Λυκούρια

Λυκούρια

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Λυκούρια
  4. 241
  5. Λυκουρίας
  6. Καλαβρύτων
  7. Αχαΐας
  8. Λουκούρια (Παυσανία Αρκαδικά σελ. 76 παρ. 19,4) παλιό χωριό.
  9. Οι κάτοικοι ντόπιοι αρχικά ενώθηκαν με άλλους προερχόμενοι από την Β. Ήπειρο (Αρβανίτες).
  10. Επήλθε εκατέρωθεν αφομοίωση του πληθυσμού. Δισύλλαβα σε ας επώνυμα, λέγεται, ότι είναι Ηπειρώτικα π.χ. Τσούτσας, Σπήλιας κτλ.
  11. Μετά την εγκατάλειψη του παλιού χωριού στους συνοικισμούς: Μαυράδας (Αγίας Μαύρας) Χόβα Κυράς Αμπέλι - Κάτω Νίστας - Παιλιοπίτας - Ντουσκιάς. Στο νέο χωριό (Λυκουριά πάλι )εγκαταστάθηκαν στα τέλη του 1710 μ.χ.
  12. Ελληνικά και Αρβανίτικα. Μέχρι το 1920 πολλοί γέροντες γνώριζαν τα Αρβανίτικα. Δεν τα έμαθαν στους νεώτερους, ίσως επειδή με τη διάλεκτο να έλεγαν τα μυστικά τους.
  13. 4. Παλαιότερη ο Άγιος - Νικόλαος. Κτίστηκε σχεδόν μάζι με τη δημιουργία του νέου χωριού. Μητρόπολη σήμερα είναι ο Άγιος Γεώργιος.
  14. Σε όλο το χωριό.
  15. 1. Μεταφέρθηκε σε καινούριο.
  16. 1840
  17. Κτηνοτροφία και γεωργία.
  18. Σιτάρι - κριθάρι - αραβόσιτος.
  19. Όλα για αυτοκατανάλωση και τίποτα για εμπόριο.
  20. Εξακολουθούν οι ίδιες καλλιέργειες. Η καλλιέργεια τριφυλλιού είναι καινούρια (γύρω στα 1960).
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Ναι
  24. Το 1960 περίπου με την καλλιέργεια τριφυλλιού (χόρτου).
  25. Όχι
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Από το 1875 η Λυκουριά μαζί με τα άλλα χωριά Παγκράτι κρινόφυτα Φίλιας, Λευκάσιο και Σκοτάνη αποτελούσαν Δήμο. Από το 1912 του Ν. Ν2/1912 έγιναν ιδιαίτερες κοινότητες.
  29. Το βοδιάτικο (25 δρχ. όσο δηλ. και το βόδι. Το πλήρωναν στον εισπράκτορα - μόνιμα αντιπαθητικό πρόσωπο για τους κατοίκους.
  30. Δεν υπήρχαν τάξεις.
  31. Ναι προσωπική εργασία.
  32. Ναι σε όσους είχαν απολυθεί από το στρατό. Οι γυναίκες μόνο σε αναπλήρωση ανδρών που απουσίαζαν.
  33. Το κοινοτικό Συμβούλιο με πράξη του έδινε την είσπραξη των ημερομισθίων στο Δ. Ταμείο.
  34. Ναι, ιδιαίτερα στο φύτεμα αμπελιού (το έλεγαν αυτό "ξέλαξη")
  35. Ναι, περισσότερο όμως από συγγενείς ή γειτόνους.
  36. Ναι, συνήθως στην ετοιμασία του αργαλειού.
  37. Παππούς - γιαγιά, ανύπανδρη αδελφή, συνήθως του άνδρα.
  38. Πατέρα - μάνα
  39. Παππού ή παππούλη
  40. Γιαγιά ή μανούλα
  41. Το ίδιο με του πατέρα.
  42. Το ίδιο με του πατέρα.
  43. Με το ονόμά τους
  44. Το ίδιο
  45. Με το όνομά τους
  46. Το ίδιο
  47. Όχι
  48. Όχι
  49. Με το όνομά τους
  50. Θειέ η μπάρμπα
  51. Θεία ή θειά
  52. Το ίδιο
  53. Με το όνομά της
  54. Με το όνομά της
  55. Επαιρναν το όνομα του παππού.
