- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Μεγάλος Ποντιάς
- 243
- Μικρού Ποντιά
- Καλαβρύτων
- Αχαΐας
- Η ονομασία του χωριού από της ιδρύσεώς του μέχρι σήμερα είναι η ίδια (Μεγάλος Ποντιάς).
- Όχι
- Δεν υπάρχουν
- Δεν υπήρχαν διάλεκτοι.
- Υπήρχαν και εξωκκλήσια και η κεντρική εκκλησία του χωριού που χτίστηκε γύρω στα 1800.
- Ανήκαν στον οικισμό.
- Υπήρχε ένα νεκροταφείο, το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα (Αγία Παρασκευή).
- Μαθήματα παλαιότερα γίνονταν από δασκάλους που πλήρωνε το χωριό στην εκκλησία και σε διάφορα σπίτια. Σχολείο λειτούργησε το 1926.
- Η κυριότερη ασχολια των κατοίκων ήταν η κτηνοτροφία. Εκτροφή γιδιών και προβάτων.
- Επειδή ο οικισμός είναι πολύ ορεινός η γεωργία υπήρξε υποτυπώδης. Κυρίως καλλιεργούσαν σιτάρι για δική τους κατανάλωση, ελάχιστο καλαμπόκι, σικαλική βρώμη.
- Τα σιτηρά κυρίως που καλλιεργούνταν προορίζονταν για αυτοκατανάλωση γιατί η ποσότητα παραγωγής ήταν ελάχιστη λόγω του άγονου εδάφους.
- Και σήμερα ακόμη εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες.
- Παλαιότερα το χωριό ήταν τσιφλίκι, από την επόχη της τουρκοκρατίας και εξακολουθεί να είναι ακόμη και σήμερα.
- Οι καλλιεργητές πλήρωναν στους τσιφιλικούχους 10% της παραγωγής.
- Όχι
- Δεν υπήρχαν μεγάλοι κλήροι.
- Γύρω στα 30 - 50 στρέμματα ορεινής γης.
- Η κτηνοτροφία ήταν η κύρια ασχολία των κατοίκων
- Δεν υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία, κυρίως μπορεί να χαρακτηρισθεί ως νομαδική.
- Όχι
- Όχι
- Ουδέποτε υπήρξαν βιοτεχνίες στον τόπο αυτό.
- Όπως μας πληροφόρησε κάποιος γέροντας υπήρξε εποχή κατά την οποία σαν άρχοντας του χωριού ήταν μόνο ένας Πάρεδρος και όχι όπως σήμερα Πρόεδρος και κοινοτικό συμβούλιο.
- Πλήρωναν φόρους στην κοινότητα όσοι είχαν ζώα (πρόβατα και γίδια) και τα έβοσκαν σε εκτάσεις της κοινότητας.
- Δεν χωρίζονταν σε κοινωνικές τάξεις.
- Όταν επρόκειτο να γίνει κάποιο έργο κοινής ωφέλειας μαζεύονταν όλοι οι κάτοικοι του χωριού (μόνο οι άνδρες) και προσέφεραν την προσωπική τους εργασία χωρίς αμοιβή.
- Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική μόνο για τους άνδρες από 20 μέχρι 65 χρόνων.
- Αν κάποιος δεν συμμετείχε στην κατασκευή του έργου πλήρωνε στην κοινότητα κάποιο πρόστιμο.
- Οι οικογένειες της κοινότητας ήσαν μεταξύ τους στενά συνδεδεμένες φιλικά αλλά και συγγενικά οι περισσότερες, για αυτό στις γεωργικές εργασίες θέρο, τρύγο καθώς και στο κούρεμα των προβάτων βοηθούνταν μεταξύ τους
- Στο φύτεμα αμπελιών. Στο κούρεμα προβάτων, στο χτίσιμο των σπιτιών κυρίως στο ρίξιμο των θεμελίων.
- Οι γυναίκες κυρίως αυτές που έμεναν στην ίδια γειτονιά βοηθούνταν μεταξύ τους στις δουλειές του σπιτιού.
- Ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του άνδρα, το ανδρόγυνο και τα παιδιά που γεννιούνταν (από 5 και πάνω).
