Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας

Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας
  4. 314
  5. Διστόμου
  6. Λειβαδειά
  7. Βοιωτίας
  8. Άσπρα Σπίτια ή Παραλία Διστόμου
  9. Ο οικισμός ο σημερινός αποτελούμενος από 3.000 - 4.000 κατοίκους δημιουργήθηκε το 1963 και μετά και κατοικείται από ανθρώπους όλων των διαμερισμάτων της Ελλάδας.
  10. Υπάρχουν οικογένειες ποντίων περίπου 15, Αρβανιτών περίπου 20, Πομάκων περίπου 7.
  11. Όχι
  12. Την ελληνική.
  13. Υπήρχε μία και χτίστηκε το 1898.
  14. Ανήκε στο Δήμο Διστόμου.
  15. Κανένα.
  16. Το 1965.
  17. Η αλιεία ξαθ σχετική γεωργία.
  18. Υπήρχε σχετική γεωργία και καλλιεργούντο ελαιόδεντρα.
  19. Οι ελιές προορίζονταν μόνο και μόνο για αυτοκατανάλωση.
  20. Εξακολουθούν να καλλιεργούνται οι παλιές (ελαιόδεντρα).
  21. Ήταν περιοχή όπως και εξακολουθεί να είναι του Δήμου Διστόμου.
  22. Όχι
  23. Από 50 στρέμματα και πάνω.
  24. Κανένας. Ελάχιστοι είχαν διπλό κλήρο 56 στρεμμάτων.
  25. 30 στρέμματα.
  26. Όχι
  27. Δεν υπήρξε.
  28. Όχι
  29. Ναι, ασχολούντο με την αλιεία.
  30. Όχι
  31. Δεν υπήρξαν ποτέ.
  32. Όχι
  33. Δεν πλήρωναν σε κανέναν .
  34. Δεν υπήρξαν κοινωνικές τάξεις, καθόσον ο αριθμός των κατοίκων ήταν μικρός (40) άτομα.
  35. Ναι, ήταν συνηθισμένο να προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή.
  36. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες από 18 ετών και συμμετείχαν και γυναίκες εφ'όσον δεν διέθετε άνδρα το σπίτι.
  37. Πλήρωνε ένα πρόστιμο.
  38. Ναι, ήταν κάτι το συνηθισμένο και ίσχυε στις γεωργικές εργασίες, όπως στον τρύγο, στο θέρος.
  39. Σε καμία.
  40. Όχι.
  41. Ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του άνδρα, ο άνδρας, η γυναίκα του και τα παιδιά του, τα αδέλφια του άνδρα.
  42. Πατέρα και μάνα.
  43. Παππού.
  44. Γιαγιά.
  45. Παππού.
  46. Γιαγιά.
  47. Στο όνομά τους.
  48. Στο όνομά τους.
  49. Με το όνομά τους.
  50. Με το όνομά τους.
  51. Όχι.
  52. Όχι.
  53. Με το όνομά τους.
  54. Μπάρμπα.
  55. Θειά.
  56. Μπάρμπα - θειά.
  57. Με το όνομά τους.
  58. Με το όνομά τους.
  59. Όχι.
  60. Προγόνια.
  61. Μπινιάρια.
  62. Συμπεθέρους.
  63. Πατέρα.
  64. Μητέρα, μάνα.
  65. Με το όνομά τους ή κουνιάδο - κουνιάδα.
  66. Πατέρα.
  67. Μάνα.
  68. Με το όνομά τους ή κουνιάδο - κουνιάδα.
  69. Με το όνομά του.
  70. Με το όνομά του.
  71. Με το όνομά του.
  72. Με το όνομά της.
  73. Με το όνομά της.
  74. Με το όνομά τους.
  75. Του παππού από τον πατέρα, της γιαγιάς από τον πατέρα, του παππού από τη μητέρα, της γιαγιάς από τη μητέρα. Σε καμιά παρεξήγηση του ζεύγους.
  76. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού πήγαιναν για ξύλα, για νερό, στο χωράφι, στ'αμπέλι, στο θερισμό, στον τρύγο και γενικά στις ελαφριές δουλειές ενώ οι άνδρες έκαναν τις βαριές.
  77. Θερισμ'ο, μάζεμα ελαιών, σκάψιμο κήπων, χωραφιών, αμπελιών, συγκομιδή καρπών.
  78. Βοηθούσαν στο κοπάδι, στο άρμεγμα, στο κλείσιμο του κοπαδιού στη στάνη, στο πήξημο του τυριού, στην καθαριότητα της στρούγκας.
  79. Βοηθούσαν στον καθαρισμό των διχτυών, στο ξεψάριασμα και στο τράβηγμα του καϊκιού έξω στην ακτή.
  80. Σκάψιμο, όργωμα, χτίσιμο και γενικά τις βαριές δουλειές.
