθήκη.
  113. Όταν δεν υπήρχε διαθήκη, τότε τα παιδιά μοίραζαν την περιουσία με λαχνούς.
  114. Η γυναίκα έπαιρνε μερίδιο ίσο με το μερίδιο των παιδιών.
  115. Οι στενείς συγγενείς του συζύγου.
  116. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  117. Όταν δεν υπήρχαν άλλα ανίψια. Διαφορετικά την μοίραζαν εξ ίσου.
  118. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  119. Ορφανά
  120. Όλη την περιουσία του πατέρα και της μητέρας.