Γιαννίτσι

Γιαννίτσι

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Γιαννίτσι
  4. 489
  5. Γιαννιτσίου
  6. Καρυστίας
  7. Ευβοίας
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Μετά την Τουρκοκρατία Αρβανίτικα.
  12. Υπάρχουν (7) επτά εκκλησίες.
  13. Ανήκαν στην κοινότητα.
  14. Υπάρχει (1) ένα
  15. Από το 1910 περίπου.
  16. Η γεωργία και η κτηνοτροφία.
  17. Καλλιεργούσαν κριθάρι και βρώμη και καλαμπόκι.
  18. Όλα τα προϊόντα είχαν για αυτοκατανάλωση.
  19. Καλλιεργούνται τα ίδια προϊόντα και μετά το 1945 άρχισαν να καλλιεργούν σιτάρι.
  20. Όχι
  21. Όχι
  22. Από 1000 στρέμματα και πάνω.
  23. Κανένας
  24. Από 500 έως 600 στρέμματα.
  25. Ναι
  26. Από παλιά.
  27. Όχι
  28. Πολύ λίγοι
  29. Όχι
  30. Από παλιά υπήρχε η Κοινότητα Γιαννιτσίου.
  31. Ανάλογα με τα εισοδήματα που είχε ο κάθε κάτοικος πλήρωνε φόρο στην κοινότητα.
  32. Δεν υπήρχαν διαφορετικές κοινωνικές τάξεις.
  33. Υπήρχε η προσωπική εργασία για κοινωφελή έργα.
  34. Ήταν υποχρεωτική από 18-60 χρόνων. Δεν συμμετείχαν γυναίκες.
  35. Όποιος αρνιόταν πλήρωνε πρόστιμο στο Δημόσιο ταμείο.
  36. Η αλληλοβοήθεια γινόταν σπάνια σε επείγουσες γεωργικές εργασίες.
  37. Σε μερικές εργασίες, όπως το χτίσιμο των σπιτιών.
  38. Όχι
  39. Οι οικογένειες ήταν από 6 και πάνω άτομα. Πατέρας, μητέρα, παιδιά, οι γονείς του ενός από τους συζύγους και τυχόν αδελφια.
  40. Πατέρα - μητέρα
  41. Παππού
  42. Γιαγιά
  43. Παππού
  44. Γιαγιά
  45. Με το όνομά τους.
  46. Με το όνομά τους.
  47. Με το όνομά τους.
  48. Με το όνομα τους.
  49. Πολύ παλιά ο μεγαλύτερος αδελφός μοίραζε την περιουσία του πατέρα.
  50. Με το όνομά τους.
  51. Θείο
  52. Θεία
  53. Θείο - θεία
  54. Με το όνομά τους ή "ανηψιέ -ά".
  55. Με το όνομά τους.
  56. Έπαιρναν τα ονόματα του παππού και τησ γιαγιάς.
  57. Παραδερφός ή παρααδερφή
  58. Δίδυμα
  59. Συμπέθερε, συμπεθέρα
  60. Πατέρα ή πεθερό.
  61. Μητέρα και πεθερά
  62. Με το όνομά τους.
  63. Πατέρα και πεθερό
  64. Μητέρα και πεθερά
  65. Με το όνομά τους.
  66. Με το όνομά του.
  67. Με το όνομά του.
  68. Με το όνομά του.
  69. Με το όνομά της.
  70. Με το όνομά της.
  71. Με το όνομά της ή κυρά ή γυναίκα. Με το όνομά του άντρα ή νοικοκύρη.
  72. Στο πρώτο αγόρι δινόταν το όνομα του παππού (πατέρας του πατέρα) και στο κορίτσι της γιαγιάς (μάνα του πατέρα). Σπάνια έδινε όνομα ο νονός.
  73. Εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, οι γυναίκες βοηθούσαν σε έκτακτες γεωργικές δουλειές (θέρος, τρύγος) και κουβαλούσαν νερό στα ζώα.
  74. Βοηθούσαν στον θέρο, στο τρύγο ή στις ελιές.
  75. Σε σπάνιες περιπτώσεις βοηθούσαν στη τροφή των ζώων.
  76. Η μεταφορά ξύλων, το κοψιμό τους, το όργωμα με ζώα και οι πιο πολλές γεωργικές δουλειές.
  77. Μετά το Δημοτικό σχολείο (12 χρονών). Τα αγόρια βοηθούσαν τον πατέρα (γεωργία - κτηνοτροφία) και τα κορίτσια στις δουλειές του σπιτιού.
