Ελαφοχώρι

Ελαφοχώρι

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ελαφοχώρι
  4. 406
  5. Ελαφοχωρίου
  6. Διδυμοτείχου
  7. Έβρου
  8. Καρατζια χαλίλ.
  9. Κατοικείται κυρίως από πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης.
  10. Υπήρχε μία, που χτίστηκε το 1927.
  11. Ανήκε στο χωριό.
  12. Τρία : Ελληνικά, Τούρκικα, Βουλγάρικα.
  13. Το 1926.
  14. Γεωργία, Κτηνοτροφία.
  15. Σιτάρι, Κριθάρι, Καλαμπόκια, Φασόλια.
  16. Μέρος του σιταριού και μέρος των φασολιών για αυτοκατανάλωση και τα υπόλοιπα για το εμπόριο.
  17. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες και έχουν προστεθεί νέες από το 1970 (Ζαχαρότευτλα, υβρίδια αραβοσίτου, ντομάτες)
  18. Κεφαλοχώρι
  19. Όχι
  20. Από 100 στρέμματα, αλλά ο κλήρος ήταν 28 στρέμματα.
  21. Κανένας. Ελάχιστοι είχαν διπλό κλήρο 56 στρεμμάτων.
  22. 17 στρέμματα και μαζί με τα ιδιόκτητα από αγορές περίπου 40-50 στρέμματα.
  23. Υπήρχε
  24. Από το 1970.
  25. Όχι
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Η εκλογή κοινοτικών συμβουλίων γινόταν όπως και σήμερα με εκλογές των δημοτών.
  29. Πλήρωναν τη δεκάτη σε είδος στην κοινότητα.
  30. Σε δύο τάξεις, ανάλογα με τα εισοδήματά τους. Σε πλούσιος και φτωχούς.
  31. Ήταν πολύ συνηθισμένο.
  32. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες από 18-55 χρονών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  33. Τον τιμωρούσαν με χρηματικό πρόστιμο.
  34. Ήταν συνηθισένο φαινόμενο και ίσχυε στις πιο επείγουσες γεωργικές εργασίες.
  35. Ίσχυε για το χτίσιμο των σπιτιών.
  36. Συμμετείχαν και γυναίκες αλλά οι άνδρες είχαν περισσότερο ανεπτυγμένο το αίσθημα της αλληλοβοήθειας.
  37. Συνήθως την αποτελούσαν 12 μέλη. Ο πατέρας με τη μητέρα και 4 παιδιά παντρεμένα και τα εγγόνια.
  38. Μπαμπά και μάνα.
  39. Παππού
  40. Γιαγιά ή Μπάμπου.
  41. Παππού
  42. Μανίτσα.
  43. Με τα ονόματά τους.
  44. Με τα ονόματά τους.
  45. Τον μεγαλύτερο Μπάτη, μικρότερους με τα ονόματά τους.
  46. Την μεγαλύτερη τσάτσα, τις μικρότερες με τα ονόματά τους.
  47. Μπάτης.
  48. Τσάτσα.
  49. Με τα ονόματά τους.
  50. Νταή.
  51. Θεία ή Μανιά.
  52. Νταή και Μανιά.
  53. Με τα ονόματά τους.
  54. Με τα ονόματά τους.
  55. Κανακάρη και τα υστερότοκα με τα ονόματά τους.
  56. Αδέρφια.
  57. Διπλάρια.
  58. Συμπέθεροι.
  59. Αφέντη.
  60. Μάνα.
  61. Μπασιά και κυράτσα.
  62. Αφέντη.
  63. Μανίτσα.
  64. Κουνιάδος και Κουνιάδα.
  65. Γαμπρέ.
  66. Γαμπρέ.
  67. Μπασιά.
  68. Νύφη.
  69. Νύφη.
  70. Με τα ονόματά τους.
  71. Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού απ'τον πατέρα, Στο πρώτο κορίτσι έδιναν το όνομα της γιαγιάς απ'τον πατέρα. Για τα υπόλοιπα διάλεγαν τα ονόματα απ'τον πατέρα και τη μητέρα της συζύγου.
  72. Οι άνδρες δούλευαν στις εξωτερικές δουλειές. Οι γυναίκες πέρα απ'τις δουλειές του σπιτιού συμμετείχαν σε όλες τις εξωτερικές δουλειές βοηθώντας τον άνδρα.
  73. Θέρισμα, τσάπισμα, αλώνισμα.
  74. Άρμεγμα, βοσκή.
  75. Όργωμα, σπορά, κοπή ξύλων.
