Πίνακας 17, 1-5: Πυξίδα (ΕΑΜ 2188) λευκού βάθους με κλαδί δάφνης στο πώμα. Στο σώμα εικονίζεται σκηνή γυναικωνίτη με γυναικεία μορφή καθισμένη σε δίφρο απέναντι από μια όρθια γυναικεία μορφή που κρατά μήλο ή τυλιγμένη τουλούπα, (τούφα μαλλιού), ενώ στο έδαφος ανάμεσα τους είναι ακουμπισμένος ένας κάλαθος. Ακολουθεί ζεύγος αντικρυστών γυναικείων μορφών, που σώζεται αποσπασματικά. Στον τοίχο ανάμεσα στις μορφές κρέμονται αντικείμενα, όπως σανδάλια και ταινίες. Το αγγείο αποδίδεται στον Ζωγράφο του Λονδίνου D 12 και χρονολογείται γύρω στο 460-450 π.Χ. (Από το Τάχι Θήβας).