Πετσάκοι Καλαβρύτων

Πετσάκοι Καλαβρύτων

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πετσάκοι Καλαβρύτων
  4. 287
  5. Πετσάκων
  6. Καλαβρύτων
  7. Αχαΐας
  8. Πετσάκοι
  9. Πρόσφυγες από τις Σπέτσες κατά τα χρόνια της επανάστασης του '21
  10. Πελοποννησιακή διάλεκτος
  11. Εννιά εκκλησίες. Ο Άγιος Νικόλαος που χτίστηκε με την εγκατάσταση του χωριού
  12. Ανήκαν στο χωριό
  13. Ένα.
  14. Γεωργία και κτηνοτροφία
  15. Στάρι και καλαμπόκι και αμπέλια
  16. Για αυτοκατανάλωση
  17. Γεωργικά, τα παλιά και σταφίδες και μηλιές και καρυδιές και τριφύλια. Οι νέες καλλιέργειες άρχισαν περίπου στα 1940 και έπειτα.
  18. Ήταν κεφαλοχώρι.
  19. Από 30-50 στρέμματα
  20. Τέσσεροι
  21. Είναι περίπου 50 στρέμματα
  22. Υπήρχε
  23. Με την εγκατάσταση περίπου του χωριού
  24. Υπήρχαν κοινοτικοί άρχοντες και κοινοτικά συμβούλια. Ο κοινοτικός άρχοντας είχε μεγάλη εξουσία. Ήταν αυταρχικός και ό,τι ήθελε σχεδόν έκανε.
  25. Πλήρωναν φόρο σε κάποιον που ήταν καπετάνιος κατά την επανάσταση του 1821 και μετά. Έτσι λοιπόν και σήμερα ακούγεται η φράση "Το ανάθεμα του Βαγενά"
  26. Σε δύο κοινωνικές τάξεις πλούσιοι και φτωχοί.
  27. Προσέφεραν την εργασία τους χωρίς αμοιβή για την εκτέλεση έργων αναγκαίων στην κοινότητα.
  28. Η συμμετοχή ήταν (υποχρεωτική) προεραιτική. Από 20 ετών περίπου και έπειτα. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  29. Ετιμωρείτο με τον τρόπο ότι όταν δεν προσέφερες εργασία επλήρωνες τα ανάλογα για όση εργασία έπρεπε να προσφέρουν
  30. Συνηθισμένο φαινόμενο ήταν η αλληλοβοήθεια στις γεωργικές εργασίες
  31. Δεν ίσχυε η αλληλοβοήθεια σε άλλες περιπτώσεις.
  32. Ήταν ανεπτυγμένη η αλληλοβοήθεια μεταξύ των γυναικών στον αργαλειό, στο ξεφλούδισμα και ξεσπίρισμα αραποσιτιού, φασολιών κλπ.
  33. Ο πατέραας του άντρα, η μητέρα του άντρα, ο πατέρας της γυναίκας, η μητέρα της γυναίκας, ο άντρας, η γυναίκα και τα παιδιά.
  34. Τα παιδιά προσφωνούσαν πατέρα και μάνα.
  35. Παππούλη
  36. Νόνα.
  37. Παππούλη
  38. Νόνα
  39. Εγγόνια
  40. Εγγόνια
  41. Αδέλφια
  42. Αδελφές
  43. Μπάρμπα.
  44. Θειά.
  45. Μπάρμπα-θειά
  46. Ανηψίδια.
  47. Γιό ή παιδί το αγόρι-τσούπα το κορίτσι.
  48. Πρώτο ή πρωτότοκο και ψιμοπαίδι, στερνοπούλη ή ψιμάρνι.
  49. Παιδιά με άλλον ή άλλη μάνα ή πατέρα.
  50. Δίδυμα.
  51. Συμπεθέρους.
  52. Πατέρα.
  53. Μάνα.
  54. Κουνιάδο και κουνιάδα
  55. Πατέρα
  56. Μάνα
  57. Κουνιάδο και κουνιάδα
  58. Γαμπρό ή παιδί
  59. Γαμπρό ή παιδί
  60. Γαμπρό
  61. Νύφη
  62. Νύφη
  63. Γυναίκα-Άντρα.