  81. Από 12-13 ετών. Τις βαριές δουλειές στα αγόρια και τις ελαφριές στα κορίτσια.
  82. Πρώτα παντρεύονταν τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
  83. Για τις γυναίκες η ηλικία ήταν 17-20 και για τους άνδρες 23-25. Πάντα η γυναίκα έπρεπε να είναι μικρότερη από τον άνδρα.
  84. Συνήθως από τα γύρω χωριά. Αντίκυρα - Αράχωβα - Δεσφίνα - Στέφι - Κυριάκι - Δίστομο.
  85. Πότε στου γαμπρού - πότε στης νύφης ή και σε καινούριο σπίτι. Το καινούριο σπίτι αποτελούσε την προίκα της νύφης.
  86. Ναι, συνέβαινε και ζούσαν όλοι μαζί κάτω από την ίδια στέγη.
  87. Πολλές φορές την κρατούσαν.
  88. Όταν πέθαιναν οι γονείς ή γίνονταν πολλοί και δεν τους χωρούσε πια το σπίτι, ή ακόμη και καμμιά παραξήγηση μεταξύ αδελφιών.
  89. Συνήθως παρέμενε στο πατρικό σπίτι ο μεγαλύτερος γιός ή ο μικρότερος.
  90. Όταν είχε μοναχοπαίδι και μοναχοκόρη.
  91. Πολλές φορές πήγαιναν, αλλά σπάνια.
  92. Για κείνο που προόριζαν να μείνει στο σπίτι και συνήθως για το μικρότερο.
  93. Ήταν υποχρεωμένος ο πεθερός να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του.
  94. Όχι δεν έπαιρνε ο γαμπρός το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
  95. Όταν ήταν πρώτα εξαδέλφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Όχι.
  96. Παντρεύονταν αλλά σπάνια γιατί δεν δινόταν άδεια.
  97. Όχι, μπορούσαν.
  98. Υπήρξαν σπάνιες και κυρίως για λόγους ηθικής.
  99. Ο νονός του γαμπρού.
  100. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο νονός που στεφάνωσε το ζευγάρι και τα υπόλοιπα διαφορετικοί νονοί.
  101. Συνήθως προτιμούσαν κάποιον ανώτερό τους και πλούσιο.
  102. Επιτρεπόταν ο γάμος.
  103. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  104. Συνήθως σε δύσκολες στιγμές.
  105. Να τηρούν τον όρκο τους στα διάφορα προσωπικά τους θέματα, στις συναλλαγές.
  106. Μπορούσαν να γίνουν γυναίκα με άνδρα.
  107. Υπήρχε.
  108. Με προικοσύμφωνα, γραμμένα δια συμβολαιογραφικής πράξης.
  109. Δεν υπήρχε
  110. Τα συνέτασσαν οι συμβολαιογράφοι και τα υπέγραφαν ο δίνων την προίκα, ο γαμπρός και δύο μάρτυρες.
  111. 800 δρχ., 2.000 δρχ. Ανάλογα με την κατάσταση του πατέρα της.
  112. Όχι
  113. Όχι
  114. Ανάλογα με την κτηματική περιουσία.
  115. 20 ρίζες ελιές, 50 μικρά ζώα.
  116. Έπαιρναν την ίδια προίκα όλα εκτός από κανένα ανάπηρο που σ'αυτό έδιναν περισσότερη για να το δώσουν κιόλας.
  117. Όχι
  118. Μεταβιβαζόταν ως προίκα στις κόρες της και αν είχε μόνο γιούς, μεταβιβαζόταν σ'αυτούς.
  119. Είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών και οι αδελφοί. Αυτό συνέβαινε ανεξάρτητα από το θάνατο του πατέρα.
  120. Όχι
  121. Ένα μέρος επιστρεφόταν στην οικογένειά της και ένα μέρος παρέμενε στον άνδρα της.
  122. Όχι
  123. Όχι, σπάνια
  124. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  125. Ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο της πατρικής περιουσίας.
  126. Το μερίδιο του κοριτσιού ήταν μεγαλύτερο του μεριδίου των αγοριών.
  127. Γινόταν με διαθήκη ή με διανεμητήριο.
  128. Γινόταν με λαχνό, ίσχυε συνήθως σε αγορές κτημάτων που δεν είχαν την ίδια αξία, μεταξύ συγγενών πρώτου βαθμού, μπαρμπάδων, εξαδέλφων κ.λ.π.
  129. Το 1/3 της περιουσίας.
  130. Κληρονομικά δικαιώματα είχαν και οι συγγενείς του συζύγου, αδέρφια, αδελφές κ.λ.π.
  131. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  132. Ναι, μπορούσε και στις δύο περιπτώσεις.
  133. Και στις δύο περισπτώσεις.
  134. Πρώτα αδελφών και ύστερα τις άλλες περιπτώσεις.
  135. Ότι πρόβλεπε η υιοθεσία.