- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Άγιοι Απόστολοι
- 479
- Πετριών
- Καρυστίας
- Ευβοίας
- Παραλία Πετριών και σχεδόν ταυτόχρονα ονομάστηκε και Άγιοι Απόστολοι.
- Το χωριό κατοικείται από Αρβανίτες κυρίως.
- Ελληνικά και περισσότερο τα Αρβανίτικα.
- Μία, των Αγίων Αποστόλων.
- Κοινή για όλους.
- Ένα, δίπλα στην προαναφερθείσα εκκλησία.
- Το 1937
- Ασχολούνταν με την γεωργία, την κτηνοτροφία και λίγο με τη θάλασσα.
- Σιτάρι, κριθάρι, λαθούρι (φάβα), κουκιά, αμπέλια, ελιές, πατάτες, ντομάτες κ.λ.
- Τα πάντα προορίζονται για αυτοκαταλάνωση, λόγω ελλείψεως εμπορίου.
- Μόνο οι ελιές. Οι παλιές καλλιέργειες εξαφανίστηκαν. Δεν υπάρχουν νέες καλλιέργειες.
- Όχι. Όχι. Όχι.
- Όχι
- Από 700 στρέμματ, δεδομένου ότι όλο το μέρος κατοικείτο από 5-10 οικογένειες.
- 5 αρχικά, μετά μοιράστηκαν.
- Περίπου 20 στρέμματα.
- Ναι, χοίρων και γιδοπροβάτων.
- Μεταπολεμικά
- Ναι. Υπήρχαν 5 τσελιγκάτα, που δεν υπάρχουν πια.
- Όχι. Σπάνια μόνον ψάρευαν.
- Όχι
- Το χωριό δεν γνώρισε παλιότερη κοινοτική οργάνωση λόγω του ότι είναι νεοϊδρυθέν (το 1830 απετελείτο από 5 οικογένειες. Αργότερα όταν κατάλαβαν την αξία της θάλασσας συντεντρώθηκαν και άλλοι κάτοικοι κυρίως από τις Πετριές).
- Φόρο λαδιού, σε επιστάτες της εφορείας.
- Δεν υπήρχε χωρισμός κοινωνικών τάξεων.
- Ναι, αυτό ήταν κανόνας.
- Ναι, ήταν υποχρεωτική και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Για τους άνδρες από 15 ετών και άνω.
- Τον τιμωρούσαν με πρόστιμο παρά της κοινότητος.
- Ναι, σε μεγάλο βαθμό και σε όλες γενικά τις δουλειές και τις γεωργικές και τις κτηνοτροφικές.
- Ναι, σε κάθε είδους εργασία και στο χτίσιμο των σπιτιών.
- Δεν υπήρχε διαχωρισμός ανδρικών και γυναικείων εργασιών και η κάθε οικογένεια βοηθούσε με όλα της ταμέλη την άλλη.
- Ο άνδρας, η γυναίκα, τα παιδιά, ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα.
- Πατέρα, μπαμπά ή τατ (αρβανίτικα), μάνα ή μαμά (αρβανίτικα).
- Παππού
- Μαμή
- Παππού
- Μαμή
- Εγγονάκι (αγόρι), εγγόνα μ (εγγόνα μου) για κορίτσι.
- Το ίδιο
- Βλα (αρβανίτικα)
- Αδελφή ή μότρ (στα αρβανίτικα).
- Ιμάδι
- Εμάδα μότρ
- Τον 2ο Ιβόγκλ και τον 3ο Ιμβλά.
- Μπάρμπ
- Θειάκα
- Μαρμπ Μότρ μάμα
- Ανηψιέ ή ανηψιά
- Μπιρ (το αγόρι), βάιζ ( το κορίτσι).
- Ιμάδι (ο μεγαλύτερος) Ιβόγκλι (ο υστερότοκος)
- Μηλαδέλφια
- Δίδυμα
- Συμπεθέρους ή κρουσκ (τον άνδρα) και κρούσκα Την γυναίκα.
- Πεθερέ
- Πεθερά
- Κουνιάδε, -δα ή κουνάτι, -ζα.
- Πεθερέ ή Παππού ιμ
- Μάνα ιμε
- Κουνιαδι ή Κουνάτ/ Κουνιάδα ή κουνάτα.