  64. Του παππού απ'τον πατέρα. Της γιαγιάς απ'τον πατέρα. Του παππού απ΄τη μάνα. Της γιαγιάς απ'τη μάνα. Από κάποιον συγγενή. Ταμένα. Αν δεν είχε ο πατέρας όνομα έβαζε ο νονός όποιο ήθελε.
  65. Οι γυναίκες εκτός των άλλων είχαν να κουβαλήσουν ξύλα, νερό, φαγητό στον άντρα στη δουλειά του ή στους εργάτες. Οι άντρες τις γεωργικές και κτηνοτροφικές
  66. Στο θέρο, στο τρύγο, στο πότισμα, και γενικά στο μάζεμα της σοδειάς.
  67. Στο άρμεγμα και στο τάϊσμα.
  68. Γεωργικές(σκάψιμο, σπορά, θέρος) κόψιμο ξύλων και το φύλαμα των ζώων.
  69. Από τα 12 περίπου χρόνια. Γεωργικές και κτηνοτροφικές στα αγόρια και τα κορίτσια του σπιτιού.
  70. Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν πρώτα τα κορίτσια.
  71. Κανονική ηλικία γάμου εθεωρούσαν για τις γυναίκες την ηλικία από 25-30 και για τους άντρες από 30 ετών και άνω
  72. Δεν έπρεπε να ήσαν από το ίδιο χωριού ούτε από κάποιο συγκεκριμένο χωριό η νύφη ή ο γαμπρός.
  73. Εγκαθίστατο το νέο ζευγάρι στο πατρικό του γαμπρού.
  74. Μπορούσε να συμβεί και κάτι τέτοιο μετά την παντριά να φέρνουν τις γυναίκες στην ίδια στέγη τα αγόρια αλλά και να μένουν και σε χωριστό δικό τους σπίτι που έφτιαχναν.
  75. Όχι δεν κρατούσαν την περιουσία αδιαίρετη. Με την παντριά ο καθένας έπαιρνε και ό,τι του αναλογούσε
  76. Παρέμενε στο πατρικό σπίτι μαζί με τους γονείς, όταν όλα τα παιδιά άνοιγαν δικό τους σπιτικό το μεγαλύτερο αγόρι.
  77. Μια οικογένεια έπαιρνε σώγαμπρο όταν δεν είχε αγόρι.
  78. Άνθρωποι που διέθεταν οι ίδιοι περιουσία δεν πήγαιναν σώγαμπροι.
  79. Σώγαμπρο σε τέτοια περίπτωση έπαιρναν για το μικρότερο κορίτσι.
  80. Ο σώγαμπρος αν έπαιρνε και αυτός κάτι από περιουσία τότε ο πεθερός ήταν υποχρεωμένος να του γράψει μέρος της περιουσίας
  81. Ποτέ επώνυμο του πεθερού δεν έπαιρνε ο σώγαμπρος
  82. Δύο άτομα μέχρι και τρίτα ξαδέρφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Περίπτωση γάμου δύο πρώτων εξαδέλφων δεν υπάρχει.
  83. Υπήρχε κώλυμα και για τα δεύτερα ξαδέλφια.
  84. Με κοινό επώνυμο μπορούσαν να παντρευτούν αν δεν υπήρχε συγγένεια.
  85. Περιπτώσεις διαζυγίων δεν υπήρχαν στο χωριό.
  86. Το ζευγάρι το στεφάνωνε ο νονός του γαμπρού.
  87. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος. Όποιος ήθελε για τα υπόλοιπα παιδιά και συμφωνούσε με τους γονείς των παιδιών γινόταν νονός των παιδιών.
  88. Σε περίπτωση αλλαγής κουμπάρου βρισκόταν κάποιος φίλος.
  89. Απαγορευόταν ο γάμος μεταξύ οικογενειών που συνδεόταν με κουμπαριά.
  90. Δεν μπορούσαν δύο παιδιά να παντρευτούν με τον ίδιο νονό γιατί ο νονός εθεωρείτο πατέρας.
  91. Δεν έχει υπάρξει τέτοια περίπτωση.