  56. Προγόνια
  57. Δίδυμα
  58. Συμπεθέρους
  59. Πατέρα
  60. Μητέρα
  61. Με το όνομά του ή αφέντη - με το όνομά του
  62. Πατέρα
  63. Μητέρα
  64. Με το όνομά τους
  65. Με το όνομά του
  66. Το ίδιο
  67. Με το όνομά του
  68. Με το όνομά της
  69. Το ίδιο
  70. Με το όνομά του
  71. Του παππού ή της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα άλλα από τον πατέρα ή μητέρα της γυναίκας. Ονόματα πεθαμένων αδερφών. Ο νονός πάντα είχε το δικάιωμα να δώσει διαφορετικό όνομα - σπάνια συνέβαινε.
  72. Έπαιρναν μέρος σε όλες τις δουλειές. Αποκλειστικά στο ζύμωμα πλύσιμο, μαγείρεμα.
  73. Όλες
  74. Όλες
  75. Τις δουλειές που χρειάζεται κάποια συναλλαγή - αγορά, πώληση κτλ.
  76. Από τη στιγμή που τελείωναν το Δημοτικό Σχολείο ή και νωρίτερα. Τα αγόρια περισσότερο για δουλειές στα ζώα και τα κορίτσια στις δουλειές του σπιτιού.
  77. Συνηθίζετο να παντρεύονταν τα κορίτσια πρώτα, χωρίς να είναι πάντα ο κανόνας.
  78. Από την ηλικία των 20 για τις γυναίκες και για τους άνδρες όταν τελείωναν τη θητεία στο στρατό. Συνηθισμένο όχι, επιτρεπτό ναι.
  79. Ναι τα γύρω χωριά ή και άλλο μέρος αρκεί να υπήρχε ο ενδιάμεσος άνθρωπος για το συνηκέσιο (συμπεθεροκόπος).
  80. Το πατρικό σπίτι
  81. Συνέβαινε και αυτό.
  82. Όταν ζούσαν μαζί
  83. Όταν μεγάλωναν τα παδιά και επρόκειτο μάλιστα να παντρευτούν.
  84. Συνήθως ο μεγαλύτερος γιός.
  85. Όταν δεν είχε αγόρι ή τα αγόρια είχαν φύγει.
  86. Ναι
  87. Συνήθως για αυτό που θα παντρευόταν τελευταίο.
  88. Ο σώγαμπρος έπαιρνε το μεγαλύτερο μέρος να συντηρήσει τα πεθερικά του.
  89. Διατηρούσε ο σώγαμπρος το επώνυμό του, αλλά πολλές φορές του φώναζαν (κοροϊδευτικά) με το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το όνομα του πεθερού - πεθερός αλλά διατηρούσαν το επώνυμο του πατέρα.
  90. Μέχρι τρίτα εξαδέλφια.
  91. Ναι. Ειδικές εξαιρέσεις.
  92. Όχι, μπορούσαν.
  93. Κάτι πολύ σπάνιο. Για λόγους ηθικής.
  94. Ο νονός του γαμπρού.
  95. Το πρώτο ο νονός που τους στεφάνωνε, τα άλλα άλλοι.
  96. Υπήρχε κάποια προτίμηση στους κοινωνικά ανώτερους.
  97. Τα παιδιά που είχαν βαπτιστεί από τον ίδιο νονό.
  98. Όχι
  99. Δεν υπήρχε αυτή η συνήθεια.
  100. Ναι
  101. Και προφορικά και με προικοσύμφωνο (συμβόλαιο)
  102. Όχι
  103. Οι συμβολαιογράφοι.
  104. Πάντα σε σχέση με την οικονομική δυνατότητα.
  105. Αν υπήρχε
  106. Όπου υπήρχε
  107. Ναι
  108. Ζώα
  109. Όχι, όλες τα ίδια.
  110. Όχι
  111. Όχι
  112. Ναι και στις δύο περιπτώσεις.
  113. Ναι αλλά σπάνια συνέβαινε.
  114. Έμενε στον άνδρα της.
  115. Όχι. Μόνο το ζώο ή ζώα που θα έτρωγαν στο τραπέζι που έκανε η νύφη στο σπίτι της, την παραμονή του γάμου.
  116. Όχι
  117. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  118. Τα ίδια
  119. Ανάλογα με τις περιστάσεις. Συνήθως μικρότερο των αγοριών.
  120. Και με τα δύο.
  121. Και μεταξύ αδελφών.
  122. Το 1/4 ή 1/5.
  123. Μόνο η γυναίκα.
  124. Οι κόρες
  125. Αν δεν είχε άλλους συγγενείς. Συνήθως άφηναν την περιουσία πριν τον θάνατό τους.
  126. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  127. Παιδιά αδελφών.
  128. Κληρονομούσε εξ ολοκλήρου την περιουσία.