Αμπελόκαμπος

Αμπελόκαμπος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αμπελόκαμπος
  4. 544
  5. Ηλείας
  6. Ηλείας
  7. Καρακούζι
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. Την ελληνική
  11. Υπήρχε μια η οποία διατηρείται σε άριστη κατάσταση μέχρι σήμερα δεν γνωρίζει όμως κανείς τη χρονολογία της ανέγερσής της.
  12. Όχι
  13. Ένα
  14. Αγρότες-κτηνοτρόφοι
  15. Αγρότες-κτηνοτρόφοι
  16. Σιτάρια, Σταφίδες (κορινθιακή), αμπέλια
  17. Εμπόριο σταφίδας.
  18. Σιτάρια, πατάτες, τομάτες, καρπούζια, καλαμπόκια, λίγα αμπέλια και σταφίδες. Οι νέες καλλιέρεγειες άρχισαν το έτος 1957.
  19. Όχι
  20. Όχι
  21. Από 50 στρέμματα
  22. Πάνω από 70 οικογένειες
  23. 40 στρέμματα περίπου.
  24. Ναι
  25. Από κτήσεως του
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Απ' ότι θημάται ο παλαιότερος γέροντας της κοινότητάς μα ς μετά το έτος 1900 υπήρχε πρόεδρος και κοινοτικό συμβούλιο. Προ του 1900 δεν υπάρχουν άνθρωποι που να μπορούν να δόσουν σχετικές πληροφορίες
  30. Στην κοινότητα και για οικονομική ενίσχυση αυτής για τη λειτουργία του γραφείου και εκτέλεση διαφόρων έργων και σύμφωνα με την οικονομική κατάσταση κάθε οικογένειας.
  31. Σε καμία.
  32. Όχι καμιά φορά ναι
  33. Ήταν υποχρεωτική (προσωπική εργασία)από 18 χρονών μέχρι 60.
  34. Πλήρωνε το αντίτιμο του ημερομισθίου.
  35. Παλαιότερα υπήρχε η συνήθεια της αλληλοβοήθειας, διότι δεν υπήρχε η οικονομική ευχέρια, σε όλες σχεδόν τις εργασίες.,
  36. Όπως και πιο πάνω.
  37. Οχι
  38. Συνήθως από τον πατέρα και τη μητέρα του άνδρα, ο άνδρας, η σύζυγος και τα παιδιά.
  39. Πατέρα ή μπαμπά-μάνα ή μητέρα ή μαμά
  40. Παππού ή παππούλη
  41. Γιαγιά ή νόνα
  42. Παππού ή παππούλη
  43. Γιαγιά ή νόνα
  44. Στο όνομά τους
  45. Στο όνομά τους
  46. Στο όνομά τους
  47. Το ίδιο
  48. Ναι έκανε τις περισσότερες δουλειές
  49. Οπως και ο αδελφός
  50. Στο όνομά τους
  51. Θείο
  52. Θεία
  53. Θείο ή θεία
  54. Στο όνομά τους
  55. Στο όνομά τους
  56. Στα πρωτότοκα συνήθως έδιναν το όνοματου παππού (από τον πατέρα)
  57. Προγόνια
  58. Διπλάρια
  59. Συμπεθέρους
  60. Πατέρα
  61. Μητέρα
  62. Στο όνομά τους ή κουνιάδο κουνιάδα
  63. Πατέρα
  64. Μητέρα
  65. Στο όνομά τους-Κουνιάδο ή κουνιάδα
  66. Στο όνομά του
  67. Στο όνομά του
  68. Στο όνομά του
  69. Στο όνομά της
  70. Στο όνομά της
  71. Στο όνομά τους ή άνδρα ή γυναίκα αντίστοιχα.
  72. Στο αγόρι του παππού από τον πατέρα στο κορίτσι της γιαγιάς από το πατέρα.
  73. Εκτός από τις δουλειές του σπιτιού πολλές φορές οι γυναίκες βοηθούσαν και τους άντρες τους στις αγροτικές ή κτηνοτροφικές δουλειές.
  74. Τις πιο ελαφρές
  75. Καμιά φορά βοσκούσαν τα κοπάδια τους έπιζαν το τυρί, το γιαούρτι, τη μιζίθρα
  76. Τις αγροτικές και της κτηνοτροφίας
  77. Τα αγόρια βοηθούσαν στις αγροτικές δουλειές από 10 χρόνων περίπου στις δουλειές του νοικοκυριού (πλήσιμο πιάτων, σκούπισμα κλπ.)
  78. Κατά κοινή ομολογία έπρεπε πρώτα να παντρεφτούν τα μεγάλα κορίτσια και ακολουθούσαν τα μεγαλύτερα αγόρια.
