- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Παράνυμφοι
- 599
- Παρανύμφων
- Μονοφατσίου
- Ηρακλείου
- Κρητική διάλεκτο
- Δύο. Άγνωστο πότε κτίστηκε
- Δύο
- Το 1902 περίπου (απο πληροφορίες)
- Γεωργικές και κτηνοτροφικές
- Σιτηρά - κρασάμπελα - λίγα κηπευτικά
- Τα περισσότερα για αυτοκατανάλωση. Μόνο ένα μέρος απο τα σιτηρά προοριζόταν για εμπόριο
- Απο το 1955 περίπου και μετά άρχισαν να καλλιεργούνται ελιές και σταφιδάμπελοι
- Ναι
- Υπήρχε ανέκαθεν
- Πλήρωναν φόρα για τα σιτηρά (μουκατάς) στους ενοικιαστές των φόρων (μουλτεζίμηδες). Οι μουλτεζίμηδες νοίκιαζαν (με πλειοδοσία) τους φόρους απο το κράτος
- Ναι
- Ναι για τους άνδρες άνω των δεκαοχτώ (18) ετών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν
- Δεν υπήρξε τέτοια περίπτωση
- Σε όλες σχεδόν τις γεωργικές εργασίες
- Σε πάρα πολλές (κτίσιμο σπιτιών, κούρεμα αιγοπροβάτων, γάμος, ασθένεια κλπ)
- Ο ανδρας, η γυναίκα και τα παιδιά. Πολλές φορές όμως κι οι ηλικιωμένοι γονείς του ενός ή και των δύο συζύγων (όταν δεν είχαν άλλα παιδι,ά ήσαν ανίκανοι για εργασία κλπ)
- Πατέρα - μάνα
- Παππού
- Γιαγιά ή Λαλά
- Παππού
- Γιαγιά ή Λαλά
- Συνήθως με τα ονόματά τους (ή εγγόνια μου)
- Το ίδιο όπως κι ο παππούς
- Με τα ονόματά τους (ή αδέρφια)
- Το ίδιο όπως και οι αδελφοί
- Θείο ή μπάρμπα (θείε - μπάρμπα)
- Θεία ή θεια
- Το ίδιο όπως και τα αδέλφια του πατέρα
- Με τα ονόματά τους (ή ανήψια)
- Γιέ μου - Κόρη (θυγατέρα) μου
- Το υστερότοκο το έλεγαν χαϊδευτικά "στεροβύζι"
- Προγόνια
- Τζιμπραγά
- Συμπεθέρους
- Αφεντάκη
- Κεραμάνα (Κυρά-μάνα0
- Κουνιάδο - κουνιάδα
- Αφεντάκη
- Κεραμάνα
- Κουνιάδο - κουνιάδα
- Γαμπρό (γαμπρέ μου)
- Γαμπρό
- Κουνιάδο
- Κουνιάδα
- Κουνιάδα
- Γυναίκα - άνδρα
- Στο πρώτο αγόρι έδιναν το όνομα του παππού απο τον πατέρα. Στο πρώτο κορίτσι της γιαγιάς ή απο τον πατέρα ή απο τη μητέρα
- Οι γυναίκες είχαν τη φροντίδα για όλες τις δουλειές, που είχαν σχέση με το σπίτι και το νοικοκυριό (νερό, άσπρισμα, οικόσιτα ζώα κλπ0
- Βοηθούσαν στο θέρος και στον τρύγο
- Φροντίδα οικόσιτων ζώων - τυροκομικές εργασίες
- Σκάψιμο - όργωμα - βοσκή αιγοπροβάτων
- Συνήθως απο οκτώ (8)ετών κι άνω. Στα αγόρια ανέθεταν καθαρά αγροτικές δουλειές. Τα κορίτσια ασχολούνταν με τα οικιακά
- Συνήθως παντρεύονταν πρώτα τα κορίτσια
- Την ηλικία των 20 ετών κι άνω για τις γυναίκες, 25 ετών κι άνω για τους άνδρες
- Συνήθως σε καινούριο σπίτι, που το έχτιζε ο γαμπρός
- Δεν συνέβαινε τίποτα τέτοιο
- Μετά τους γάμους τους όχι
- Μετά το γάμο του κάθε αδελφός έφευγε απο το πατρικό σπίτι
- Συνήθως ο μικρότερος γιος
- Όταν είχε μόνο κόρες
- Συνήθως όχι
- Συνήθως για το μικρότερο
- Κατά την κρίση του πεθερού ή κατοίαν συμφωνίας. Συνήθως όμως έπαιρνε η κόρη μόνο το μερίδιο που της αναλογούσε
- Σε καμιά περίπτωση ο γαμπρός δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού (διατηρούσε το δικό του). Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα
- Πρώτα εξαδέλφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν και για τα δεύτερα ακόμη ήταν δύσκολο
- Ναι και μάλιστα σοβαρό
- Όχι. Εφ όσον δεν υπήρχε συγγένεια δεν υπήρχε κώλυμα
- Όχι
- Συνήθως ο νονός της νύφηης
- Εκείνος που στεφάνωνε το ζευγάρι βάφτιζε το πρώτο παιδί.
- Συνήθως κάποιος φίλος
- Επιτρεπόταν
- Όχι
- Δεν αναφέρεται τέτοια περίπτωση
- Όχι. Η κόρη έπαιρνε μόνα τα είδη οικοσκευής και τον απαραίτητο ρουχισμό
- Τα είδη οικοσκευής κι ο ρουχισμός μοιραζότανε στις κόρες. Εαν δεν είχε κόρες στους γιους
- Μόνο για τα είδη οικοσκευής σε περίπτωσυη που αδυνατούσδε να φροντίσει ο πατέρας
- Συνήθως μετά το γάμο όλων των παιδιών
- Κληρονομούσαν ίσα μερίδια
- Ίσο. Έπαιρναν κληρονομική μερίδα
- Συνήθως προφορικά
- Ναι συνήθως μεταξύ των αδελφών αλλά και σε άλλες περιπτώσεις (πχ κληρονομιά θείου στα ανήψια του)
- Ίσο με το μερίδιο κάθε παιδιού
- Κληρονομικά δικαιώματα είχαν τα αδέλφια του. Η γυναίκα έπαιρνε μερίδιο ίσο με του κάθε αδελφού.
- Οι κόρες του.
- Ναι, μπορούσε να κληρονομήσει κι αδελφό του πατέρα του και αδελφό της μητέρας του
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
- Αδελφών ή άλλων συγγενών
- Τα ίδια ακριβώς με το γνήσιο.