- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Μαμουσιά
- 242
- Μαμουσιάς
- Αιγιαλείας
- Αχαΐας
- Δεν υπήρχε άλλο όνομα
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Την ίδια διάλεκτο που μιλούν και σήμερα.
- Η πρώτη εκκλησία είχε κτισθεί πριν 200 περίπου χρόνια. Υπήρχαν 5-6 εκκλησίες παλιά στο χωριό.
- Οι εκκλησίες δεν ήσαν οικογενειακές, ανήκαν στο χωριό.
- Ένα
- Γύρω (περίπου) πριν 120 χρόνια.
- Οι κάτοικοι γύρω στα 1940 ασχολούντο με την γεωργία και την κτηνοτροφία.
- Καλλιεργούντο βρώμη, σιτάρι, αμπέλια, ελιές, σταφίδες.
- Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν το λάδι, το σιτάρι, το κρασί. Για το εμπόριο προορίζονταν μόνο η σταφίδα.
- Καλλιεργούνται σιτάρι, βρώμη, ελιές, σταφίδες, αμπέλια. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες με αυξημένη παραγωγή λαδιού και σταφίδας.
- Το χωριό παλιότερα είχε λιγότερους κατοίκους απ όσους έχει σήμερα.
- Δεν ήταν τσιφλίκι ή βακούκι το χωριό.
- Όχι
- Από 40 στρέμματα περίπου.
- Περίπου 10 άτομα
- 28 -30 στρέμματα περίπου.
- Υπήρχε πριν από το 1940 πολύ μεγαλύτερη κτηνοτροφία από ότι σήμερα.
- Από το 1960 και μετά άρχισε οικόσιτη κτηνοτροφία
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Πλήρωναν ελάχιστους φόρους στο κράτος.
- Σε δύο τάξεις: Οι "νυκοκυραίοι" και οι φτωχοί. Οι "νοικοκυραίοι" είχαν περισσότερα αγαθά από τους φτωχούς.
- Ναι. Υπήρχε η "προσωπική εργασία" για την κατασκευή δρόμων, εκκλησιών και άλλων κοινφελών έργων.
- Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους υγιείς άνδρες από 18 ετών και άνω. Γυναίκες δεν πήγαιναν σε τέτοιες κατασκευές.
- Όποιος αρνιόταν να συμμετάσχει τιμωρείτο με πρόστιο (ένα χρηματικό ποσό που έπρεπε να πληρώσει).
- Ναι. Τότε οι άνθρωποι αλληλοβηθούντο περισσότερο από ότι σήμερα. Η αλληλοβοήθεια εγίνετο ανάλογα των περιστάσεων.
- Ναι για το χτίσιμο σπιτιών, καλύβων, για το κόψιμο ξύλων κλπ.
- Και μεταξύ των γυναικών υπήρχε αλληλοβοήθεια κυρίως στο ράψιμο, στο κέντημα, στον αργαλειό (όταν επρόκειτο να παντρέψει μια την κόρη της).
- Ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα. Η γυναίκα του άνδρα. Ο αδελφός του άνδρα. Η αδελφή του άνδρα. Συνήθως τα αδέλφια του άνδρα που έμεναν στο ίδιο σπίτι ήσαν πολλά 5 - 7.
- Πατέρα, μάνα ή μητέρα.
- Παππού
- Γιαγιά, κυρούλα
- Παππού
- Γιαγιά και κυρούλα
- Εγγονάκια ή με τα ονόματά τους.
- Εγγονάκια ή με τα ονόματά τους.
- Με το όνομά του
- Με το όνομά τους
- Όχι
- Όχι
- Με το όνομά τους
- Θείο
- Θεία
- Θείο - θεία
- Με τα ονόματά τους ή ανηψιέ.
- Με το όνομά τους ή παιδί μου ή κόρη μου ή γυιέ μου.
- Στα πρωτότοκα παιδιά έδιναν το όνομα του παππού, ή της γιαγιάς. Για το υστερότοκο δεν υπήρχε ειδικό όνομα.
