Αντίκυρα

Αντίκυρα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αντίκυρα
  4. 313
  5. Βοιωτίας
  6. Αντίκυρα
  7. Όχι.
  8. Ναι, 3 οικογένειες.
  9. Όχι
  10. Την ελληνική (Ρουμελιώτικη).
  11. Μία το έτος 1848 περίπου.
  12. Στην Κοινότητα.
  13. Ένα.
  14. 1885
  15. Γεωργία - αλιεία.
  16. Ελαιόκαρπος - Δημητριακά
  17. Τα δημητριακά για αυτοκατανάλωση και οι ελιές για το εμπόριο.
  18. Καλλιεργούνται μόνο οι ελιές, οι δε παλιές καταργήθηκαν.
  19. Όχι
  20. Όχι
  21. Όχι
  22. 30 στρέμματα και πάνω.
  23. 5
  24. 20-25 στρέμματα.
  25. Υπήρχε μικρή.
  26. Από της ιδρύσεώς του.
  27. Όχι
  28. Ναι και συνεχίζεται.
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Εκπροσωπείτο με πάρεδρο στην πλησίον κοινότητα Δεσφίνας.
  32. Τους κανονικούς φόρους υπέρ του κράτους που τους πλήρωναν στους μισθωτούς φοροσεισπράκτορες.
  33. Σε μια κοινωνική τάξη.
  34. Ναι μετά προθυμίας.
  35. Οικειοθελώς γυναίκες - άνδρες.
  36. Ξέπεφταν στα μάτια των κατοίκων.
  37. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο, είχε καταντήσει ηθικός νόμος σε όλες τις εργασίες ιδιαίτερα δε στις γεωργικές.
  38. Σε όλες γενικά.
  39. Η αλληλοβοήθεια μεταξύ ανδρών και γυναικών ήταν εξίσου.
  40. Συνήθως από 5 και πάνω.
  41. Πατέρα, μητέρα.
  42. Παππού.
  43. Γιαγιά - μαμή - κυρούλα.
  44. Παππού.
  45. Γιαγιά - μαμή - κυρούλα.
  46. Με το όνομά τους.
  47. Με το όνομά τους.
  48. Με το όνομά του.
  49. Με το όνομά τους.
  50. Σεβασμός ως πρωτότοκος.
  51. Σεβασμός ως πρωτότοκος.
  52. Με το όνομά τους.
  53. Μπάρμπα - θειό.
  54. Θεία.
  55. Μπάρμπα
  56. Ανήψι ή με το όνομά τους.
  57. Με τα ονόματά τους.
  58. Όχι.
  59. Προγόνια.
  60. Μπινάρια.
  61. Συμπεθέρους.
  62. Γέροντα - πατέρα.
  63. Γριά - μητέρα
  64. Με τα ονόματά τους.
  65. Γέρο σπανιώς πατέρα.
  66. Γριά σπανίως μητέρα.
  67. Με τα ονόματά τους.
  68. Με τ'όνομά του.
  69. Με τ'όνομά του.
  70. Με τα ονόματά τους.
  71. Με το όνομά της.
  72. Με τα ονόματά τους.
  73. Μαρή ή με το όνομά της. Αρε ή με το όνομά του.
  74. Του παππού από τον πατέρα. Τη μάνα από τον πατέρα. Μετά ήρχετο η σειρά των γονέων της γυναίκας και στη συνέχεια πλησιέστερων συγγενών. Σπανίως ο νονός έδινε δικό του όνομα.
  75. Πέρα από τα οικοκυρικά οι γυναίκες ελάμβαναν μέρος σε όλες τις αγροτικές δουλειές : ξύλα, νερό, ζώα, αργαλειός κ.λ.π.
  76. Όλες τις αγροτικές δουλειές.
  77. Όλες τις κτηνοτροφικές για τα οικόσιτα ζώα, εκτός κουρέματος.
  78. Δεν εκτελούσαν καμμία.
  79. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες.
  80. Κλάδεμα ελιάς, τίναγμα, ράντισμα, κοπή ξύλων.
  81. Από 10 χρονών και πάνω ανεξάρτητα αγόρια και κορίτσια.