- Γαμπρό ιμ
- Το ίδιο
- Γαμπρέ ή γαμπρό ιμ
- Νύφη ή νούσε (αρβανίτικα)
- Το ίδιο
- Γυναίκα ή γκρούα . Άντρα ή μπουρ (Αρβανίτικα).
- Πρώτα δίναν τα ονόμτα των γονέων του άνδρα, μετά της γυναίκας. Συνέχιζαν με τα ονόματα της γιαγιάς του άνδρα και μετά με τα ονόματα του παππού και της γιαγιάς της γυναίκα.
- Όλες τισ δουλειές τις κάναν μαζί. Δεν υπήρχε διαχωρισμός εργασιών. Μαζί στο σπίτι, στα παιδιά, στα κτήματα, στα κοπάδια τους.
- Όλες
- Όλα όσα έκανε άνδρας.
- Όλες (κουπιά, δίχτυα κ.λ.)
- Μόνο το χτίσιμο των σπιτιών και το κυνήγι. Πάντως και στο χτίσιμο των σπιτιών οι γυναίκες βοηθούσαν όσο μπορούσαν.
- Τα παιδιά βοηθούσαν τους γονείς από τα 12-13 χρόνια τους. Συνήθως τη φύλαξη των κοπαδιών ΄΄η άλλες γεωργικές δουλειές και στα αγόρια και στα κορίτσια.
- Πρώτα έπρεπε να παντρευτούν όλα τα κορίτσια της οικογένειας και μάλιστα κατά σειρά ηλικίας και μετά τα αγόρια ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
- 20 χρονών και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Η γυναίκα και ο άνδρας έπρεπε να είναι της ίδιας ηλικίας περίπου.
- Δεν υπήρχε κανόνας σ' αυτό. Ο γαμπρός ή η νύφη μπορούσε να είναι απ' το ίδιο χωριό. Ή από άλλα γειτονικά χωριά π.χ. την Οχθονιά, το Αυλωνάρι, τον Ωριό.
- Και σ' αυτό δεν υπήρχε κανόνας. Μέναν σ' όποιον είχε σπίτι.
- Ναι συνέβαινε πολλές φορές τα παιδιά να φέρνουν τις γυναίκες στο πατρικό τους. Δούλευαν τότε όλοι μαζί, τρώγαν στο ίδιο τραπέζι, κοιμόνταν στο ίδιο δωμάτιο αν δεν υπήρχαν πολλά και την διοίκησ του σπιτιού και το πορτοφόλι το είχε ο πατέρας.
- Ναι, όσο ζούσε ο πατέρας τους. Μετά τη χώριζαν.
- Τα δέρφια χώριζαν ή όταν γίνονταν πολλοί και δεν τους χώραγε το σπίτι ή όταν πέθαινε ο πατέρας. Ο χωρισμός μπορούσε να επισπευθεί από διάφορες παρξηγήσεις ανάμεσα στα αδέρφια.
- Όποιο παιδί διάλεγαν οι γονείς.
- Όταν διέθετε μεγάλλη περιουσία και δεν είχε αγόρια.
- Ποτέ
- Ένα σώγαμπρο κατά τη θέληση των γονιών.
- Η περιουσία μοιραζόταν κανονικά στα παιδιά, ο δε σώγαμπρος έπαιρνε μετά το θάνατο του πεθερού του το μέρος της περιουσίας που είχε εκείνος ακόμη στο όνομά του, το λεγόμενο γεροντομοίρι. Μέχρι το θάνατο του πεθερού ο σώγαμπρος δεν είχε τίποτα στα χέρια του, αλλά μόνον η γυναίκα του το μερίδιό της.
- Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του και τα παιδιά έπαιρναν κανονικά το επώνυμο του πατέρα τους.
- Τα πρώτα και δεύτερα ξαδέλφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Από τρίτα και πέρα παντρευόταν. Επίσης δύο αδέλφια δεν μπορούσαν να πάρουν δύο αδελφές. Ποτέ δεν παντρεύτηκαν στο χωριό πρώτα ξαδέλφια.
- Υπήρχε κώλυμα εκ μέρους του δεσπότη που δεν έδινε άδεια. Πάντως υπήρξαν τέτοια ζευγάρια που συζούσαν και κάναν και παιδιά χωρίς να παντρευτούν.
- Το επώνυμο δεν αποτελούσε εμπόδιο.
