Πέρα Χωριό Βοιωτίας

Πέρα Χωριό Βοιωτίας

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πέρα Χωριό Βοιωτίας
  4. 328
  5. Δήμο Λεβαδέων
  6. Λιβαδειάς
  7. Βοιωτίας
  8. Δεν υπάρχει παλιό όνομα.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Τη συνηθισμένη διάλεκτο των χωριών.
  13. Υπηρχαν τρείς εκκλησίες : του Προφήτη Ηλία που κτίστηκε το 1912 του Αγίου Αθανασίου το 1893 και του Αγίου Γεωργίου το 1890.
  14. Ο Προφήτης Ηλίας κτίστηκε από οικογένεια με το επώνυμο Αυγέρη και ο Άγιος Γεώργιος από οικογένεια Νταλιάνη.
  15. Ένα.
  16. 1959
  17. Κτηνοτροφία και Γεωργία.
  18. Σιτάρια, αμπέλια, ελιές και διάφορα κτηνοτροφικά φυτά.
  19. Όλα τα προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση.
  20. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες, με προσθήκη και νέων : όπως είναι τα βαμβάκια. Η καλλιέργεια τους άρχισε μετά το 1960.
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Από 20 στρέμματα και πάνω.
  24. Περίπου το 1/4 τωμ κατοίκων.
  25. Τα 30 στρέμματα.
  26. Ναι. Νομαδική.
  27. Δεν υπήρχε οικόσιτη κτηνοτροφία.
  28. Ξένα τσελιγκάτα φερμένα εποχιακά δεν υπάρχουν. Μόνο τα ντόπια κοπάδια υπάρχουν κυρίως από γίδια.
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Δεν υπήρχε παλιότερα κοινότητα. Υπήρχαν κατά τόπους - τόπους εγκατεστημένοι τσοπάνηδες (κονάκια).
  33. Δεν πλήρωναν κανένα φόρο.
  34. Όλοι ήταν ίδιοι μεταξύ τους (κυρίως βοσκοί).
  35. Προκειμένου να εκτελεστούν έργα κοινωφελή όπως : σχολεία, δρόμοι, εκκλησίες οι κάτοικοι πρόσφεραν την εργασία τους εντελώς δωρεάν και χωρίς καμμιά διαμαρτυρία. (προσωπική εργασία).
  36. Η συμμετοχή ήταν για μεν τους άντρες υποχρεωτική (κατόπιν προφορικής συμφωνίας) και συμμετείχαν άνδρες από 20 χρονών μέχρι 65 χρονών, οι γυναίκες συμμετείχαν προαιρετικά.
  37. Όχι
  38. Η αλληλοβοήθεια ήταν για όλες γενικά τις εργασίες.
  39. Για όλες τις εργασίες ίσχυε η αλληλοβοήθεια.
  40. Στις γυναίκες η αλληλοβοήθεια περιορίζετο κυρίως σε γνώσεις νοικοκυροσύνης και για υφαντά ή πλεκτά.
  41. Μια συνηθισμένη οικογένεια αποτελείτο από 5 άτομα, τα οποία εκτελούσαν συνήθως τις εντολές του παππού ή του πατέρα.
  42. Ως συνήθως πατέρα και μητέρα.
  43. Παππού.
  44. Γιαγιά.
  45. Παππού.
  46. Γιαγιά.
  47. Με τα ονόματά τους.
  48. Με τα ονόματά τους.
  49. Με τα ονόματά τους.
  50. Με τα ονόματά τους.
  51. ΟΧΙ
  52. ΟΧΙ
  53. Με τα ονόματα
  54. Θείο
  55. Θεία
  56. Θείο και Θεία.
  57. Με τα ονόματα
  58. Με το όνομά τους.
  59. ΟΧΙ
  60. Προγόνια.
  61. Μπινιάρια.
  62. Συμπεθέρους.
  63. Πατέρα
  64. Μητέρα, μάννα.
  65. Κουνιάδο και κουνιάδα.
  66. Πατέρα
  67. Μητέρα
  68. Κουνιάδο και κουνιάδα.
  69. Με το όνομά του.
  70. Με το όνομά του.
  71. Με το όνομά του.
  72. Με το όνομά της.
  73. Το πρώτο του παππού ή της γιαγιάς (από τον πατέρα) και τα υπόλοιπα στη διάθεση του νονού.
  74. Οι γυναίκες συννετείχαν σε όλες ανεξαιρέτως τις εργασίες.
  75. Όλες.
  76. Όλες.
  77. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες.
  78. Τις πιο βαριές εξωτερικές δουλειές.
  79. Η ανάθεση ευκόλων ή δυσκόλων εργασιών γίνονταν από μικρή ηλικία. Συνήθως στα αγόρια ανέθεταν δουλειές όμοιες με του πατέρα και στα κορίτσια σαν αυτές της μητέρας. Όριο ηλικίας για ανάθεση εργασιών δεν υπήρχε.