- (Δεν μπορώ να απαντήσω).
- Διπλάρια
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδια ή με το όνομά της
- Γαμπρέ μου ή με το όνομά του
- Γαμπρέ μου ή με το όνομά του
- Γαμπρό ή με το όνομά του
- "Νύφη"
- "Νύφη"
- "Γυναίκα", "Άνδρα" ή με τα ονόματά τους.
- Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα και στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Στα άλλα παιδιά ο νουνός εν συννενοήσει με τους γονείς ότι όνομα ήθελε.
- Οι άνδρες έκαναν μόνο τις δουλειές έξω από το σπίτι (αγροτικές, κτηνοτροφικές). Οι γυναίκες έκαναν όλες τις δουλειές του σπιτιού, ανέτρεφαν τα παιδιά. Εκτός όμως από αυτά, βοηθούσαν τους άνδρες τους στα κτήματα, κουβαλούσαν νερό, φρόντιζαν τα ζώα (οικόσιτα).
- Οι γυναίκες έσκαβαν στα κτήματα, εμάζευαν κλήματα από τα αμπέλια, εμάζευαν ελιές, χόρτα από τα κτήματα για τα ζώα.
- Οι γυναίκες ακολουθούσαν πολλές φορές τους άντρες στα κοπαδια των ζώων που πήγαιναν για βοσκή, άρμεγαν τα ζώα, φρόντιζαν ιγα την καθαριότητα των ποιμινιοστασίων.
- Το χωριό μας βρίσκεται μακριά από θάλασσα, έτσι δεν ασχολούντο με την αλιεία.
- Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες.
- Οι άνδρες σήκωναν τα βάρη. Φόρτωναν τα ζώα, καλλιεργούσαν τα κτήματα κλπ.
- Από 12 - 13 χρονών τα παδιά άρχιζαν να βοηθούν στις δουλειές. Τα αγόρια έκαναν τις δουλειές έξω από το σπίτι. Τα κορίτσια βοηθούσαν στις δουλειές του σπιτιού.
- Συνήθως τότε τα αγόρια είχαν την υποχρέωση να παντρέψουν πρώτα τις αδελφές τους - τα αδύνατα μέρη, όπως έλεγαν - και μετά να παντρευτούν αυτοί.
- Οι γυναίκες παντρεύονταν γύρω στα 27, οι άντρες από 32 και πάνω. Η γυναίκα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
- Όχι. Μπορούσαν να είναι από διαφορετικά χωριά. Συνήθως γειτονικά.
- Μπορούσε να μείνει στο σπίτι το πατρικό του γαμπρού ή της νύφης. Όπου υπήρχε καλύτερη εξυπηρέτηση.
- Σπάνια συνέβαινε να φέρουν όλοι τις γυναίκες τους σε ένα σπίτι. Τότε όλοι έτρωγαν στο ίδιο τραπέζι, οι γυναίκες βοηθούσαν η μια την άλλη.
- Ναι. Αν ήσαν αγαπημένοι εν όσω ήσαν κάτω από την ίδια στέγη η περιουσία έμενε αδιαίρετη.
- Όταν γίνονταν πολλοί, γεννιόντουσαν παιδιά αναγκαστικά τα αδέλφια χώριζαν γιατί επικρατούσε αναστάτωση μέσα στο ίδιο σπίτι.
- Συνήθως στο πατρικό σπίτι, μαζί με τους γονείς έμενε όποιο παιδί ήταν το καλύτερο. Όποιο αγαπούσε και σέβοντνα περισσότερο τους γονείς του.
- Μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο όταν είχε κορίτσια.
- Πήγαιναν όταν έβρισκαν ακόμη περισσότερη περιουσία.
- Όποιο από τα κορίτσια ήθελε έμενε στο σπίτι και έπαιρναν σώγαμπρο (προείχε η γνώμη του πατέρα).
- Ναι, για να πάει κάποιος σώγαμπρος έπρεπε να γράψουν στο όνομά του ορισμένο μέρος της περιουσίας του πεθερού του.
