Δρέπανο

Δρέπανο

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Δρέπανο
  4. 267
  5. Δρεπάνου
  6. Πατρών
  7. Αχαΐας
  8. Αντί Δρέπανο λεγόταν και Δράπανο.
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν 4 οικογένειες που προέρχονται από Πόντιους και Μικρασιάτες.
  11. Όχι
  12. Υπάρχουν 3. Η πρώτη αναφέρεται ότι υπήρχε και πριν την Ελληνική Επανάσταση του '21.
  13. Δεν υπήρξαν ποτέ οικογενιακές εκκλησίες.
  14. Ένα
  15. Περίπου το 1880. Λειτούργησε και Σχολαρχείο.
  16. Γεωργοκτηνοτροφικές.
  17. Σταφίδα, κρασί, λάδι, κρεμμύδι.
  18. Προοριζόταν όλα τα προϊόντα και για τους δύο σκοπούς.
  19. Η σταφίδα έχει εκλείψει. Στις νέες καλλιέργειες που άρχισαν πριν από 10ετία, περιλαμβάνονται τα εσπεριδοειδή και τα κτηνοτροφικά φυτά (τριφύλια).
  20. Όχι
  21. 100 - 150 στρέμματα.
  22. 2
  23. 30
  24. Ναι
  25. Μετά το 1950
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Πριν το 1914 το χωριό αντιπροσωπευόταν από τον Πάρεδρο που ήταν σύμβουλος του Δημάρχου. Αργότερα το χωριό αποτελούσε κοινότητα.
  31. Επί κατοχής πλήρωναν το 1/10 της αγροτικής παραγωγής ή μάλλον το έδιναν σε είδος.
  32. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
  33. Ήταν πολύ συνηθισμένο. Το Νεκροταφείο και ο Αι - Γιώργης χτίστηκαν με υλικά που μετέφεραν οι κάτοικοι αμισθεί και οι γυναίκες στην ποδία τους.
  34. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες (ηθικά). Οι γυναίκες συμμετείχαν και αυτές.
  35. Η υποχρέωση ήταν ηθική και δεν υπήρχε νόμος που να το επέβαλε ή όργανο να εφαρμόσει την ποινή.
  36. Ναι ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Προπάντων στον τρύγο, στον κούρο, στη σπορά, στο αλώνισμα.
  37. Ναι ίσχυε όπως στο χτίσιμο σπιτιών, στις προετοιμασίες του γάμου κτλ.
  38. Ήταν κάπως επαυξημένη ιδιαίτερα στις γυναικείες δουλειές: στο πλύσιμο, στον αργαλειό, στο φτιάξιμο των γλυκών κλπ.
  39. Περισσότερα από 8. Το ανδρόγυνο, τα παιδιά τους, τα πεθερικά, τα μικρότερα αδέρφια του άντρα που ήσαν ανύπαντρα.
  40. Πατέρα - μάννα
  41. Παππού - παππούλη
  42. Νονά - γιαγιά
  43. Παππού - παππούλη
  44. Νονά - γιαγιά
  45. Με το όνομά τους το χαϊδευτικό
  46. Με το χαϊδευτικό της (Νικολάκη μου …)
  47. Ονομαστικά
  48. Με το όνομά τους
  49. Όχι
  50. Όχι
  51. Με το όνομά τους
  52. Θείο
  53. Θεία, θείτσα
  54. Θείε - θεία
  55. Με το όνομά τους
  56. Με το όνομά τους
  57. Όχι
  58. Ξεναδέρφια
  59. Συμπέθερε - συμπεθέρα
  60. Πατέρα
  61. Μητέρα
  62. Με τα ονόματά τους
  63. Σπάνια πατέρα. Ή με το όνομά του ή γέρο.
  64. Σπάνια μητέρα.
  65. Με το όνομά τους
  66. Με το όνομά του
  67. Με το όνομά του
  68. Με το όνομά του
  69. Με το όνομά της
  70. Με το όνομά της
  71. Με τα ονομάτά τους
  72. Έδιναν τα ονόματα των γονιών του άντρα. Έπειτα είχαν σειρά οι γονείς της γυναίκας, ο νονός, κάποιος θείος που δεν ζούσε ή άκληρος κλπ.
  73. Οι γυναίκες έκαναν όλες τις δουλειές που έκαναν οι άντρες τους. Στις γεωργικές δουλειές πήγαιναν πάντα κοντά τους. Βέβαια είχακ ια αποκλειστικές δικές τους.