  80. Πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια και μετά τα αγόρια.
  81. Για μεν τις γυναίκες το 18 έτος της ηλικίας για δε τους άνδρες μόλις γύριζαν από το στρατό. Σπάνια δε η γυναίκα ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  82. Συνήθως οι νιόγαμπροι ήταν από το ίδιο χωριό. Πολλές φορές όμως έπαιρναν νύφες από γειτονικά χωριά και από οικογένειες (αν ήταν δυνατόν) ξακουστές και κάπως πλούσιες.
  83. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού.
  84. Συνήθως ζούσαν όλοι μαζί κι ας ήταν πάρα πολλά άτομα.
  85. ΝΑΙ
  86. Τα αδέρφια χώριζαν όταν μεγάλωναν τα δικά τους παιδιά.
  87. Συνήθως έμενε ο μεγαλύτερος, σπάνια δε και ο πιο αγαπητός στον πατέρα.
  88. Όταν δεν είχε αγόρι.
  89. ΟΧΙ
  90. Για το μεγαλύτερο.
  91. Ναι. Αυτά που του έταζε.
  92. Συνήθως ο γαμπρός δεν άλλαζε επώνυμο, ούτε τα παιδιά του, μόνο που αυτά πολλές φορές έπαιρναν το όνομα του πεθερού.
  93. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση γάμου πρώτων εξαδέλφων.
  94. Υπήρχε, ακόμη και για τα τρίτα εξαδέρφια.
  95. Το κοινό επώνυμο δεν εμπόδιζε τους ανθρώπους να παντρευτούν.
  96. Όχι
  97. Ο νονός του γαμπρού.
  98. Το πρώτο υποχρεωτικά ο νονός τα άλλα όποιος πήγαινε και τα ζητούσε πρώτος.
  99. Ανάλογα με την επιθυμία τους.
  100. Απαγορευόταν ο γάμος όταν συνδεότανε με κουμπαριά.
  101. Οχι. Για να αποφευχθεί αυτή η περίπτωση συνήθως ο νονός που πρωτοβάφτισε αγόρι και στο εξής αγόρια θα βάφτιζε ή αντίθετα και μετά κορίτσια.
  102. Όταν κάποιος ξένος αποφάσιζε να γίνει φίλος μίας οικογένειας (αδερφός) με εκκλησιαστική τελετήτελετή (σταυραδέρφι).
  103. Να αλληλοβοηθιούνται.
  104. Γίνονταν μόνο άνδρας
  105. Υπήρχε όπως εξακολουθεί και σήμερα.
  106. Τότε προφορικά. Αλλά ο λόγος τους ισοδυναμούσε με συμβόλαιο.
  107. Όχι
  108. Μέχρι 5.000
  109. Όχι
  110. Συνήθως στο χωριό
  111. Μέχρι 5 στρέμματα.
  112. Ελιές και αμπέλια.
  113. Η προίκα δινόταν ανάλογα με την επιθυμία του πατέρα και τις απαιτήσεις των γαμπρών.
  114. Όχι
  115. Η προίκα της μάννας δεν μεταβιβαζόταν στις κόρες προίκα. Απλώς δίνονταν σε όλους περίπου ίσα.
  116. Οι αδελφοί βοηθούσαν σε ειδικές περιπτώσεις όπως π.χ. Αδυναμία του πατέρα λόγω μακροχρόνιας ασθένειας, παραλυσία κ.λ.π. ή λόγω θανάτου.
  117. Όχι
  118. Η προίκα επιστρεφότανε ολόκληρη στην οικογένειά της. Αυτό βέβαια ως προς τα ακίνητα : χωράφια, σπίτια κ.λ.π. γιατί χρήματα που δόθηκαν σαν προίκα μπορεί να ξοδεύτηκαν.
  119. Όχι
  120. Κανείς
  121. Δεν ζητούσε τίποτε.
  122. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  123. Όταν ζούσε ο πατέρας το θέμα το ρύθμιζε ο ίδιος, αν όμως είχε πεθάνει μοίραζαν τα αδέρφια εξίσου την περιουσία.
  124. Ανάλογα με την επιθυμία των γονιών ή ακόμη και από τις απαιτήσεις του γαμπρού.
  125. Προφορικά.
  126. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό στην περίπτωση που είχε πεθάνει ο πατέρας και τα παιδιά δεν συμφωνούσαν ως προς το μοίρασμα της περιουσίας.
  127. Αυτόματα δια λόγου πήγαιναν στα παιδιά.
  128. Την περιουσία του άνδρα την έπαιρναν πίσω ο πατέρας του και τα αδέρφια του.
  129. Η περιουσία μεταβιβαζόταν στις κόρες.
  130. Συνέβαινε το ίδιο και για τις δύο πλευρές.
  131. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  132. Συνήθως παιδιά αδερφών ή ορφανά.
  133. Όλη η περιουσία μεταβιβαζόταν σάυτό.