- Πατέρα και μητέρα
- Παππούλη
- Γιαγιά ή νον
- Παππούλη
- Γιαγιά
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με τα ονόματά τους
- Επίσης με τα μικρά τους ονόματα
- Υπήρχε περισσότερος σεβασμός εκ μέρους των μικρότερων αδελφών.
- Το ίδιο.
- Με τα μικρά τους ονόματα
- Μπάρμπα
- Θείτσα ή θειά
- Μπάρμπα και θειά
- Με τα μικρά τους ονόματα
- Με τα ονόματά τους
- Όχι
- Προγόνια
- Δίδυμα
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδους
- Με το όνομά του
- Με το όνομά του
- Με το όνομά του
- Με το όνομά της
- Με το όνομά της ή νύφη
- Με το όνομά τους ή γυναίκα ή άνδρα
- Τα πρωτότοκα αγόρια έπαιρναν το όνομα του παππού από τον πατέρα και τα κορίτσια το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα υπόλοιπα τα ονόματα του παππού και της γιαγιάς από την μητέρα ή άλλων συγγενών.
- Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού έκαναν και άλλες εργασίες όπως, κουβαλούσαν ξύλα, νερό, θέριζαν, τρυγούσαν, πήγαιναν με τα πρόβατα για να βοσκήσουν κλπ.
- Σκάλισμα, θέρισμα, βοτάνισμα, τρύγο, ράντισμα.
- Βοσκή προβάτων, γιδιών, άρμεγμα, πήξημο τυριού, κουρά προβάτων ή γιδιών.
- Δεν υπάρχει αλιεία γιατί το χωριό είναι ορεινό.
- Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες στο χωριό. Οι γυναίκες έφτιαχναν στον αργαλειό υφαντά και διάφορα κεντήματα.
- Καθαρά ανδρικές δουλειές θεωρούσαν το όργωμα, το σκάλισμα, το κλάδεμα των αμπελιών, το πάτημα των σταφιλιών, αλλά μόνο θεωρητικά γιατί οι γυναίκες παντού πρωτοστατούσαν.
- Όταν τελείωναν το δημοτικό σχολείο, και ακόμη κατά την διάρκεια της φοίτησής τους στο Δημοτικό τους ανέθεταν την φύλαξη των προβάτων και γιδιών.
- Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια κατόπιν τα αγόρια και πολλές φορές κάποιο κορίτσι για τον Α ή Β λόγο δεν αποφάσιζε να παντρευτεί έμεναν και τα αγόρια ανύπαντρα.
- Από 22 χρόνων και πανω. Συνήθως οι άνδρες ήταν μεγαλύτεροι από τις γυναίκες.
- Τις περισσότερες φορές οι νεόνυμφοι ήσαν από το ίδιο χωριό αλλά και από γειτονικά χωριά όπως π.χ. Βλασία, Λαπάθεια, Νεοχώρι κλπ. Μπορεί όμως και πιο μακριά Ήπειρο, Αρκαδία κλπ.
- Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού.
- Συνήθως τα αγόρια όταν παντρεύονταν έφερναν τις γυναίκες του στο πατρικό του σπίτι όπου ζούσαν όλοι μαζί κάτω από την ίδια στέγη, εργάζοντνα και έτρωγαν όλοι μαζί.
- Ναι όσο τουλάχιστον ζούσε ο πατέρας τους
- Στο χωρισμό των αδελφών συντελούσε η στενότητα του Πατρικού σπιτιού με την απόκτηση απογόνων. Επίσης λόγοι διχόνοιας που δεν ήσαν σπάνιοι συντελούσαν στον χωρισμό είτε μεταξύ των αδελφών, είτε μεταξύ των συνυφάδων.
- Συνήθως στο πατρικό σπίτι, παρέμενε ο μικρότερος γιός.
- Όταν δεν υπήρχε αγόρι στην οικογένεια.
- Συνήθως, όχι αλλά υπήρχαν και εξαιρέσεις που ήθελαν να αυξήσουν την περιουσία τους.
