Οινόφυτα

Οινόφυτα

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Οινόφυτα
  4. 325
  5. Οινοφύτων
  6. Θήβας
  7. Βοιωτίας
  8. Στανιάτες
  9. Αρβανίτες
  10. Έξι (6). Η πρώτη χτίστηκε στα 1800 μ.Χ. Περίπου.
  11. Σε όλους τους κατοίκους του χωριού.
  12. Ένα (1).
  13. Το 1895 (περίπου).
  14. Γεωργία και κτηνοτροφία.
  15. Σιτάρι, κριθάρι, πατάτες, ελιές, σταφύλια.
  16. Όλα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση. Μόνο το κριθάρι (σε μικρή έκταση) προορίζονταν για το εμπόριο.
  17. Σιτάρι, κριθάρι, πατάτες, ελιές, σταφύλια, καρότα. Εκτός δηλαδή από τις παλιές καλλιέργειες προστέθηκε και η καλλιέργεια του καρότου από το 1972.
  18. Όχι
  19. Όχι
  20. Από 200 και πάνω στρέμματα.
  21. 6
  22. Εξήντα (60) στρέμματα.
  23. Ναι
  24. Από τότε που ιδρύθηκε το χωριό.
  25. Υπήρχαν γύρω στα 10. Σήμερα δεν υπάρχουν.
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Για κάθε σφάγιο πλήρωναν το 1/10 της αξίας του στην Κοινότητα.
  29. Σε δύο (2). Πλούσιοι και φτωχοί.
  30. Ναι
  31. Ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από 23 ετών και πάνω. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  32. Αυτός που δεν συμμετείχε στην κοινοτική εργασία πλήρωνε πρόστιμο, που αναλογούσε στο σύνολο των μεροκάματων που ήταν υποχρεωμένος να κάνει.
  33. Οι οικογένειες του χωριού αλληλοβοηθούνταν γενικά σε όλες τις αγροτικές εργασίες. Κυρίως όμως αλληλοβοηθούνταν στον τρύγο, το θέρο και το μάζεμα ελιάς.
  34. Στο χτίσιμο του σπιτιού υπήρχε αλληλοβοήθεια.
  35. Ναι. Εκτός από τις αγροτικές εργασίες (θέρος, τρύγος, μάζεμα ελιάς) στα υφαντά στο γνέσιμο και στο πλήσιμο της προίκας.
  36. Εφτά ως οχτώ. Ο παππούς και η γιαγιά (γονείς του άντρα). Οι δύο σύζυγοι και τα παιδιά τους.
  37. Τον πατέρα : Τάτα και τη μητέρα : μάμα.
  38. Παππούη
  39. Μαμίτσα.
  40. Παππούη
  41. Μαμίτσα.
  42. Στο όνομά τους.
  43. Στο όνομά τους.
  44. Στο όνομά τους.
  45. Στο όνομά τους.
  46. Όχι.
  47. Όχι.
  48. Στο όνομά τους.
  49. Μπάρμπα.
  50. Τσιάτσια.
  51. Μπάρμπα και Τσιάτσια.
  52. Στο όνομά τους!
  53. Στο όνομά τους. (Μόνο που με τη λέξη παιδί εννοούσαν το αγόρι).
  54. Όχι.
  55. Μηλαδέρφια.
  56. Μπινιάρια.
  57. Συμπεθέρους.
  58. Τάτα (πατέρα).
  59. Μάμα
  60. Στο όνομά τους.
  61. Τάτα
  62. Μάμα
  63. Στο όνομά τους.
  64. Στο όνομά του
  65. Στο όνομά του
  66. Στο όνομά του
  67. Νύφη ή στο θηλυκό που προερχόταν από το όνομα του άντρα (π.χ. Γιώργαινα αν λεγόταν Γιώργος ο άντρας)
  68. Νύφη ή Γιώργαινα, Νίκαινα κ.λ.π.
  69. Στο όνομά τους. Η σύζυγος χρησιμοποιούσε τον όρο "νοικοκύρης" στις συζητήσεις της αντί του όρου ο σύζυγός μου.
  70. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού από τον άντρα και στο πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον άντρα. Στη συνέχεια έδιναν ονόματα συγγενών που πέθαναν (αδελφών) κα ιονόματα των γονιών της μητέρας. Ύστερα από αυτό μπορούσε ο νονός να δώσει όνομα που ήθελε.
  71. Οι άντρες έπαιρναν τις πιο βαριές δουλειές. Όργωμα, σπορά, σκάψιμο αμπελιού, κλάδεμα, μεταφορά ξύλων, παραγωγή κάρβουνων, φύλαγμα ζώων. Οι γυναίκες αναλάμβαναν βοηθητικές αγροτικές δουλειές (κουβάλημα γάλατος, άρμεγμα, πήξιμο, σκάλισμα χωραφιών, κορφολόγημα αμπελιών, τρύγος, θέρος, φρόντιζαν για τα οικόσιτα ζώα...)
  72. Σκάλισμα, κορφολόγημα, θέρος, τρύγος, μάζεμα ελιάς.
  73. Φύλαγμα ζώων, τάϊσμα ζώων, άρμεγμα, μεταφορά γάλατος, πήξιμο τυριού.
  74. Όργωμα, σπορά, σκάψιμο αμπελιού, τίναγμα ελιάς, κατασκευή μαντριού, κατασκευή καμινιού - παραγωγή κάρβουνων, μεταφορά ξύλων.