  76. Από 10 χρονών. Τα αγόρια βοσκή ζώων και τα κορίτσια εκτός απ'τις δουλειές του σπιτιού και στη βοσκή των ζώων.
  77. Τα παιδιά παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους.
  78. Για τις γυναίκες 25 χρονών. Για τους άνδρες 26 χρονών. Ήταν σπάνιο οι γυναίκες να είχαν μεγαλύτερη ηλικία απ'τον άντρα.
  79. Η συνήθεια ήταν να είναι απ'το ίδιο χωριό.
  80. Στο πατρικό του γαμπρού.
  81. Όλα τα αγόρια έφερναν τις γυναίκες τους στο πατρικό τους. Ζούσαν, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμόνταν στην ίδια στέγη. Αργότερα όταν παντρεύονταν και ο τελευταίος χώριζαν σε ιδιαίτερα νοικοκυριά και σπιτικά.
  82. Ναι.
  83. Όταν γίνονταν πολλά και άρχιζε η διχόνοια και η γκρίνια τότε χώριζαν.
  84. Όποιο παιδί θα διάλεγαν οι γονείς που συνήθως ήταν ο μικρότερος γιος.
  85. Όταν δεν είχε αγόρια, τότε για τη μικρότερη κόρη έπαιρνε σώγαμπρο.
  86. Όχι.
  87. Για το μικρότερο.
  88. Ήταν υποχρεωμένος να γράψει στο όνομα του γαμπρού, μέρος της περιουσίας του.
  89. Ο γαμπρός και τα απαιδιά που γεννιόταν είχαν το πατρικό επώνυμο του γαμπρού. Καμμιά αλλαγή στα επώνυμα δεν γινόταν.
  90. Αν ήταν τρίτα ξαδέρφια μπορούσαν να παντρευτούν. Δεύτερα ξαδέρφια και πρώτα δεν μπορούσαν.
  91. Δεν μπορούσαν.
  92. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  93. Δεν υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίου.
  94. Ο νονός του γαμπρού.
  95. Όλα είχαν τον ίδιο νονό.
  96. Για να αλλάξουν κουμπάρο έπρεπε να πάρουν άδεια απ'την Κοινότητα και συνήθως διάλεγαν φίλο ή πλούσιο για καινούριο κουμπάρο.
  97. Απαγορευόταν
  98. Όχι
  99. Δεν υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις.
  100. Ναι
  101. Στις περισσότερες περιπτώσεις γινόταν προφορικά. Σε ελάχιστες με προικοσύμφωνο που λεγόταν συμφωνητικό.
  102. Όχι
  103. Τα συνέτασε κάποιος εγγράματος και τα υπέγραφε ο παππάς.
  104. 5.000 δρχ.
  105. Αυτά που της αναλογούσαν.
  106. Όλες έπαιρναν την ίδια προίκα.
  107. Όχι
  108. Ναι, μεταβιβαζόταν στις κόρες της. Αν είχε μόνο γιούς μεταβιβαζόταν εξίσου στους γιους.
  109. Όχι
  110. Μπορούσε.
  111. Παρέμεινε στον άνδρα της.
  112. Έδινε χρήματα μέχρι 10.000 και αυτή η προσφορά λεγόταν Μπαμπάχακ.
  113. Ο πατέρας του.
  114. Στην αρραβώνα.
  115. Την έπαιρνε μόνο ο πεθερός.
  116. Δεν μπορούσε.
  117. Όταν όλα τα αγόρια παντρευόταν και αποφάσιζαν να χωρίσουν απ'το πατρικό σπίτι, τότε έπαιρναν το μερίδιο που τους αναλογούσε.
  118. Συνήθως ο υστερότοκος έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο γιατί έμενε και ζούσε στο πατρικό σπίτι και φρόντιζε τους γονείς.
  119. Ήταν μικρότερο.
  120. Με διαθήκη
  121. Όταν δεν υπήρχε πατέρας γινόταν με λαχνό. Σε άλλη περίπτωση ο πατέρας κανόνιζε το μοίρασμα.
  122. Έπαιρνε το ίδιο μερίδιο με τα παιδιά. Γινόταν και η ίδια αδερφός με τα παιδιά όσων αφορά τα μερίδια.
  123. Κανένας άλλος εκτός απ'τη γυναίκα δεν είχε κληρονομικά δικαιώματα.
  124. Οι κόρες του.
  125. Μπορούσε γιατί ήταν ο πλησιέστερος συγγενής.
  126. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  127. Προτιμούσαν παιδιά συγγενών.
  128. Είχε όλα τα διακιώματα σαν κανονικό παιδί.