- Στο χωριό δεν υπήρξε ούτε μια περίπτωση διαζυγίου.
- Πάντα ο νονός του γαμπρού.
- Τα πρώτα παιδιά βαφτιζόταν από την οικογένεια του νονού του ανδρός και τα υπόλοιπα από την οικογένεια του νονού της γυναίκας. Ήταν σπάνιο πράγμα να βαφτίσει ο ίδιος νονός πάνω από ένα παιδί στην ίδια οικογένεια.
- Το θέμα αυτό δεν εξέταζαν συγγένεια, πλούτη και κοινωνικές τάξεις. Αρκεί να τον βλέπαν με καλό μάτι. Αυτό έφθανε.
- Απαγορευόταν σ' αυτή την περίπτωση ο γάμος. Θεωρούσαν ότι έπαιρναν πίσω το λάδι του χρίσματος.
- Όχι γιατί εθεωρούντο αδέρφια.
- Οι γονείς του αποφάσιζαν και τους βάφτιζαν στο ίδιο νερό για να είναι αδέρφια.
- Κανονικά ότι υποχρεώσεις είχαν τ'αδέρφια μεταξύ τους (Θεωρητικά τουλάχιστον).
- Μόνο άτομα του ίδιου φίλου γίνονταν αδελφοποιτοί.
- Ναι, η προίκα ήταν κανόνας απαράβατος για να γίνει ο γάμος.
- Η προικοδοσία γινόταν ή διά λόγου ή με προικοσύμφωνα. Τα προικοσύμφωνα δεν είχαν ξεχωριστή ονομασία.
- Όχι
- Τα συνέτασσαν οι συμβολαιογράφοι και τα υπέγραφαν οι γονείς, παρουσία δύο μαρτύρων.
- Χωράφια, ζώα, βάρκες ή καΐκια, ζωοτροφές, σιτάρι κ.λ. Δίναν 5-10 χιλιάδες δραχμές.
- Σπίτι ναι, αλλά ποτέ επιπλωμένο.
- Στο χωριό
- Ναι
- Ναι
- Παίρναν την ίδια προίκα χωρίς εξαίρεση.
- Όχι, μοιραζόταν κανονικά η περιουσία.
- Πάρα πολλές φορές, η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν σαν προίκα στις κόρες της. Αν είχε μόνο γιους την μοίραζε και αν συμπαθούσε κάποιον περισσότερο του έδινε περισσότερα.
- Πολλές φορές τα αδέλφια βοηθούσαν να γίνει η προίκα της αδελφής και πριν ακόμη από το θάνατο του πατέρα.
- Αν τύχαινε να έχει διαφορές με τα άλλα αδέλφια της ζητούσε μερίδιο. Το δικαίωμα το είχε.
- Ο άνδρας έπαιρνε το 1/4 της προίκας της γυναίκας του. Το υπόλοιπο επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
- Όχι
- Ανάλογα με τις περιπτώσεις.
- Όλοι παίρναν ίσα μερίδια χωρίς διάκριση.
- Το κορίτσι τύχαινε μερικές να παίρνει περισσότερα απ' όσα έπαιρναν τα αγόρια, για να συμπληρώσει μια κάποια προίκα.
- Και με τους δύο τρόπους.
- Πάντα το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν με λαχνό ( για τ' αδέλφια τουλάχιστον).
- Η γυναίκα έπαιρνε το 1/4 δηλ. Το κάρτο της, όπως λεγόταν. Το υπόλοιπο το παίρναν τα παιδιά.
- Η γυναίκα έπαιρνε και πάλι το 1/4, το δε υπόλοιπο το παίρναν τα αδέρφια του ανδρός της.
- Το 1/4 η γυναίκα του και το υπόλοιπο οι κόρες. Τα αδέλφια του όχι.
- Και στις δύο περιπτώσεις κληρονομούσαν τα παιδιά, αλλά μόνον αν δεν ζούσαν οι γονείς τους . Αν ζούσαν οι γονείς τους, τα κληρονομούσαν εκείνοι (ένα σε κάθε περίπτωση).
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Πρώτα προτιμούσαν παιδιά αδελφών, μετά συγγενών και τέλος ορφανά.
- Μόλις υιοθετούσαν ένα παιδί του γράφαν με συμβάλαιο την περιουσία τους οι θετοί γονείς.
