Νάσια

Νάσια

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Νάσια
  4. 247
  5. Νασιών
  6. Καλαβρύτων
  7. Αχαΐας
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Τρείς. Μετά την επανάσταση του 1821.
  13. Δύο
  14. Το 1910 περίπου.
  15. Αποκλειστικές ασχολίες των κατοίκων ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία.
  16. Καλλιεργούσαν δημητριακά, όσπρια, πατάτες και διάφορα λαχανικά. Επίσης είχαν και αμπέλια.
  17. Όλα τα γεωργικά προϊόντα καταναλώνονταν από τους ίδιους.
  18. Σήμερα παραμένουν στις ίδιες καλλιέργειες, σε μικρότερο όμως βαθμό
  19. Όχι
  20. Όχι
  21. Από 100 στρέμματα και πάνω.
  22. Περίπου 10 κάτοικοοι
  23. 70 περίπου στρέμματα.
  24. Ναι
  25. Από το 1950 και μετά
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Πλήρωναν για τα γεννήματα (καλαμπόκια, σιτάρια, κριθάρια), για τις αγελάδες και όλα τα ζώα που έτρεφαν και για το κρασί, στους φοροεισπράκτορες.
  31. Οι κοινωνικές τάξεις ήταν δύο: πλούσιοι, δηλαδή αυτοί που είχαν οικονομική άνεση και πολιτικές γνωριμίες και φτωχοί
  32. Ναι
  33. Για τους άνδρες ήταν υποχρεωτική από 20 χρονών. Γυναίκες συμμετείχαν μόνο σε περίπτωση που αδυνατούσε ο άνδρας τους ή αδελφός να προσφέρει την εργασία του.
  34. Η τιμωρία του ήταν αύξηση της φορολογίας.
  35. Η αλληλοβοήθεια ήταν πολύ συνηθισμένο φαινόμενο και είναι ακόμη και σήμερα, σε όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες.
  36. Σε όλες τις περιπτώσεις.
  37. Ναι, μεταξύ των γυναικών υπήρχε μεγαλύτερη κατανόηση και αλληλοβοήθεια. Κυριότερες δουλειές που βοηθιούνταν ήταν η επεξεργασία του μαλλιού και η καθαριότητα του μαλλιού.
  38. Παππούς, γιαγιά, τα παιδιά τους και τα εγγόνια. Συνήθως.
  39. Πατέρα - μάνα
  40. Παππού ή παππούλη
  41. Κυράκα ή σε μικρότερο βαθμό γιαγιά.
  42. Παππού ή παππούλη
  43. Κυράκα ή γιαγιά
  44. Με το μικρό τους όνομα
  45. Με το μικρό τους όνομα
  46. Με το όνομά τους
  47. Με το όνομά τους
  48. Ναι, είχε πάντοτε μεγαλύτερα προνόμια.
  49. Ίσχυε το ίδιο, όπως και για τον αδελφό.
  50. Με το όνομά τους
  51. Μπάρμπα ή θείο
  52. Θείτσα ή θειά
  53. Το ίδιο όπως και τον αδελφό ή την αδελφή του πατέρα τους.
  54. Με το όνομά τους
  55. Με το όνομά τους
  56. Όχι
  57. Ξαναδέρφια
  58. Δίδυμα
  59. Συμπεθέρους
  60. Πατέρα
  61. Μάνα
  62. Στο όνομά τους
  63. Πατέρα
  64. Μάνα
  65. Στο όνομά τους
  66. Στο όνομά του και σπανίως γαμπρό
  67. Στο όνομά του και σπανίως γαμπρό
  68. Στο όνομά του
  69. Με το όνομα του συζύγου π.χ. Γιώργαινα, Τάσιαινα κλπ.
  70. Το ίδιο
  71. Με το όνομά τους
  72. Όριζαν ότι το πρώτο παιδί, είτε αγόρι είτε κορίτισι ήταν, θα έπαιρνε το όνομα του πατέρα ή της μητέρας του άνδρα αντίστοιχα. Τα υπόλοιπα παιδία θα έπαιρναν το όνομα των γονέων της γυναίκας ή κάποιου πεθαμένου αδελφού ή αδελφής. Ο νονός έδινε πάντοτε το όνομα που του καθόριζαν οι γονείς του παιδιού.
  73. Οι γυναίκες έπαιρναν μέρος σε όλες τις γεωργικές δουλειές (σπορά, θερισμός, αλώνισμα, συγκομοιδή καλαμποκιού, σκάλισμα, πότισμα κλπ) μαζί με τους άντρες καθώς επίσης και στις κτηνοτροφικές (βοσκούσαν τα πρόβατα ή τα γίδια, άρμεγαν κούρευαν). Ακόμη κουβαλούσαν νερό και φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα. Η μεταφορά των ξύλων γίνονταν από τους άντρες και ελάχιστα από τις γυναίκες.