- Δεν υπήρχε κανονισμός, αυτό ήταν στην κρίση του πατέρα.
- Συνήθως ή μάλλον πάντα η περιουσία γραφόταν στο όνομα του γαμπρού και της κόρης, αλλά μετά από το θάνατο των γονέων της νύφης. Γιατί δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο σώγαμπρος δεν τα πήγαινε καλά με τα πεθερικά όποτε χώριζαν.
- Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του και τα παιδιά έφεραν το επώνυμο του πατέρα τους.
- Γάμος μεταξύ συγγενών απαγορευόταν όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις γάμων μεταξύ συγγενών και μάλιστα πρώτων εξαδέλφων από μητέρα ή από πατέρα.
- Βεβαίως υπήρχε
- Αν δεν τους συνέδεε συγγένεια μπορούσαν να παντρευτούν.
- Υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων που οφείλοταν κυρίω σε βάναυση συμπεριφορά του συζύγου προς την σύζυγο λόγω ζήλειας, σε επεμβάσεις των πεθερικών στην ζωή του ανδρόγυνου, λόγοι μοιχείας κλπ.
- Ο νονός του γαμπρού
- Το πρώτο παιδί το βάπτιζε ο νονός του πατέρα και τα άλλα διάφοροι φίλοι ή γνωστοί.
- Προτιμούσαν κάποιο συγγενή ή φίλο.
- Απαγορευόταν
- Ουδέποτε, γιατί όπως τα έλεγαν και το πίστευαν πως "Η κουμπαριά δηλαδή το λάδι τρώει το στεφάνι".
- Όταν υπήρχαν μεταξύ τους κοινά σημεία κυρίως στους χαρακτήρες.
- Ο αλληλοσεβασμός, η αλληλοβοήθεια, η υποστήριξη και η αγάπη.
- Μόνο οι άνδρες μεταξύ τους καθώς και οι γυναίκες επίσης μεταξύ τους.
- Υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει.
- Εγένετο με προικοσύμφωνα. Δεν είχαν άλλη ονομασία
- Όχι
- Οι οικογένειες του γαμπρού και της νύφης.
- Ναι, ανάλογα με την οικονομική ευχέρεια του γονέα.
- Όχι
- Όχι
- Ναι
- Ζώα και δένδρα.
- Όχι η διανομή ήταν δίκαιη, όλες έπαιρναν εξίσου μερίδιο.
- Όχι
- Όχι η περιουσία μοιραζόταν και στα αγόρια και στα κορίτσια, όμως πάντα με κάποια μεραληψία υπέρ των αγοριών δηλαδή έπαιρναν μερίδιο κάτι της παραπάνω από τα κορίτσια.
- Αυτό συνέβαινε μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα που οι αδελφοί και ιδίως ο μεγαλύτερος ανελάμβανε να αποκαταστήσει τις αδελφές του.
- Όχι, δεν είχε δικαίωμα γιατί έκανε παραίτηση από την περιουσία.
- Παρέμενε στον άνδρα της.
- Όχι, ουδέποτε οι γαμπροί προσέφεραν κάτι στον πεθερό αλλά αντίθετα έπαιρναν προίκα.
- Ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Όλοι εξ ίσου.
- Πάντα μικρότερο.
- Με διαθήκη
- Ποτέ το μοίρασμα της κληρονομιάς δεν γινόταν με λαχνό.
- Το ίδιο που αναλογούσε και στον σύζυγο.
- Οι συγγενείς συνήθως από την πλευρά του άνδρα.
- Οι κόρες του φυσικά.
- Περισσότερο μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, ενίοτε όμως και το αδελφό της μητέρας του αν δεν υπήρχαν άλλοι κληρονόμοι.
- Εάν δεν είχε καθόλου παιδιά, γατί σε περίπτωση που είχε μόνο κορίτσια, βάσει του νόμου το υιοθετούσε μεν, αλλά το επώνυμο δεν μεταβιβαζόταν.
- Συνήθως παιδιά αδελφών ή και ορφανά.
- Μετά το θάνατο των θετών του γονιών κληρονομούσε (βάσει των συμβολαίων) όλη την περιουσία τους.