  92. Υπήρχε ο θεσμός προίκας στο χωριό εφ'όσον έφθαν(?) στην παντριά.
  93. Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνα
  94. Εκτός από τα προικοσύμφωνα υπήρχε και ένα άλλο συμβόλαιο που όταν ο γαμπρός δεν έβρισκε παρθένα τη γυναίκα την έδιωχνε.
  95. Ο πατέρας του γαμπρού και ο πατέρας της νύφης συνέτασσαν και μετά υπέγραφαν τα προικοσύμφωνα.
  96. Χρήματα ανάλογα με τη δυνατότητα που είχε και με τη συμφωνία που υπήρχε.
  97. Και σπίτι ανάλογα με τη συμφωνία
  98. Συνήθως στο χωριό
  99. Και χωράφια αν είχαν συμφωνηθεί
  100. Συνήθως τα μερίδια εχωρίζοντο τα ίσα. Ωρισμένες φορές κάποιο κορίτσι στο οποίο είχαν οι γονείς περισσότερη αδυναμία έπαιρνε περισσότερη προίκα.
  101. Μπορεί κάποιο από τα κορίτσια να έπαιρνε περισσότερη προίκα αλλά όχι ολόκληρη την πατρική περιουσία.
  102. Δεν συνέβη κάτι παρόμοιο. Η πατρική και μητρική περιουσία εμοιράζετο περίπου σε ίσα μερίδια.
  103. Όχι μόνο σε περίπτωση θανάτου του πατέρα αλλά τα αδέλφια είχαν υποχρέωση να βοηθήσουν στην προίκιση των κοριτσιών με διάφορα μέσα και τρόπους
  104. Αν δεν είχε κάνει παραίτηση από την υπόλοιπη περιουσία είχε δικαίωμα να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο.
  105. Η προίκα της παρέμενε στον άνδρα της και δεν επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
  106. Δεν έχει παρουσιαστεί τέτοια ή παρόμοια περίπτωση.
  107. Συνήθως κατά τη στιγμή του γάμου κάθε παιδιού εγένετο και ο χωρισμός του μεριδίου του από την πατρική περιουσία. Όμως κατόπιν κοινής απόφασης συμφωνίας παρέμενε αδιαίρετος η πατρική περιουσία και εκαλλιεργείτο και εκαρπούτο από κοινού. Εχωρίζετο δε όταν έκριναν αυτοί ότι προέκυψαν λόγοι διαίρεσης
  108. Περίπου όλα τα αγόρια έπαιρναν ίσα μερίδια από την πατρική περιουσία. Ο πρωτότοκος που έμενε στο πατρικό σπίτι με τους γονείς συνήθως ήταν και ο τυχερότερος. Όλο και κάτι παραπάνω θα έπαιρνε.
  109. Το μερίδιο των κοριτσιών ήταν ίσο με το μερίδιο των αγοριών.
  110. Η μεταβίβαση στην αρχή ήταν προφορική αλλά μετά τον θάνατο υπήρχε διαθήκη που άνοιγε και ανεφέρετο η μεταβίβαση.
  111. Δεν ίσχυε ο τρόπος του λαχνού στο μοίρασμα της κληρονομιάς. Εβρίσκετο κάποια, χρυσή τομή, λύση με συμφωνία.
  112. Αν δεν υπήρχε διαθήκη το μερίδιο της γυναίκας ήταν το 1/4 και 3/4 των παιδιών.
  113. Κληρονομικά δικαιώματα στην περίπτωση αυτή δεν είχαν άλλοι.
  114. Αν κάποιος είχε μόνο κόρες, όταν πέθαινε τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  115. Ναι μπορούσε ένα παιδί να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του αν δεν είχε παιδιά αυτός, το ίδιο και τον αδελφό της μητέρας του αν δεν είχε παιδιά.
  116. Ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει ένα παιδί αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  117. Επροτιμούντο στις περιπτώσεις αυτές τα παιδιά των αδελφών, μετά τα παιδιά των συγγενών και μετά τα ορφανά ή πολύ φτωχά.
  118. Ένα υιοθετημένο παιδί είχε τα κληρονομικά δικαιώματα ένα παιδί της οικογένειας.