  79. Η κανονική ηλικία και για τα δυο φύλα ήταν 25 με 30 χρόνων.
  80. Καμιά φορά οι νεόνυμφοι ήταν από το ίδιο χωριό. Συνήθως οι νύφες διάλεγαν τα χωριά, κυρίως να είναι κεφαλοχώρια να έχουν συγκοινωνία κλπ.
  81. Επικρατούσε η συνήθεια ο γαμπρός να μένει στο πατρικό του σπίτι, μαζί με τους γονείς του και πολλές φορές έκαναν δικό τους σπίτι ή και από προίκα της νύφης.
  82. Ο γάμος των αγοριών γινόταν πάντα στο πατρικό σπίτι και μετά το γάμο ακολουθούσαν το δικό τους δρόμο, έμενε όμως ένα παιδί υποχρεωτικά με τους γονείς, ποτέ δε ζούσαν όλοι μαζί.
  83. Καμιά φορά ναι και επί το πλείστον όμως τη διαιρούσαν (έπαιρνε ο καθένας το δικό του μερίδιο)
  84. Χώριζαν όταν επαντρεύονται σε καμιά άλλη περίπτωση.
  85. Συνηθισμένο φαινόμενο ήταν να παραμένει στο πατρικό σπίτι ο πρωτότοκος γυιος, τα κορίτσια δεν έμεναν ποτέ.
  86. Οταν δεν είχε αγόρι ή όταν το αγόρι δεν ήθελε να καίσει με τους γονείς του.
  87. Καμιά φορά ναι από τη μιαμεριά ή την άλλη δεν υπήρχαν γονείς.
  88. Τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο κορίτσι.
  89. Εξαρτάται από τη συμφωνία που έκαναν.
  90. Όχι τα παιδιά έπερναν το επώνυμο του πατέρα.
  91. Ναι από τον πατέρα.
  92. Ναι κώλυμα συγγένειας
  93. Όχι
  94. Ναι ασυμφωνία χαρακτήρων
  95. Τις περισσότερες φορές ο νονός του γαμπρού.
  96. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε πάντα αυτός που στεφάνωνε τους γονείς του, ποτέ τα παιδιά δεν είχαν ίδιο νονό.
  97. Επιτρεπόταν για τους πολύ αυστηρούς απαγορευόταν
  98. Ναι
  99. Σε καμία
  100. Ναι
  101. Με προικοσύμφωνο και βάσει αυτού γινόταν η παραλαβή τςη προίκας από τον πατέρα του γαμπρού.
  102. Όχι
  103. Το προικοσύμφωνο συντασσόταν από κάποιον που ήξερε γράμματα και υπογραφόταν από τον πατέρα της νύφης.
  104. Χρήματα και ακίνητα (χωράφια και σπίτια)
  105. Όχι
  106. Ανάλογα που υπήρχε
  107. Ομοίως
  108. Συνήθως τη μεγαλύτερη προίκα την έπαιρνε το πιο άσχημο στην ομορφιά κορίτσι
  109. Όχι
  110. Πολλές φορές ναί, στα αγόρια μεταβιβάζονταν, όταν υπήρχαν μόνοι.
  111. Όταν ο αδελφός ήταν παντρεμένος και αχωρισμένος από τον πατέρα του δεν ήταν υποχρεωμένος να συνησφέρει στην προίκα.
  112. Όχι
  113. Παρέμενε στον άνδρα της
  114. Όχι
  115. Όταν παντρεβόταν το κάθε παιδί και έκανε το δικό του νοικοκυριό και μετά το θάνατο του πατέρα τους μοίραζαν την περιουσία που κρατούσε ο ίδιος για να συντηρηθεί, αν δεν κρατούσε για το σκοπό αυτό ένα παιδί.
  116. Μεγαλύτερο μερίδιο κρατούσε πάντα αυτός που αναλάμβανε την υποχρέωση να γεροκομ΄΄ισει τους γονείς του.
  117. Σαν προίκα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο και μικρότερο σαν κληρονομιά όμως όχι.
  118. Με το προικοσύμφωνο και με διαθήκη ανάλογα την περίπτωση.
  119. Πολλές φορές ναι και με την παρουσία των στενότερων συγγενών.
  120. Το ίδιο του συζύγου.
  121. Τότε κατέφευγαν στο νόμο.
  122. Οι κόρες του
  123. Όχι
  124. Οταν δεν είχε καθόλου παιδιά
  125. Παιδιά αδελφών και κατά προτίμηση κορίτσια.
  126. Τα ίδια και με ένα πραγματικό παιδί