  74. Όλες, πλην του οργώματος.
  75. Όλες
  76. Μόνο οι οικοδομικές δουλειές.
  77. Από δέκα χρονών. Τα κορίτσια αναλάμβαναν τις δουλειές του σπιτιού (καθαριότητα, βοήθεια στο μαγείρεμα, κουβαλούσαν νερό) αλλά βοηθούσαν και στις γεωργοκτηνοτροφικές δουλειές. Τα αγόρια βοηθούσαν στις γεωργοκτηνοτροφικές δουλειές.
  78. Έπρεπε να παντρευτούν τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
  79. Για τις γυναίκες τα 20 και για τους άνδρες τα 25. Επιτρεπτό όχι, αλλά υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις.
  80. Ναι, τους γαμπρούς τους διάλεγαν από τα χωριά, Ξηροκαρύταινα, Μουριά, Βάχλια. Τις νύφες από: Δάφνη, Ξηροκαρύταινα, Βάχλια, Φίλια, Βεβίνι.
  81. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού, σε ελάχιστες περιπτώσεις στο πατρικό της νύφη ή σε κάποιο καινούργιο, το οποίο αποτελούσε κατά κανόνα προίκα της νύφης.
  82. Μερικές φορές ναι. Δε ζούσαν όμως για μεγάλο χρονικό διάστημα κάτω από την ίδια στέγη. Για όσο διάστημα όμως ζούσαν, οι εργασίες μοιράζοντνα και έτρωγαν μαζί.
  83. Όσο ήταν ανύπαντροι ναι. Όταν παντρεύονταν τη μοιράζανε.
  84. Όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι και η περιουσία του πατέρα δεν ήταν τόση, ώστε να μπορούν να ζήσουν όλοι από την εκμετάλευσή της.
  85. Δεν υπήρχε κανονας. Μπορεί να έμενε ο μεγαλύτερος γιός ή και ο μικρότερος. Σπανιώς όμως έμενε κόρη.
  86. Όταν δεν είχε γιούς.
  87. Όχι
  88. Την έγραφε στο όνομα της κόρης του.
  89. Ποτέ ο γαμπρός δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού.
  90. Όταν ήταν δεύτερα εξαδέλφια. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων
  91. Ναι
  92. Ναι
  93. Υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίου για λόγους κυρίως ζήλειας.
  94. Ο νονός του γαμπρού.
  95. Το πρώτο ο νονός που τους στεφάνωσε. Τα υπόλοιπα φίλοι και γνωστοί.
  96. Προτιμούσνα κάποιον πλούσιο και κοινωνικά ανώτερο και μετά έρχονταν οι φίλοι.
  97. Απαγορεύονταν
  98. Όχι
  99. Δεν υπήρχαν τέτοιες περιπτώσεις.
  100. Ναι
  101. Με προικοσύμφωνο
  102. Ο συμβολαιογράφος.
  103. Ναι, ανάλογα, μπορεί να έφτανε και μέχρι 50.000 χιλιάδες.
  104. Όσοι είχαν την δυνατότητα ναι.
  105. Στο χωριό
  106. Ναι
  107. Δέντρα και ζώα.
  108. Δεν παίρνανε την ίδια. Ανάλογα με το τι ζητούσε ο γαμπρός.
  109. Όχι
  110. Όχι
  111. Μόνο σε περιπτώσεις θανάτου.
  112. Όχι
  113. Επιστρέφονταν το μεγαλύτερο ποσοστό στης οικογένειά της.
  114. Όχι
  115. Ένα μέρος το έπαιρναν όταν παντρεύονταν. Μετά το θάνατο και των δύο γονέων μοιράζονταν την υπόλοιπη περιουσία.
  116. Κληρονομούσαν όλοι ίσα μερίδια.
  117. Ανάλογα πάντοτε με το τι ζητούσε ο γαμπρός.
  118. Με διαθήκη αλλά και σε μικρότερο βαθμό προφορικά.
  119. Έμενε όλη στη γυναίκα και αυτή τη μοίραζε στα παιδιά της ανάλογα πάντοτε.
  120. Μόνο η γυναίκα.
  121. Οι κόρες
  122. Ναι, αν δεν υπήρχαν και άλλα ανίψια που να διεκδικούν την περιουσία. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας του.
  123. Αν δεν είχε παιδιά.
  124. Παιδιά μακρινών συγγενών.
  125. Ότι και τα άλλα παιδιά.