- Ο γαμπρός κρατούσε το δικό του επώνυμο και τα παιδιά του έπαιρναν το δικό του επώνυμο.
- Δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους πρώτα εξαδέλφια ούτε δεύτερα.
- Ο νόμος δεν επέτρεπε να παντρευτούν δεύτερα ξαδέλφια.
- Μπορούσαν να παντρευτούν ανεξάρτητα από το κοινό επώνυμο.
- Σπάνια. Για λόγους κακής συνενόησης.
- Συνήθως το ζευγάρι το στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί συνήθως το βάφτιζε εκείνος που είχε στεφανώσει το ζευγάρι. Τα άλλα παιδιά δεν είχαν τον ίδιο νονό.
- Ναι. Προτιμούσαν για κουμπάρο τους κάποιον ανώτερο.
- Επιτρεπόταν
- Ναι μπορούσαν.
- Όταν τους ένωναν κοινά προβλήματα.
- Να βοηθά ο ένας τον άλλον, να εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον, να υπάρχει εχεμύθεια μεταξύ τους.
- Μπορούσε και γυναίκα με γυναίκα να γίνουν αδελφοποιτοί.
- Παλαιότερα οι γονείς όταν πάντρευαν μια κοπέλα τους έδιναν προίκα. Μπαούλα γεμάτα με ρούχα κ.α.
- Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνα τα οποία ελέγοντο συμβόλαια.
- Όχι
- Το συνέτασσαν οι συμβολαιγράφοι και τα υπέγραφαν οι ενδιαφερόμενοι για γάμο.
- Έπαιρναν τα κορίτσια περίπου 1.000 δρχ.
- Ναι
- Στο χωριό
- Ναι
- Ναι
- Όχι. Ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας τότε που θα έδιναν την κόρη τους.
- Όχι. Όλα τα παιδιά μοιράζονταν την πατρική περιουσία.
- Δεν ήταν υποχρεωτικό η προίκα της μητέρας να μεταβιβαστεί στην κόρη. Μπορούσε να γραφεί στο γυιό. Όπου ήθελε η μητέρα.
- Και οι αδελφοί βοηθούσαν εν όσω ζούσε ο πατέρας τους ή και μετά τον θάνατον αυτού στην αποκατάσταση και την προίκιση των κοριτσιών.
- Ναι. Μπορούσε.
- Άλλες γυναίκες έδιναν την προίκα τους στην εκκλησία και άλλες την άφηναν στον άνδρα τους.
- Όχι
- Συνήθως μόλις κάθε αγόρι παντρευόταν και έφευγε από το σπίτι του πατέρα του έπαιρνε και ότι του άνηκε από την περιουσία.
- Δεν είχε σημασία αν το αγόρι ήταν πρωτότοκο ή υστερότοκο. Συνήθως η περιουσία μοιραζόταν δίκαια σε όλους.
- Ανάλογα πως θα ήταν η οικονομική κατάσταση εκείνη την εποχή που πάντρευαν το κάθε κορίτσι.
- Η μεταβίβαση της περιουσίας γινόταν με διαθήκη που την έφτιαχναν σε συμβολαιογραφεία.
- Όχι
- Σε περίπτωση που πέθαινε πρώτος ο σύζυγος στη γυναίκα αναλογούσε μικρό μερίδιο περιουσίας και το υπόλοιπο στα παιδιά.
- Εκτός από τη γυναίκα του, σε περίπτωση θανατού του συζύγου της, κληρονομικά δικαιώματα είχαν και οι αδελφοί του.
- Οι κόρες του.
- Συνέβαινε ένα παιδί να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του ή της μητέρας του αν αυτοί δεν είχαν παιδιά.
- Ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί αν δεν είχε καθόλου παιδιά. Συνήθως υιοθετούσαν φτωχά ή ορφανά παιδιά.
- Άλλοι από τα αδέλφια τους, άλλοι από συγγενείς και άλλοι ξένα ορφανά ή πολύ φτωχά.
- Στο υιοθετημένο παιδί έγραφαν οι γονείς την περιουσίαν τους.