  75. Από 10 ετών. Τα αγόρια πήγαιναν το ψωμί στον πατέρα, έπαιρναν το γάλα στο σπίτι, φύλαγαν λίγα ζώα. Τα κορίτσια βοηθούσαν τη μητέρα στο σπίτι, φρόντιζαν τα μικρότερα αδέρφια τους.
  76. Συνήθως περίμεναν τα αγόρια να παντρευτούν όλα τα κορίτσια και ύστερα παντρεύονταν αυτά.
  77. Για τις γυναίκες 23-25 και για τους άντρες 25-30. Στις περιπτώσεις που η γυναίκα διέθετε μεγάλη προίκα μπορούσε να παντρευτεί πιο νέο απ'αυτή άντρα.
  78. Συνήθως ήταν από το ίδιο χωριό. Μερικές φορές έπαιρναν γαμπρούς ή και νύφες από τα γειτονικά χωριά. Άγ. Θωμάς, Σχηματάρι, Κλειδί, Αυλώνα.
  79. Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού.
  80. Ναι. Ζούσαν όλοι μαζί και έχτιζαν πρώτα το σπίτι του μεγαλύτερου αδελφού, ύστερα του δεύτερου κ.λ.π.,και ο πιο μικρός κρατούσε το πατρικό. Έτσι αργότερα, οταν χώριζαν, μπορούσαν να έχουν όλοι τους το δικό τους σπίτι.
  81. Ναι. Τη μοίραζαν όταν παντρεύονταν όλοι και αφού είχαν όλοι μαζί χτίσει τα σπίτια για κάθε οικογένεια.
  82. Χώριζαν, όταν πέθαινε ο πατέρας ή όταν παντρευόντουσαν όλοι.
  83. Ο μικρότερος γιός.
  84. Όταν δεν είχε αγόρι.
  85. Πολύ σπάνια (π.χ. Οι πολύ φιλάργυροι).
  86. Συνήθως για το μικρότερο.
  87. Ο σώγαμπρος έπαιρνε και το μερίδιο του πεθερού του.
  88. Ο γαμπρός διατηρούσε το δικό του επώνυμο.
  89. Μέχρι και δεύτερα ξαδέρφια δεν παντρεύονταν.
  90. Ναι
  91. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  92. Σπάνια συνέβαινε αυτό και κυρίως για λόγους τιμής.
  93. Ο νονός του γαμπρού.
  94. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος του ζευγαριού.
  95. Προτιμούσαν τους φίλους και τους πλούσιους.
  96. Απαγορευόταν ο γάμος μεταξύ των παιδιών που οι οικογένειές τους συνδέονταν με κουμπαριά.
  97. Όχι
  98. Είναι άγνωστη η συνήθεια αυτή εδώ.
  99. Ναι
  100. Α) Και με τους δύο τρόπους. β) Λέγονταν προικοσύμφωνα
  101. Όχι
  102. Τα συνέτασαν οι συμβολαιογράφοι και τα υπέγραφαν εκτός από το γαμπρό και τη νύφη δύο μάρτυρες, ξένοι (όχι συγγενείς του ζευγαριού).
  103. 25.000 δρχ.
  104. Ναι
  105. Δέντρα και ζώα.
  106. Όχι. Η προίκα ήταν ανάλογη με τις αξιώσεις και την οικονομική κατάσταση του γαμπρού. Ένας πλούσιος υποψήφιος μπορούσε να πάρει περισσότερα από ένα φτωχό. (Και η ομορφιά του κοριτσιού συντελούσε στο να δώσει πιο μικρή προίκα ο πατέρας της).
  107. Όχι
  108. Μοιραζόταν κανονικά σε όλους.
  109. Οι αδελφοί συνείσφεραν κυρίως στην πε΄ριπτωση που πέθαινε ο πατέρας.
  110. Ναι
  111. Το μεγαλύτερο μέρος επιστρεφόταν στην οικογένεια του πατέρα της. Ένα μόνο μικρό της έμενε στον πατέρα της.
  112. Όχι
  113. Συνήθως μετά το θάνατο του πατέρα τους.
  114. Η πατρική περιουσία μοιραζόταν σε ίσα μερίδια στα αγόρια της οικογένειας.
  115. Ήταν ανάλογο με την οικονομική κατάσταση του γαμπρού. Έταζαν δηλαδή στον πλούσιο γαμπρό περισσότερα απ'ότι στο φτωχό, γιατί του ταίριαζαν πιο πολλά.
  116. Με διαθήκη
  117. Στην περίπτωση ξαφνικού θανάτου του πατέρα, οι κληρονόμοι (γιοί) μοιράζονταν την περιουσία του με λαχνό.
  118. Το μερίδιο της γυναίκας ήταν όσο και το μερίδιο κάθε παιδιού.
  119. Τα αδέρφια του άντρα.
  120. Οι κόρες του.
  121. Το παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του, αν δεν είχε παιδιά. Τον αδελφό της μητέρας του, κληρονομούσαν τα παιδιά των αδελφών του και μόνο αν δεν είχε αδελφή τον κληρονομούσε παιδί της αδελφής του.
  122. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  123. Τα παιδιά των αδελφών ή των στενών συγγενών.
  124. Κληρονομούσε όλη την περιουσία αυτών που το υιοθετούσαν.