  78. Ανεξάρτητα με την ηλικία, έπρεπε να παντρευτούν πρώτα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια της οικογένειας.
  79. Από 17-22 για τις γυναίκες και 20-30 για τους άνδρες. Πολύ σπάνια η γυναίκα ήταν μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  80. Δεν υπήρχε η συνήθεια να παντρεύονται από το ίδιο χωριό.
  81. Έμεναν στο σπίτι του γαμπρού και πολλές φορές με την οικογένεια του γαμπρού.
  82. Συνήθως ο πρώτος γυιος έμενε με τους γονείς. Ζούσαν όλοι μαζί, κοιμόταν στο ίδιο σπίτι και δούλευαν όλοι μαζί.
  83. Στις περισσότερες φορές τα αδέλφια μοίραζαν την περιουσία.
  84. Σε περιπτώσεις μεταναστεύσεως ή γάμου ή όταν υπήρχαν πολλά αδέλφια στο σπίτι.
  85. Άλλοτε έμενε το μεγαλύτερο παιδί και άλλοτε το μικρότερο ανεξάρτητα από φύλλο.
  86. Όταν δεν είχε αγόρια.
  87. Σπάνια γινόταν κάτι τέτοιο.
  88. Δεν υπήρχε συνήθεια και γινόταν ανάλογα με τις περιπτώσεις.
  89. Τα άφηνε, τις περισσότερες φορές, στα κορίτσια.
  90. Ο γαμπρός κράταγε το επώνυμο του πατέρα του και τα παιδιά του γαμπρού.
  91. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν ως τρίτα ξαδέλφια. Ούτε έγινε στο χωριό παρόμοιος γάμος.
  92. Ούτε τα δεύτερα ξαδέρφια μπορούσαν να παντρευτούν.
  93. Όχι
  94. Όχι
  95. Τις πιο πολλές φορές ο νονός του γαμπρού.
  96. Ο κουμπάρος συνήθως βάφτιζε το πρώτο παιδί. Τα άλλα διάφοροι συγγενείς και μη.
  97. Συνήθως διάλεγαν συγγενείς και φίλους.
  98. Επιτρεπόταν ο γάμος.
  99. Όχι
  100. Υπήρχε
  101. Γινόταν με προικοσύμφωνα που τα ονόμαζαν έτσι ακριβώς.
  102. Όχι
  103. Οι συμβολαιογράφοι στα πιο κοντινά κεφαλοχώρια.
  104. Ναι, ανάλογα με την περιουσία του πατέρα.
  105. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις.
  106. Στο χωριό
  107. Αν δεν έπαιρναν χρήματα, ναι.
  108. Μερικές φορές ζώα.
  109. Ανάλογα με την περιουσία και το χρονικό διάστημα που γινόταν ο γάμος δίνονταν η προίκα.
  110. Όχι
  111. Η προίκα της μητέρας πήγαιν μαζί με τον πατέρα και μοιραζόταν σ' όλα τα παιδιά, άσχετα αν ήταν όλα αγόρια.
  112. Μόνο στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα.
  113. Αν δεν είχε διαθήκη ο πατέρας ναι
  114. Η μισή περιουσία πήγαινε στον άνδρα και η υπόλοιπη στους γονείς της γυναίκας ή σε άλλους συγγενείς.
  115. Όχι
  116. Τις περι σσότερς φορές με το γάμο δινόταν από τον πατέρα στο γυιο μέρος της περιουσίας.
  117. Όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια της περιουσίας του πατέρα.
  118. Τα αγόρια τις περισσότερες φορές έπαιρναν τα περισσότερα.
  119. Γινόταν πάντα με διαθήκη.
  120. Σε σπάνιες περιπτώσεις γινόταν η μοιρασιά με λαχνό, ιδίως ότανπέθαινε ο ένας από τους γονείς.
  121. Η μισή περιουσία πήγαινε στη γυναίκα και η μισή στα παιδιά.
  122. Οι γονείς του άνδρα ή όταν δεν υπήρχαν άλλοι συγγενείς.
  123. Οι κόρες
  124. Στη περίπτωση που δεν είχε παιδιά ναι.
  125. Μόνο αν δεν είχαν παιδιά.
  126. Αδελφών ή συγγενών.
  127. Όταν παίθεναν οι γονείς το παιδί έπαιρνε όλη την περιουσία.