  82. Προηγούντο τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
  83. Από 18 ετών τα κορίτσια και από 25 τα αγόρια. Το να παντρευτεί ο άνδρας μεγαλύτερη γυναίκα ήταν σπάνιο φαινόμενο.
  84. Δεν ήταν συνήθεια να είναι από το ίδιο χωριό. Έπαιρναν γυναίκες οι άνδρες από τα χωριά Δεσφίνα - Δίστομο.
  85. Συνήθως στο πατρικό σπίτι του γαμπρού.
  86. Πολλές φορές ζούσαν όλοι μαζί και εργάζονταν, έτρωγαν, κοιμόνταν κάτω από την ίδια στέγη.
  87. Ναι.
  88. Χώριζαν όταν πέθαιναν οι γονείς ή όταν ο χώρος του σπιτιού ήταν περιορισμένος.
  89. Συνήθως περέμεινε ο μικρότερος με τους γονείς.
  90. Όταν δεν είχε αγόρι.
  91. Ναι πήγαιναν σώγαμπροι.
  92. Έπαιρναν σώγαμπρο για το μικρότερο κορίτσι.
  93. Ο πεθερός ήταν υποχρεωμένος να δώσει στο σώγαμπρο ανάλογη περιουσία και επί πλέον ανάλογο μερίδιο από το γεροκόρειο.
  94. Δεν έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού και τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
  95. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν μέχρι δεύτερα εξαδέλφια. Δεν υπήρξε περίπτωση παντρειάς πρώτων εξαδέλφων.
  96. Υπήρχε
  97. Παντρεύονταν
  98. Όχι
  99. Ο νουνός του γαμπρού συνήθως.
  100. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος από στεφάνι τα υπόλοιπα άλλοι συνήθως φίλοι.
  101. Προτιμούσαν φίλους αλλά προσπαθούσαν πολλές φορές κάποιον πλούσιο ή κοινωνικά ανώτερο.
  102. Απαγορευόταν ο γάμος.
  103. Όχι
  104. Σε περιπτώσεις στενής φιλίας και ταύτησης χαρακτήρων.
  105. Συμπαράσταση σε όλες τις χαρες και λύπες και ιδιαίτερα στους κοινούς κινδύνους.
  106. Μόνο άνδρες
  107. Ναι υπήρξε.
  108. Η προικοδοσία γινόταν με προικοσύμφωνο, σπάνια δε δια λόγου.
  109. Όχι
  110. Ένας εγγράμματος με δύο μαρτύρους.
  111. Ανάλογα την οικονομική κατάσταση.
  112. Όχι
  113. Ναι
  114. Ναι ότι διέθετε ο γονέας της νύφης.
  115. Έπαιρναν την ίδια προίκα, πολλές φορές όμως ανάλογα με την προσωπικότητα του κοριτσιού.. Όμορφη, άσχημη, αρτιμελής - πνευματική κατάσταση...
  116. Όχι
  117. Ναι στις κόρες της και στην περίπτωση που αποκτούσε μόνο γιους μεταβιβαζόταν στους γιούς.
  118. Ναι έδιναν και οι αδελφοί πολλές φορές. Στην περίπτωση θανάτου του πατέρα την υποχρέωση αναλάμβαναν οι αδελφοί.
  119. Όχι δεν είχε δικαιώματα. Της έλεγαν πήρες προίκα και μερίδιο.
  120. Μοιράζοταν μεταξύ γονέων και άνδρα της.
  121. Όχι
  122. Κανείς
  123. Δεν έδιναν τίποτε.
  124. Όχι
  125. Μοιράζονταν ύστερα από το θάνατο των γονέων.
  126. Κληρονομούσαν εξίσου.
  127. Τα κορίτσια αν έπαιρναν εκτός την προίκα και μερίδιο, αυτό θα ήταν μικρότερο.
  128. Συνήθως προφορικά.
  129. Πολλές φορές γινόταν με λαχνό σε άλλες περιπτώσεις το μοίρασμα γινόταν ανάλογα την αξία της κληρονομιάς.
  130. Έμενε στη γυναίκα.
  131. Τα ανήψια α' βαθμού.
  132. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  133. Ναι μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας του.
  134. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  135. Παιδιά αδελφών.
  136. Ναι