  74. Σχεδόν όλες, όργωμα και σκάψιμο, θέρο, αλωνισμα, τρύγο κλπ.
  75. Ολες
  76. Κλάδεμα αμπελιών, κούρο προβάτων.
  77. Από πολύ μικρά. Έριχναν το σπόρο του καλαμποκιού, βόσκαγαν το κοπάδι. Τα κορίτσια ιδίως αναλάμβαναν την ανατροφή των μικρότερων (βρεφών, νηπίων) αφού η μάνα έλειπε από το σπίτι.
  78. Πρώτα παντρεύονταν τα αγόρια αλλά και αυτό πήγαινε ανάλογα με την ηλικία.
  79. Για άντρες και γυναίκες ήταν η ηλικία 25 - 30. Επιτρεπτό αλλά σπάνιο.
  80. Ναι επεδίωκαν να είναι συντοπίτες. Για νύφες όμως περνούσαν απένατι στη Ρούμελη.
  81. Στο πατρικό του γαμπρού.
  82. Συνέβαινε. Ζούσαν πράγματι όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν και κοιμόντνα κάτω από την ίδια στέγη.
  83. Έμενε αδιαίρετη για αρκετά χρόνια αφότου παντρευόταν.
  84. Ήταν το πρόβλημα χώροου
  85. Παρέμενε ο μεγαλύτερος γιός, σπανιότερα ο μικρότερος.
  86. Όταν δεν είχε αγόρι.
  87. Όχι
  88. Ανάλογα. Για το πιο αδύνατο.
  89. Ναι ήταν υποχρεωμένος.
  90. Όχι. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
  91. Από δεύτερα εξαδέλφια και πέρα.
  92. Ναι
  93. Όχι
  94. Σχεδόν ποτέ.
  95. Ο νονός του γαμπρού.
  96. Το πρώτο ο κουμπάρος. Όχι τα άλλα. Τα παιδιά είχαν διαφορετικούς νονούς.
  97. Βέβαια προτιμούσαν τον κοινωνικά ανώτερο.
  98. Απαγορευόταν
  99. Όχι
  100. Όταν είχε προηγηθή στενή φιλία τους ονόμαζαν βλάμηδες.
  101. Είχε μπέσα ο ένας στον άλλο. Προστάτευαν την τιμή των κοριτσιών ο ένας του άλλου.
  102. Μόνον άντρες.
  103. Ναι, υπήρχε.
  104. Με προικοσύμφωνα.
  105. Όχι, δεν υπήρχε.
  106. Οι συμπέθεροι και οι στενοί συγγενείς. Παρίστατω και ο γαμπρός και η νύφη, αλλά δεν υπέγραφαν και η νύφη δεν είχε λόγο.
  107. Ναι, έπαιρνε και χρήματα.
  108. Όχι, σπάνια
  109. Στο χωριό
  110. Ναι
  111. Έπαιρνε δέντρα και ζώα.
  112. Την ίδια έπαιρναν όλα.
  113. Όχι
  114. Όχι δεν πήγαινε μόνο στις κόρες.
  115. Όχι δεν είχαν υποχρέωση μάλιστα εφόσον είχαν χωρίσει από τον πατέρα.
  116. Όχι
  117. Τη μισή προίκα την έπαιρνε ο άντρας της και την άλλη μισή η οικογένειά της.
  118. Όχι
  119. Εφόσον παντρεύονταν όλα τα παιδιά ή μετά το θάνατο του πατέρα.
  120. Αυτός που έμενε στο πατρικό έπαιρνε και το μερίδιο των γονιών.
  121. Ήταν λίγο μικρότερο. Καμιά φορά ήταν κάτι ελάχιστον μόνο και μόνο για να στηριχτεί η διαθήκη όπως έλεγαν.
  122. Με διαθήκη
  123. Ναι με λαχνό.
  124. Ακριβώς σαν να ήταν ένα από τα παιδιά.
  125. Είχαν κι οι συγγενείς του.
  126. Οι κόρες του μόνο
  127. Ναι συνέβαινε το ίδιο και με τα αδέλφια της μάνας τους.
  128. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  129. Προτιμούσαν παιδιά αδερφών τους ή ορφανά.
  130. Σαν κανονικό παιδί.